Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Λάμπρος Ν. | 16 Νοεμβρίου 2023, 17:50
Με το παρόν σχόλιο σας παρουσιάζω μια συγκεκριμένη πρόταση που είναι εφικτή, ρεαλιστική και κοινωνικά δίκαιη και εφόσον αυτή εφαρμοστεί μαζί με το παρόν νομοσχέδιο του ως μια ουσιαστική μέριμνα του μπορεί να αμβλύνει σημαντικά τα όποια σοβαρά προβλήματα δημιουργεί το παρόν οριζόντιο μέτρο των πλασματικών εισοδηματικών τεκμηρίων προς τους οικονομικά ευάλωτους και χωρίς ταυτόχρονα να αναιρέσει την εφαρμογή αυτών των οριζόντιων μέτρων όπως και των φορολογικών στοχεύσεων που αυτά έχουν. Εάν ληφθεί υπόψη και η συγκεκριμένη πρόταση/μέριμνα ή κάποια ανάλογη ή αντίστοιχη αυτής στο ίδιο πνεύμα και με την ίδια στόχευση, τότε το αποτέλεσμα θα είναι θετικό και κοινωνικά δίκαιο προς όλους, και για το κράτος και τα φορολογικά έσοδα, και για τους οικονομικά ευάλωτους ελεύθερους επαγγελματίες όπως και για την κοινωνία γενικότερα. Πιο συγκεκριμένα η πρόταση έχει ως εξής : Εφόσον είναι επιθυμητό να εφαρμοστεί ένα νομοσχέδιο όπως είναι αυτό με τα τεκμαρτά-πλασματικά εισοδήματα, και για να υπάρξει μια στοιχειώδης μέριμνα προστασίας για τους οικονομικά ευάλωτους ελεύθερους επαγγελματίες όπως αυτό αναφέρθηκε παραπάνω, να εισαχθεί ταυτόχρονα στο ίδιο νομοσχέδιο σε μια εθελοντική βάση συμμετοχής ένα αποκαλούμενο ως «Πρόγραμμα παροχής δεύτερης μισθωτής εργασίας μερικής απασχόλησης» αποκλειστικά παρεχόμενο για τους οικονομικά ευάλωτους ελεύθερους επαγγελματίες. Το Πρόγραμμα αυτό θα τους δίνει την δυνατότητα προσφέροντας τους το κράτος μια πρόσθετη θέση εργασίας μερικής απασχόλησης στον νομό στον οποίο βρίσκονται, είτε στο δημόσιο, είτε μέσω ΣΔΙΤ στον ιδιωτικό τομέα, είτε σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα με επιδότηση της απασχόλησης τους (αντίστοιχο άλλων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ), είτε μέσω αμοιβόμενων σεμιναρίων επαγγελματικής κατάρτισης και ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας χρηματοδοτούμενα από κοινοτικά ταμεία, έτσι ώστε να μπορούν με τις αμοιβές αυτές που θα λαμβάνουν από αυτή την παρεχόμενη πρόσθετη εργασία τους, και για τις ώρες απασχόλησης βεβαίως που αντιστοιχούν και αναλογούν σε αυτές τις αμοιβές, να καλύπτουν ανά έτος την όποια διαφορά που θα προκύπτει από τα πραγματικά τους χαμηλότερα εισοδήματα που δηλώνουν (πχ με βάση το προηγούμενο οικονομικό έτος) και τα αναπροσαρμοζόμενα και οριζόμενα με βάση τις διάφορες υποκειμενικές παραμέτρους από την κυβέρνηση τεκμαρτά-πλασματικά εισοδήματα τους. Για παράδειγμα αν έχουν ένα εισόδημα 5.000 ευρώ και τους φορολογεί η κυβέρνηση για τεκμαρτό εισόδημα 10.920 ευρώ (ή ότι άλλο μεγαλύτερο που θα προκύπτει με τις διάφορες αναπροσαρμογές αυτών), η διαφορά αυτών που αφορά πχ ποσό 5.920 ευρώ (10.920 ευρώ – 5.000 ευρώ) να τους παρέχεται ως μια πραγματική αμοιβή για την δεύτερη πρόσθετη εργασία τους που θα τους παρέχει το Πρόγραμμα αυτό σε κάθε έτος. Ενδεχομένως οι αμοιβές αυτές μπορεί να εξεταστεί αν υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθούν και από κοινοτικά ευρωπαϊκά κονδύλια για την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω της στήριξης ή της δημιουργίας νέων πρόσθετων θέσεων εργασίας ή την ενίσχυση και υποστήριξη της επιχειρηματικότητας γενικότερα και ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και επιχειρήσεων. Επίσης, είναι προφανές ότι την δυνατότητα αυτή θα την αξιοποιήσουν κυρίως και μόνο όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι είναι δυστυχώς χαμηλά εισοδηματικά και όπου οι αμοιβές τους υπολείπονται των αναπροσαρμοζόμενων τεκμαρτών-πλασματικών εισοδημάτων που θα τους ορίζονται σε κάθε έτος και όπου δεν θα μπορούν να ανταποκρίνονται σε αυτές τις πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις τους. Όσοι είναι σε υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα, είτε δεν έχουν την ανάγκη αυτή, όπου προφανώς είναι αναμενόμενο αντίστοιχα να μην ενδιαφερθούν να συμμετέχουν σε ένα τέτοιο πρόγραμμα και να διαθέσουν εκεί τον όποιο χρόνο τους αναλογεί στις ώρες εργασίας του Προγράμματος όπου ίσως και να μην επηρεάζονται και ιδιαίτερα οικονομικά από τα οριζόμενα πλασματικά εισοδηματικά τεκμήρια. Μια ακόμα σημαντική επισήμανση αφορά κάποια συγκεκριμένα επαγγέλματα ελευθέρων επαγγελματιών που δεν δύναται να φοροδιαφύγουν καθόλου καθώς λαμβάνουν τις αμοιβές του αποκλειστικά και μόνο με εκκαθαριστικά σημειώματα εταιριών και όχι από τους πελάτες τους, όπως για παράδειγμα είναι το επάγγελμα των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών – Πρακτόρων ασφάλισης (πχ τα ασφάλιστρα των ασφαλισμένων καταβάλλονται προς τις ασφαλιστικές εταιρίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές – Πράκτορες ασφάλισης λαμβάνουν τις όποιες αμοιβές τους από τις ασφαλιστικές εταιρίες και τα πρακτορεία ασφάλισης βάση εκκαθαριστικών σημειωμάτων τους) και ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλα ανάλογα επαγγέλματα όπου απλώς δεν τα γνωρίζω ποία είναι αυτά. Με βάση αυτό το δεδομένο δεν είναι λογικό και κοινωνικά δίκαιο όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες ασκούν τα συγκεκριμένα επαγγέλματα να εξαιρεθούν επίσης από την φορολόγηση τους με τα πλασματικά εισοδηματικά τεκμήρια αυτού του νόμου καθώς λόγω της φύσης των επαγγελμάτων τους δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν και να δηλώσουν κάτι διαφορετικό από το πραγματικό τους εισόδημα;