Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ | 24 Δεκεμβρίου 2009, 18:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 18:26

    Ποια η αναγκαιότητα στο κυνήγι των αποδείξεων από τον πολίτη; Δεν μπορεί το κράτος με τους μηχανισμούς του να ελέγξει τους φοροφυγάδες, το έτος 2010, και στην εποχή της τεχνολογίας; Δεν μπορεί να ελέγξει πόσα προϊόντα αγόρασε ο επαγγελματίας και πόσο τα πούλησε; ή σε πόσους πρόσφερε τις υπηρεσίες του; Αντί να κυνηγάει ο επαγγελματίας τον πελάτη να του δώσει απόδειξη θα κυνηγάει ο πελάτης τον επαγγελματία να πάρει απόδειξη; Αυτό γίνεται μόνο σε ένα ανοργάνωτο κράτος γιατί η στοιχειώδης οργάνωση απαιτεί την προστασία του πολίτη από τον ανεύθυνο επαγγελματία ο οποίος προσπαθεί να φοροδιαφύγει σε βάρος των υπολοίπων. Το μέτρο του αφορολόγητου με επιλογή κατηγοριών αποδείξεων είναι μέτρο: ΑΔΙΚΟ 1. Γιατί οι χαμηλό και μέσο εισοδηματίες καταναλώνουν το μαγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός των (60% έως 90%) σε ανάγκες διατροφής, ένδυσης και πάγιες ανελαστικές καθημερινές ανάγκες(ΔΕΗ, ΟΤΕ, εισιτήρια, φάρμακα ...) και προφανώς δεν καταναλώνουν σε ταβέρνες, διακοπές-ταξίδια, γυμναστήρια, ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, πλαστικούς χειρουργούς ....). Επομένως το μέτρο βολεύει τους έχοντες και κατέχοντες μεγαλοεισοδηματίες. Ιδιαίτερα δεν εξυπηρετεί τις οικογένειες με πολλά παιδιά. 2. Μεταφέρει τα φορολογικά βάρη των επαγγελματιών στους πολίτες και δημιουργεί αύξηση τιμών, προϊόντων και υπηρεσιών. 3. Δημιουργεί προστριβές μεταξύ πολιτών και επαγγελματιών. 4. Δημιουργεί στρεβλά καταναλωτικά πρότυπα με το να επιδιώκεται η μονομερής αναζήτηση καταναλωτικών αποδείξεων (από συγκεκριμένους επαγγελματίες). 5. Δεν επιβραβεύει με τρόπο αντιπροσωπευτικό και αναλογικό τις κανονικές καταναλωτικές ανάγκες, ανάλογα και με το μέγεθος των οικογενειών. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Δικαιότερο θα ήταν ένα σύστημα που θα συμπεριελάμβανε όλες τις αποδείξεις και θα αντικατόπτριζε τις καταναλωτικές ανάγκες σύμφωνα και με το μέγεθος εκάστης οικογένειας. 2. Αποτελεσματικότερο θα ήταν οι αποδείξεις να εισάγονται σε μηχανοργανωμένο σύστημα διασταύρωσης και ελέγχου της φοροδιαφυγής από τους επαγγελματίες πράγμα που βέβαια δεν είναι εφικτό με την υπάρχουσα υποδομή σε προσωπικό και σε λογισμικό επίπεδο. 3. Το αφορολόγητο να κλιμακώνεται ανάλογα με το μέγεθος κάθε οικογένειας.