Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Δημήτριος Μπακάλης | 15 Νοεμβρίου 2023, 19:05
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Χαίρετε! Είμαι συνταξιούχος στρατιωτικός από το 2022 και φέτος αποφάσισα να εργαστώ ως ιδιωτικός υπάλληλος. Ως γνωστόν το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής για κάθε φορολογικό έτος ορίζεται σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του πραγματικού εισοδήματος (και μέχρι 20.000 ευρώ δαπανών). Με την νέα μου εργασία το ανώτερο τμήμα του εισοδήματός μου (ουσιαστικά αυτό που αποκτώ ως εργαζόμενος) φορολογείται με 44%, ενώ υπάρχει και εισφορά στον ΕΦΚΑ περίπου 13%, αθροιστικά δηλαδή για το τμήμα αυτό του εισοδήματός μου πληρώνω περίπου 57% σε κρατήσεις. Με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας που θα κατατεθεί (σύμφωνα με ανακοίνωση του αρμόδιου Υπουργού) θα επιβληθεί στο εν λόγω εισόδημα μια επιπρόσθετη κράτηση υπέρ ΕΦΚΑ 10%. Συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι το ανώτερο τμήμα του εισοδήματός μου πρέπει σχεδόν «αποκλειστικά» να δαπανηθεί για να καλύψει το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι η νέα μου εργασία απαιτεί και πληρωμή ενοικίου καθώς εργάζομαι μακριά από την κύρια κατοικία μου (έξοδο που αν και καταβάλλεται με ηλεκτρονικά μέσα από τη μεριά μου, ΔΕΝ συνυπολογίζεται στο προαναφερθέν 30%), όλο μου το πραγματικό κέρδος από την εργασία μου (και μάλιστα και λίγο παραπάνω) πρέπει να κατευθυνθεί στην κάλυψη του 30%, ουσιαστικά σε συγκεκριμένες καταναλωτικές δαπάνες (δεν μπορώ φυσικά να αυξήσω την κατανάλωση του ρεύματος ή του νερού). Ουσιαστικά η υπάρχουσα πρόβλεψη μου στερεί το δικαίωμα της ελεύθερης χρήσης του ανώτερου τμήματος του εισοδήματός μου (για αυτό που ουσιαστικά εγκατέλειψα την θαλπωρή του καναπέ μου ως συνταξιούχος και μετακόμισα μακριά από το σπίτι μου) καθώς υπό την απειλή επιβολής επιπρόσθετου φόρου 6,6% (πολλαπλασιάζοντας το 30% με το 22% που επιβάλλεται ως ποινή μη κάλυψης του ποσού) τα χρήματά μου πρέπει να κατευθυνθούν αποκλειστικά σε καταναλωτικά αγαθά. Έτσι -αναφέρω ενδεικτικά- στερούμαι του δικαιώματος να τα αποταμιεύσω για να εξασφαλίσω το μέλλον μου, να τα επενδύσω ή να αγοράσω ένα αυτοκίνητο (εξαιρείται του 30%). Εκτιμώ ότι το μέτρο για τις ηλεκτρονικές δαπάνες (με το οποίο συμφωνώ και θεωρώ θεμιτό επί της αρχής) δεν μπορεί να επιβάλλεται ισοπεδωτικά (30% επί του πραγματικού εισοδήματος) ανεξάρτητα από το ποσό των κρατήσεων που καταβάλει ο πολίτης σε φόρους ή εισφορές γιατί έχει διαφορετική επίδραση αν οι κρατήσεις αυτές είναι στο 65% του εισοδήματος (όπως στην περίπτωσή μου) και άλλο αν αυτές είναι 15% ή λιγότερο. Πέραν αυτών -θα μου επιτρέψετε την κρίση- ότι είναι μάλλον ιδιόμορφο να «απειλείται» με επιπρόσθετη φορολόγηση για δηλωμένα εισοδήματα του, πολίτης που τμήμα του εισοδήματός του φορολογείται με 44%. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι για το 2023 (που θα εργαστώ μόνο τους 6 μήνες καθώς ξεκίνησα τον Ιούλιο) το σύνολο των φόρων και εισφορών μου θα ξεπεράσει τις 15.000 ευρώ. Εισηγούμαι λοιπόν στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο να υπάρξει πρόβλεψη που να απαλείφει την αναφερόμενη στρέβλωση. Ενδεικτικά μπορεί το ποσοστό των δαπανών που πραγματοποιούνται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής να υπολογίζεται με βάση το «καθαρό» εισόδημα του πολίτη, δηλαδή χωρίς τους φόρους και τις κρατήσεις. Στην περίπτωση αυτή μπορεί το ποσοστό αυτό να αυξηθεί και περεταίρω (πχ στο 40%). Με εκτίμηση, Δημήτριος Μπακάλης