Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη ΘΩΜΑΣ | 15 Νοεμβρίου 2023, 09:03
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το παρόν άρθρο με τον τρόπο που παρουσιάζεται δημιουργεί ανισότητες και αντιφάσεις. 1. Ο Ν.2859/2000 αρ. 39, παρ.1 αναφέρει: "1. Δύνανται να απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης και καταβολής του φόρου υποκείμενοι, οι οποίοι, κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος, πραγματοποίησαν παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 2, χωρίς το φόρο προστιθέμενης αξίας, αξίας μέχρι δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ." Το προς ψήφιση άρθρο έρχεται σε σύγκρουση με τη δυνατότητα μια επιχείρηση να έχει κέρδη από 0-10.000 € που προβλέπεται βάση νόμου του κράτους. 2. Όλοι οι επαγγελματίες πρέπει να έχουν αφορολόγητο ίσο με το αφορολόγητο των μισθωτών. Αν είμαστε σε κράτος δικαίου και ισονομίας. 3. Θεωρώ απαράδεκτο να μην προβλέπεται η δυνατότητα κάλυψης του τεκμηρίου με εισόδημα από άλλες πηγές όπως, από ενοίκια, τόκους κλπ. 4. Η σύνδεση της ύπαρξης εργαζομένων με την φορολόγιση του επαγγελματία είναι θεμελιώδες λάθος της φιλοσοφίας του νόμου, που θα οδηγήσει σε υποδήλωση της εργασίας, πιθανόν απολύσεις και κατ' επέκταση απώλεια εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές και φόρους μισθωτών υπηρεσιών. 5. Η προσάυξηση βάσει τζίρου του κλάδου είναι δύσκολο να υπολογιστεί και "τσουβαλιάζει" επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε μίκρες πόλεις μαζί με επιχειρήσεις που βρίσκονται σε πολύ μεγαλύτερες αγορές. Ή θα πρέπει να ορίσετε γεωγραφικά κριτήρια ή να καταργήσετε αυτή την προσαύξηση.