• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Χαραλαμπίδης' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 17:02

    Εκτιμώ ότι αφού το ζητούμενο πέραν της δημοσιονομικής προσαρμογής, που επεναλαμβάνεται στη χώρα μας σε βάθος χρόνου σχεδόν από την μεταπολίτευση και μετά, είναι η διαμόρφωση ενος ανταγωνιστικού μέσα στην παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα μοντέλου ανάπτυξης, το ζητούμενο είναι να δοθεί χώρος και τρόπος για να βοηθηθεί το νεο αυτό μοντέλο. Δεν μπαίνω στη λογική να επειχηρηματολογήσω πιο θα μπορούσε να είναι αυτό αλλά μένω σε αυτό στο οποίο συμφωνούμε όλοι, δηλαδή ότι το δημόσιο πρέπει να συρρικνωθεί( και πάλι δεν έχει νοήμα εδώ να αναλυθεί αυτό πιο πέρα). 'Ομως αν το δημόσιο συρρικνωθεί ο μόνος τομέας που μπορεί να υποκαταστήσει αυτό είναι ο ιδιωτικός μέσα από την μορφή δομημένων ανταγωνιστών μονάδων ( ανώνυμες εταιρείες)και όχι μέσα από το διεφθαρμένο αντιπαραγωγικό μηδενικής προστιθέμενης αξίας μοντέλο ελευθέρων επαγγελματιών που στην πλειονότητα των περιπτώσεων προσφέρουν τροφή στην ανελαστικότητα τιμών με αποτέλεσμα πληθωριστικά φαινόμενα. Όμως στην Ελλαδα του 2010 με όλα τα γνωστά προβλήματα για την επειχηρηματικότητα να "τιμωρούμε" αυτούς που παίρνουν το ΡΙΣΚΟ του επειχηρήν μέσα από εταιρική μορφή (όχι Ελευθέρου επαγγελματία) είναι παράλογο. Ο επενδυτής προσβλέπει να έχει κέρδη μετά φόρων που να δικαιολογούν το ρίσκο του επιχειρήν αν όμως η όποια μορφής κερδοφορία συλλήβδην ομαδοποιείται , με τη λογική κέρδη όλα στην κλίμακα όπως προτείνεται ποιος ό λόγο να αναλάβει κανείς το ρίσκο? Τελικα μήπως έτσι θα μείνουν στην Ελλάδα οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αδύναμοι (εταιρικές μονάδες στελέχη κ.λ.π) και οι πραγματικά ικανοί θα εγκαταλείψουν το "πλοίο"... Κρίνω επιβεβλημένο να υπάρξει έντονος προβληματισμός πάνω σε αυτή την πρόταση!