Αρχική Ενίσχυση του εισοδήματος των μισθωτών, των νέων και της οικογένειαςΜΕΡΟΣ Α΄ – ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ – Άρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΓΙΡΙΔΟΥ | 14 Ιουλίου 2023, 09:32
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η καθήλωση των εμμίσθων δικηγόρων στο 15ο Μ.Κ., που ισχύει μέχρι σήμερα (για τους Παρ'Αρείω Πάγω) χωρίς να λαμβάνουν τα Μ.Κ. λόγω κατοχής συναφούς με τα καθήκοντά τους μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου και χωρίς να λαμβάνουν τα Μ.Κ. λόγω χρόνου προϋπηρεσίας στερείται κάθε νομιμότητας και λογικής. Πρόσφατα το ζήτημα των Μ.Κ. λόγω κατοχής μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου κρίθηκε αμετάκλητα με την υπ'αριθμ. 945/2023 απόφαση του Αρείου Πάγου. Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρχει ρητή σχετική διάταξη επί σκοπώ συμμορφώσεως του νόμου με τα κριθέντα. Το ίδιο ισχύει και για την την μισθολογική τους εξέλιξη από την οποία ρητώς εξαιρούνται. Δεν μπορεί ένας νεοπροσληφθείς έμμισθος δικηγορος παρ'Αρείω Πάγω επί παραδείγματι, να λαμβάνει τις ίδιες αποδοχές με κάποιον, που υπηρετεί στον ίδιο φορέα περισσότερα έτη. Η τυχόν αντίθετη άποψη παραβιάζει τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της ισότητας και αξιοκρατίας, κατά το μέρος, που αντιμετωπίζει με όμοιο τρόπο ανόμοιες καταστάσεις (έμμισθους δικηγόρους κατέχοντες και μη κατέχοντες τίτλο μεταπτυχιακών ή διδακτορικών σπουδών ή/και νεοπροσληφθέντες και παλαιότερους) και μεταχειρίζεται ενιαία πρόσωπα, που τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες και τυπικά προσόντα. Παραβιάζει επίσης και τις γενικές αρχές, που εισάγει ο Κώδικας περί Δικηγόρων, σύμφωνα με τις οποίες ο δικηγόρος όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται δυσμενέστερα από τους υπαλλήλους αναλόγων προσόντων, αλλά, αντίθετα, θα πρέπει να έχει την απαιτούμενη αυξημένη μισθολογική κατάταξη, με βάση τα προσόντα του, στα πλαίσια της αναγνώρισης και της διαφύλαξης του κύρους και της ανεξαρτησίας του. Περαιτέρω, δεν υφίσταται σοβαρός λόγος δημοσίου συμφέροντος, που να καθιστά συνταγματικά ανεκτή την εξαίρεση των δικηγόρων, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι, ο αριθμός των δικηγόρων, που υπηρετούν στους φορείς, που υπάγονται στις διατάξεις του νόμου είναι ελάχιστος, ιδίως σε σύγκριση με τον αριθμό των υπηρετούντων υπαλλήλων. Κατόπιν αυτών, θα πρέπει να υπάρχει σαφής ρύθμιση για την εφαρμογή των Μ.Κ. (λόγω κατοχής μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών ή διδακτορικού και λόγω χρόνου υπηρεσίας) και στους εμμίσθους δικηγόρους, ώστε να μην αναγκαζόμαστε να προσφεύγουμε στη δικαιοσύνη ασκώντας προδήλως νόμιμες αγωγές επιβαρύνοντας τόσο τα Δικαστήρια, όσο και τους φορείς μας με την καταβολή τόκων κι εξόδων.