Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Καβελαράς' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 17:14

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι Σαν σχετικά παλαιός γιατί είμαι ενεργός ελεύθερος επαγγελματίας από το 1971 μέχρι σήμερα και στην αγορά από το 1964 θα ήθελα να σας επισημάνω με τις εμπειρικές κυρίως γνώσεις μου και τις λίγες θεωρητικές που απέκτησα επί ένα διδακτικό έτος από τον καθηγητή Ξ. Ζολώτα (και τον τότε βοηθό στην έδρα του και σημερινό αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) ότι η όλη κατασκευή του νέου φορολογικού συστήματος των φυσικών προσώπων βρισκεται σε λανθασμένη βάση. Η προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής δεν αποτελεί την πανάκεια για την λύση (ούτε κάν για την ανακούφιση) των δημοσίων οικονομικών και την ανάπτυξη. Κατ΄ αρχάς ποιοί είναι οι "φοροφυγάδες" και ποιά είναι η ζημιά από την "φοροδιαφυγή" Στη σημαντικώτερη έκτασή της φοροφυγάδες είναι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι είτε από οικονομική ανάγκη είτε από ζήλο για την εργασία τους και το αντικείμενό τους έχουν δεύτερο επάγγελμα. Δεν χρειάζονται παραδείγματα, είναι γνωστά σε όλους. Εν τάξει λοιπόν, να εργάζονται επίσημα και φορολογήσομε τις επί πλέον "μαύρες" αποδοχές τους. Ομως, οι αποδοχές αυτές, που θα φορολογηθούν π.χ. με 20-25% θα αποτελούν εκπεστέες δαπάνες από το φορολογητέο εισόδημα του λήπτη των υπηρεσιών, που φορολογείται με υψηλότερο φορολογικό συντελεστή. Αρα, κέρδος για το Κράτος = μηδέν. Σε μικρότερη έκτασή της είναι μικροεπαγγελματίες καιεπιστήμονες, δυνατοί στα γράμματα και ασθενείς στην επαγγελματική δραστηριότητά τους. Είναι, κατά το κλασσικό παράδειγμα ο υδραυλικός της γειτονιάς που παίρνει 50 Ε για 10 λεπτά δουλειά, για να βάλει μια νέα βρύση. Ομως, όταν θα δώσει απόδειξη θα εισπράξει 50 Ε για αμοιβή 10 Ε για ΦΠΑ και 20 Ε για φόρο εισοδηματος δηλ. 80 ΕΥΡΩ Εάν έχω να τον πληρώσω ΟΚ, το Κράτος κέρδισε 30 Ε Εάν δεν έχω θα την φτιάξω μόνος μου (ή με τη βοήθεια του φίλου μου) και η αγορά θα στερηθεί τα 50 Ε που θα έδινα στον υδραυλικό για να τα δαπανήσει για τις ανάγκες του. Οσον αφορά επιστήμονες: Ναι, υπάρχουν δικηγόροι, νέοι και παλαιοί, που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα από το σπίτι τους ή συστεγαζόμενοι 4-5 σε ένα γραφείο 35 Μ2, γιατροί που δεν βρίσκουν θέση στο ΕΣΥ και έχουν πελάτες 1-2 παππούδες και μηχανικοί πάσης ειδικότητος του χώρου της οικοδομής, που κυνηγούν μύγες γιατί βγάζουν μια άδεια ισόγειου κάθε δύο χρόνια. Και εδώ δημιουργείταιτο ίδιο θέμα, είτε οι υπηρεσίες τους θα γίνουν ακριβώτερες (και το Κράτος θα ωφεληθεί πενταροδεκάρες) είτε τα έσοδά τους θα μειωθούν στο μηδέν και θα καταφύγουν στο Κράτος για τη σίτισή τους. Τέλος υπάρχει και η πραγματική φοροδιαφυγή, αυτή με τα πανάκριβα αυτοκίνητα, τα πολυτελή μέγαρα, τα σκάφη αναψυχής που ελλιμενίζονται δώθε και κείθε. Μα όλοι αυτοί είναι συγκριτικά με όσους ανάφερα ελάχιστοι και μπορούν ευκολώτατα να ελεγχθούν, πολύ διακριτικά, χωρίς όλο αυτό το πανδαιμόνιο και το κλίμα τρομοκρατίας και πανικού που αναπτύσσεται αυτόν τον καιρό. Τι δημιουργεί τη φοροδιαφυγή: Η φοροδιαφυγή ΔΕΝ είναι απλά ένας τρόπος για την αποφυγή της φορολογίας εισοδήματος. Αποτελεί την ΑΜΥΝΑ του φορολογουμένου ενάντια: 1.- Σε ένα Κράτος οι παροχές του οποίου προς τους φορολογουμένους είναι αβέβαιες, αμφίβολες και πτωχής ποιότητος. Ετσι λοιπόν, ο κάθε φορολογούμενος θα προσπαθήσει να εξοικονομήσει κάποια χρήματα για να εξασφαλισθεί για τη δύσκολη ή την κακή ώρα. Δεν χρειάζεται να παραθέσω πολλά παραδείγματα: Το φακελλάκι (για τον κρατικό γιατρό), οι δαπάνες φροντιστηρίων (για να καλύψουν τα κενά της κρατικής εκπαίδευσης), οι δαπάνες για ατομικά συστήματα ασφαλείας/προστασίας (για να καλύψουν τα κενά της αστυνομικής προστασίας). Και πλέον πρόσφατο όλων: Οι επίσημες δηλώσεις ότι τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία επί δεκαετίες εισπράτουν εισφορές τώρα πλέον αδυνατούν να πληρώσουν συντάξεις. Εάν τώρα ξεκινούσα επαγγελματική δραστηριότητα θα προτιμούσα να μείνω ανασφάλιστος και να επενδύσω τις ασφαλιστικές εισφορές με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, θα με εξασφάλιζε πολύ περισσότερο. 2.- Στην παράλογη τακτική των φοροελεγκτικών/εισπρακτικών οργάνων. Εάν ένας ελευθερος επαγελματίας δηλώνει φορολογητέο εισόδημα π.χ. περί τις 30.000 Ε ετησίως και λόγω καλών συγκυριών ανέβει, για ένα χρόνο, στις 100.000 Ε ΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να επανέλθει τα επόμενα χρόνια στο ποσόν των 30.000 Ε. Γιατί τα φοροελεγκτικά όργανα, επικαλούμενα ΑΝΩΘΕΝ εντολές και διαταγές, θα αμφισβητήσουν την ειλικρίνεια των επόμενων δηλώσεων, θα τον προσβάλλουν/διασύρουν/διαπομπεύσουν ως φοροφυγάδα, μίασμα της Πετρίδας κλπ. κλπ. και θα επιβάλλουν εξοντωτικά πρόστιμα. Ετσι λοιπόν ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που έχει την τύχη να διπλασιάσει ή πολλαπλασιάσει, περιστασιακά και μόνον, τα εισοδήματά του γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ή να φοροδιαφύγει ή ακόμη και να ΜΗΝ εισπράξει από τους πελάτες τους τα αυξημένα έσοδα παρά να εμπλακεί στην περιπέτεια που προανάφερα. 3.- Στην σπάταλη (λίαν επιεικώς) και εγκληματική (βλέπε μίζες κλπ.) κακοδιοίκηση. Εάν ο διαχειριστής της πολυκατοικίας που ζούμε σπαταλήσει 100 ΕΥΡΩ θα τα πληρώσει από την τσέπη του. Ακούμε όλοι οι φορολογούμενοι και τα δύο μεγάλα κόμματα να εξαπολύουν μύδρους κατ΄αλλήλων για έντονες σπατάλες και διαφθορά εκατοντάδων εκατομμυρίων ΕΥΡΩ. Ακόμη και εάν οι μισές κατηγορίες (και ποσά) είναι αληθή και πάλι τεράστια χρηματικά ποσά σπαταλήθηκαν (ή κλάπηκαν) χωρίς ποτέ κανένας (όχι να φυλακισθεί, αυτό σε εμένα τουλάχιστον είναι αδιάφορο) να υποχρεωθεί να επιστρέψει ένα ελάχιστον μέρος των σπαταληθέντων/κλαπέντων. Ετσι καταλήγει ο κάθε φορολούμενος να μην εμπιστεύεται το Κράτος για να διαχειρισθεί ένα μέρος των χρημάτων του (και του κόπου του), να θεωρεί (ή να είναι σίγουρος) ότι δεν θα διατεθούν για τους σκοπούς που εισπράχθηκαν και προτιμά να τα διαχειρισθεί ο ίδιος. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Πέρα από τα τετριμμένα πλέον: αποκατάσταση της εμπιστοσύνης κλπ. ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΩΣ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΤΕ ΚΙΝΗΤΡΑ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ ΝΕΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΙΔΙΩΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ Να μπορεί ο καθένας να ανοίγει μια μικρή βιοτεχνία ή ένα εργαστήρι, να παράγει δυό πράγματα, να ζεί, και να μη ελέγχεται από κανένα, ή έστω να έχει ένα συμβολικού ποσοστού ΦΠΑ και ένα καλό αφορολόγητο. Να ενθαρρυνθεί καθένας να παράγει τα παραδοσιακά προϊόντα του τόπου του ή να έχει τη υποστήριξη από τις τοπικές αρχές να παράγει προϊόντα νέας τεχνολογίας που απαιτούν ελάχιστο εξοπολισμό. Το Κράτος θα οφεληθεί το επίδομα ανεργίας που θα σταματήσει να του πληρώνει και κάτι τις ακόμη από την δραστηριότητά του.