Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Πέτρος Καραχρήστου | 16 Νοεμβρίου 2023, 15:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Καραχρήστου' | 16 Νοεμβρίου 2023, 15:09

    Η συγκεκριμένη ρύθμιση ξεκινάει με την παραδοχή ότι η πλειονότητα των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων φοροδιαφεύγει. Η προσαύξηση του τεκμαρτού εισοδήματος ανάλογα με την υπέρβαση του Μ.Ο. τζίρου του Κ.Α.Δ., ουσιαστικά τιμωρεί τη μειοψηφία που ΔΕΝ φοροδιαφεύγει, ακριβώς επειδή ξεπερνάει τα εισοδήματα της πλειοψηφίας που όντως φοροδιαφεύγει. Επίσης, ανάγει τα έξοδα ουσιαστικά σε τεκμήριο, με αποτέλεσμα να δίνεται κίνητρο στις επιχειρήσεις να πραγματοποιούν δαπάνες, χωρίς παραστατικά. Αποτελεί επίσης αντικίνητρο για την απασχόληση εργαζόμενου και για τη δήλωση του πραγματικού μισθού του εργαζόμενου. Ουσιαστικά καταστρατηγείται ο σκοπός του νόμου, αφού εξωθείται σε φοροδιαφυγή το σύνολο των επαγγελματιών, ώστε να πιάσει το στόχο του ελάχιστου τεκμαρτού, συμπαρασύροντας σε φοροδιαφυγή τόσο τους εργαζομένους τους όσο και τους προμηθευτές τους. Αντί λοιπόν να αποκαλύπτεται και να πατάσσεται η φοροδιαφυγή, δημιουργείται ουσιαστικά ένα υπόστρωμα παραοικονομίας και φοροδιαφυγής, όπου όλοι θα καταστούν συνένοχοι και φοροφυγάδες, ώστε να μην αδικούνται, προς όφελος της μερίδας που αποκρύπτει ήδη εισοδήματα και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τον μέσο όρο τζίρου του Κ.Α.Δ. Εξάλλου, εκτός της αρχικής παραδοχής ότι η πλειοψηφία φοροδιαφεύγει, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου προσθέτει την δευτερεύουσα παραδοχή, ότι δηλαδή δεν υφίσταται δυνατότητα εξατομικευμένου ελέγχου, ως εκ τούτου δίνει την ελευθερία σε όποιον έχει τη δυνατότητα, να το πράττει. Επί των ειδικότερων ζητημάτων υφίστανται οι εξής παρατηρήσεις: 1. Τίθεται ο μικτός ετήσιος μισθός των μισθωτών ως ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα καθαρών αποδοχών των ελεύθερων επαγγελματιών - αυτοαπασχολούμενων. 2. Δεν αφαιρούνται οι ασφαλιστικές εισφορές, αντίθετα αντιμετωπίζονται ως τεκμήριο, καθώς προστίθενται ως τζίρος. 3. Παρότι ισοσταθμίζεται ο ελάχιστος βασικός μισθός, με το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, οι επαγγελματίες δεν έχουν αφορολόγητο. Εάν πράγματι το σχέδιο νόμου καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, εξαλείφεται η βασική αιτία κατάργησης του αφορολόγητου των ελεύθερων επαγγελματιών. Ομοίως και με το τέλος επιτηδεύματος. 4. Παρότι η εφαρμογή της προσαύξησης, βάσει του μέσου ετησίου τζίρου αποσκοπεί στον περιορισμό της δήλωσης υπερβολικών δαπανών, οδηγεί κατ’ αποτέλεσμα στη φορολόγηση τεκμαρτού κέρδους που πλησιάζει και σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει τα ακαθάριστα έσοδα. Αυτό αποτελεί παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τη φορολόγηση με βάση την πραγματική φοροδοτική ικανότητα και επιβάλλει τη φορολόγηση του καθαρού κέρδους , που προκύπτει μετά την έκπτωση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα. 5. Ο μέσος όρος τζίρου του Κ.Α.Δ. προκύπτει από τη χρήση για την οποία υποβάλλεται η δήλωση, ως εκ τούτου τίθενται ασαφείς φορολογικοί παράγοντες και συντελεστές, οι οποίοι εκκαθαρίζονται σε χρόνο μεταγενέστερο των δηλώσεων, ώστε ανακύπτουν πρακτικά ζητήματα εφαρμογής και προσδιορισμού του φορολογητέου εισοδήματος.