Αρχική Ενίσχυση του εισοδήματος των μισθωτών, των νέων και της οικογένειαςΜΕΡΟΣ Α΄ – ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ – Άρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Μαρικαίτη Βεζυρέα | 14 Ιουλίου 2023, 17:27
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συνιστά ευθεία και κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος και κάθε έννοιας δικαίου η καθήλωση των εμμίσθων δικηγόρων, καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας τους, στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο και η μη αναγνώριση σ' αυτούς ούτε της προϋπηρεσίας τους στον Φορέα, ούτε της κατοχής μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων σπουδών και μάλιστα κατ' εξαίρεση από τα όσα ισχύουν για όλες τις άλλες ομάδες εργαζομένων, τόσο του δημοσίου, όσο και του ιδιωτικού τομέα. Η αντισυνταγματικότητα της ισχύουσας νομοθετικής ρύθμισης για το τελευταίο ζήτημα έχει, μάλιστα, αναγνωριστεί με πολλές δικαστικές αποφάσεις, με προεξέχουσα την πρόσφατη αμετάκλητη με αριθ. 945/2023 απόφαση του Αρείου Πάγου. Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξει άμεσα ρητή σχετική διάταξη στο νομοσχέδιο, για τη συμμόρφωση του νόμου με τα κριθέντα από τον Άρειο Πάγο και για της αποκατάσταση αυτής της μακρόχρονης αδικίας που υφίστανται οι έμμισθοι δικηγόροι. Τα αυτά ισχύουν και για τη τη μη δυνατότητα μισθολογικής εξέλιξης των εμμίσθων δικηγόρων, από την οποία ρητώς αυτοί εξαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 10 του ισχύοντος νόμου. Δεν νοείται και δεν είναι συνταγματικώς ανεκτές ούτε η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας του εμμίσθου δικηγόρου στο Φορέα που υπηρετεί, ούτε το να λαμβάνει ένας νεοπροσληφθείς έμμισθος δικηγορος τις ίδιες αποδοχές με κάποιον που υπηρετεί στον ίδιο φορέα πολύ περισσότερα έτη. Τα αντίθετα παραβιάζουν ευθέως τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας, κατά το μέρος που αντιμετωπιζονται μισθολογικά με τον ίδιο τρόπο εργαζόμενοι με διαφορετική προϋπηρεσία και επαγγελματική εμπειρία. Επίσης, για τους έμμισθους δικηγόρους των Δήμων, θεσπίστηκε δυνάμει της παρ. 3 του άρθρου 21 του Ν 3274/2004, προσαύξηση της πάγιας αντιμισθίας τους κατά 20% ή 30% (ανάλογα με τον πληθυσμό του Δήμου), λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας τους και αντιστοίχως του περιορισμού της ελεύθερης επαγγελματικής τους δραστηριότητας και των εξ' αυτής προσόδων (καθόσον αυτοί δεν εξυπηρετούν μόνο τον Δήμο, αλλά και τα Ν.Π.Δ.Δ. του). Στην πράξη, όμως, αυτή η προσαύξηση δεν καταβάλλεται σ' εμάς, τους έμμισθους δικηγόρους των Δήμων. Η δε μη καταβολή της έχει κριθεί παράνομη από δικαστικές αποφάσεις, με πιο πρόσφατη τη με αριθ. 9/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου. Θα πρέπει, λοιπόν, οπωσδήποτε να υπάρξει σχετική πρόβλεψη στο νέο νόμο. Δυστυχώς, λόγω των ανωτέρω παράνομων και αντισυνταγματικών νομοθετικών ρυθμίσεων, οι έμμισθοι δικηγόροι είμαστε αναγκασμένοι να προσφεύγουμε κάθε τόσο με αγωγές στη δικαιοσύνη και να επιβαρύνομαστε με έξοδα όχι μόνο εμείς, αλλά και οι Φορείς στους οποίους υπηρετούμε, που αναγκάζονται να μας καταβάλλουν αναδρομικά τα ποσά που δικαιούμαστε και επιπλέον να επιβαρύνονται με τόκους και έξοδα. Υφίσταται, γι' αυτό το λόγο, αδήριτη ανάγκη για άμεση επίλυση όλων αυτών των χρόνιων προβλημάτων και αδικιών.