• Σχόλιο του χρήστη 'kal' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 15:29

    1) Αφορολόγητο Αφορολόγητο εισόδημα θα πρέπει να έχουν μόνο όποιοι μεγαλώνουν παιδιά (π.χ. 5.000 - 10.000 ευρώ ανά παιδί). Κανείς άλλος. Όσοι μεγαλώνουν παιδιά προσφέρουν εμμέσως και στους υπόλοιπους διότι τα σημερινά παιδιά είναι αυτά που θα εργάζονται και θα παράγουν πλούτο όταν οι σημερινοί φορολογούμενοι πάψουν να εργάζονται. Με τον τρόπο αυτό θα διορθωθεί και η αδικία μεταξύ παντρεμένων που εργάζονται και οι δύο (που έχουν σήμερα διπλό αφορολόγητο) και παντρεμένων που εργάζεται μόνο ο ένας, όπως έχουν τονίσει και τόσοι άλλοι σχολιαστές, αφού το αφορολόγητο θα είναι και στις δύο περιπτώσεις το ίδιο. 2) Φορολογικοί συντελεστές Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές (π.χ. 40% ή 50%) δικαιολογούνται μόνο αν οι φορολογούμενοι λαμβάνουν ανταποδοτικά δημόσιες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και δεν δικαιολογούνται μόνο με την επίκληση της "αναδιανομής" του εισοδήματος. Αναδιανομή εισοδήματος υπάρχει και όταν ο συντελεστής είναι σταθερός (π.χ. 25%) για όλα τα εισοδήματα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο ευρώ, αφού και στην περίπτωση αυτή οι έχοντες υψηλά εισοδήματα καταβάλλουν μεγαλύτερο φόρο από τους έχοντες χαμηλά εισοδήματα. Δυστυχώς στην Ελλάδα το δημόσιο δεν προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου - το αντίθετο ισχύει. Έτσι οι έχοντες υψηλά εισοδήματα αναγκάζονται να πληρώνουν πρόσθετα χρήματα π.χ. για τα σχολεία των παιδιών τους, για την υγεία τους κλπ. Επομένως δεν πρέπει να υπάρχουν υψηλότεροι φορολογικοί συντελεστές για τα υψηλότερα εισοδήματα, διότι τότε το σύστημα παύει να είναι δίκαιο, δημιουργεί αίσθημα αδικίας σε όσους έχουν υψηλό εισόδημα ως αποτέλεσμα είτε της κοπιαστικής εργασίας τους ή της ανάληψης ψυχοφθόρων ευθυνών και τους ωθεί στην προσπάθεια αποφυγής καταβολής φόρων.