• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΓΥΡΙΟΣ LEX' | 14 Νοεμβρίου 2023, 10:39

    Κατ’ άρθρο 4 (Ισότητα των Ελλήνων) παρ. 1 του Συντάγματος της Ελλάδος, «Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» ενώ κατά την παρ. 5 του ιδίου άρθρου του Συντάγματος, «Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Οι προαναφερόμενες διατάξεις είναι αναγκαστικού δικαίου ενώ από την συνδυαστική εφαρμογή αυτών προκύπτει η αρχή της φορολογικής ισότητας, η οποία αναλύεται στην αρχή της καθολικότητας και την αρχή της φορολογικής δικαιοσύνης. Η αρχή της φορολογικής ισότητας συνιστά θεμελιώδη αρχή του ελληνικού δημοσίου δικαίου που καθιερώνεται ιστορικά σε όλα τα ελληνικά συντάγματα, υπό την έννοια του πάνδημου της φορολογίας και την κατανομή των δημοσίων βαρών με βάση τη φοροδοτική ικανότητα. Από την αρχή της φορολογικής ισότητας απορρέει ότι η φορολογική επιβάρυνση πρέπει να είναι καθολική, δηλαδή να επιβάλλεται στο σύνολο των Ελλήνων. Η ισότητα ενώπιον των δημοσίων βαρών συνεπάγεται ότι η φορολογία πρέπει να επιβάλλεται με βάση τη φοροδοτική ικανότητα. Ο προσδιορισμός της φοροδοτικής ικανότητας και της εξ αυτής δυνατότητας των Ελλήνων πολιτών να ανταποκριθούν ολοκληρωμένα στα δημόσια βάρη είναι κεφαλαιώδους σημασίας γιατί ο πολίτης πρέπει να έχει βεβαία την πεποίθηση ότι οι φορολογικές επιβαρύνσεις του είναι ανάλογες με τις οικονομικές του δυνάμεις και να αισθάνεται ότι η κατανομή των δημοσίων βαρών είναι αποτέλεσμα των ενεργειών ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος. Η θέσπιση τεκμηρίων για τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος έχει αμφισβητηθεί ως προς τη συμφωνία της με τους κανόνες των άρθρων 78 και 4 παρ. 5 Σ. Η ευρύτατη χρησιμοποίηση του εξαιρετικού μέτρου του προσδιορισμού του εισοδήματος βάσει τεκμηρίων ενισχύει την τυποποίηση του φορολογικού συστήματος και συνεπώς δεν εναρμονίζεται με την αρχή της νομιμότητας του φόρου και την αρχή της φορολογίας βάσει της φοροδοτικής ικανότητας. Η ύπαρξη φορολογικών τεκμηρίων περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) καθώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έκρινε ότι η οργάνωση ενός συστήματος τεκμηρίων που είναι τελείως ανελαστικό αντιβαίνει τελικά στις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, το οποίο ορίζει ότι όλοι έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν ειρηνικά την περιουσία τους και κανένας δεν είναι δυνατόν να στερηθεί την ιδιοκτησία του παρά μόνο για λόγους δημοσίας ωφέλειας και υπό τους όρους που προβλέπονται από το νόμο και από τις γενικές αρχές του διεθνούς δικαίου. Κατόπιν των ανωτέρω: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ ΕΝΤΟΝΩΣ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του νομοσχεδίου κατά το μέρος που αφορά την υιοθέτηση τεκμαρτών εισοδημάτων για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους ιδιοκτήτες ατομικών επιχειρήσεων και μάλιστα με ποσοστιαία αύξηση ανά τριετία και αναδρομική εφαρμογή από 01.01.2023, ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΡΟΔΗΛΟΥ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. • Περαιτέρω, η χώρα χρειάζεται Γενναίες, Ρηξικέλευθες, Δημοκρατικές και Φιλελεύθερες πολιτικές, για να βαδίσει -πραγματικά και όχι με πομφόλυγες- Μπροστά και Αποφασιστικά και να παύσει να αποτελεί τον τελευταίο «σοβιετικό παράδεισο» της Ευρώπης. ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΘΕΣΠΙΣΗ των ακολούθων ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣTIKΩΝ ΜΕΤΡΩΝ τα οποία ρεαλιστικά μπορούν να οδηγήσουν στην πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών: 1. Θέσπιση μοναδικού και καθολικού φορολογικού συντελεστή 10% (όπως στη Βουλγαρία) ή 16% (όπως στη Ρουμανία) https://www.taxheaven.gr/news/28181/h-forologia-eisodhmatos-fysikwn-proswpwn-sthn-eyrwpaikh-enwsh καθώς η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με διαφορετικούς φορολογικούς συντελεστές ανά κατηγορία εργαζομένων (μισθωτή εργασία, επιχειρηματική δραστηριότητα, αγροτικές επιχειρήσεις) και φοροαπαλλαγές που αφορούν αποκλειστικά κάποιες κατηγορίες εργαζομένων (εξαιρούνται οι ασκούντες επιχειρηματική δραστηριότητα) και προκειμένου η χώρα μας να μην γίνει ουραγός στην οικονομική ανάπτυξη – από τα επίσημα στοιχεία (Παγκόσμιας Τράπεζας και Eurostat) για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ/GDP) των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως για το Κατά Κεφαλήν ΑΕΠ (GDR per capita) όπου κατά το έτος 2022 προηγείτο η χώρα μας μόνο από την Βουλγαρία (παρέλκει να αναφέρουμε σε πια θέση βρισκόταν η χώρα μας το 1990), προκύπτει, μετ’ απολύτου βεβαιότητας, ότι η Ελλάδα θα κατακτήσει και μάλιστα λίαν συντόμως και επαξίως, το βαρύτιμο Τρόπαιο του Οικονομικού Πυθμένα της Ευρώπης - οι αυτοαπασχολούμενοι/ ελεύθεροι επαγγελματίες – σπονδυλική στήλη της εγχώριας οικονομίας σύντομα θα αναζητήσουν καλύτερη τύχη σε άλλες χώρες (αφήνοντας ανοικτή τη θύρα και για τους εναπομείναντες). https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.CD?locations=EU, https://www.statista.com/statistics/685925/gdp-of-european-countries/, https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=GDP_per_capita,_consumption_per_capita_and_price_level_indices. 2. Θέσπιση ενιαίων φοροαπαλλαγών για όλες τις κατηγορίες εργαζομένων – για καμία κατηγορία εργαζομένων δεν μπορεί να υφίσταται «τεκμήριο εγκληματία» (φοροδιαφεύγοντος). 3. Θέσπιση και λειτουργία αποτελεσματικών φοροελεγκτικών μηχανισμών με παράλληλη θεσμική τους θωράκιση, ακολουθώντας το υπόδειγμα/πρότυπο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και του Ηνωμένου Βασιλείου (η χώρα μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το τελευταίο «σοβιέτ» της Ευρώπης, ελλείψει τόλμης και καταλλήλων μηχανισμών). 4. Κατάργηση κάθε είδους επιδοματικής πολιτικής - παντοειδών “pass” και απόδοση των σχετικών οικονομικών πόρων σε πολίτες που πραγματικά δύνανται να παράγουν – ναι στα οικονομικά κίνητρα σε νεοφυείς επιχειρήσεις και νέους επαγγελματίες – ναι στην επιδότηση εργασίας και όχι της ανεργίας – η ενίσχυση των οικονομικά αδυνάμων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων μπορεί να προέλθει μόνο από την αύξηση του εθνικού πλούτου και όχι από την ανακατανομή της φτώχειας (βασικός κανόνας: η οικονομική ανάπτυξη και η γενική ευημερία του πληθυσμού δεν προέρχονται ποτέ από το Ελεήμον Κράτος-Πατερούλη). 5. Απλούστευση του φορολογικού συστήματος – φορολόγηση εισοδήματος με έναν και μοναδικό τρόπο: «έσοδα-έξοδα» για πολίτες και επιχειρήσεις. 6. Μείωση φορολογητέου εισοδήματος πολιτών, σε ποσοστό 100%, από δαπάνες που αφορούν ιδιωτική εκπαίδευση των ιδίων ή προστατευομένων μελών (δαπάνες φροντιστηρίων κάθε επιπέδου εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών καθώς και ιδιωτικών σχολείων και σχολών πρωτοβάθμιας έως τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) καθώς και από δαπάνες που αφορούν υπηρεσίες ιδιωτικής υγείας (ιατρικές υπηρεσίες και νοσηλεία), δεδομένου ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρησιμοποιούνται δημόσιοι ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι και υποδομές – η ύπαρξη τεκμηρίων διαβίωσης για φοίτηση σε ιδιωτικά σχολεία/σχολές, αποτελεί «φορολογική διαστροφή». 7. Κατάργηση υπαγωγής σε καθεστώς ΦΠΑ επιχειρήσεων με ετήσια έσοδα μέχρι 50.000,00 ευρώ. 8. Mείωση ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ από το 24% στο 19% - στις πλέον προηγμένες οικονομικά χώρες τις Ευρώπης, ο ανώτατος συντελεστής ΦΠΑ είναι 19% για την Γερμανία και 20% για την Γαλλία (https://taxfoundation.org/data/all/eu/value-added-tax-2023-vat-rates-europe/) και αναλογική μείωση των υπολοίπων συντελεστών. 9. Μη περικοπή (ούτε κατ’ ελάχιστο ποσοστό) συντάξεων πολιτών που εξακολουθούν μετά την συνταξιοδότησή τους να εργάζονται, δεδομένου ότι αποδίδουν ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ. 10. Εισαγωγή καθεστώτος «μικρής επιχείρησης», με ακαθάριστα έσοδα 50.000 ευρώ για τις εμπορικές οντότητες και 30.000 ευρώ για αυτές της παροχής υπηρεσιών, με δικαίωμα επιλογής κατ΄ αποκοπήν φορολόγησης χωρίς τήρηση βιβλίων ή με τήρηση βιβλίων και φορολογικό συντελεστή 10%.