• Σχόλιο του χρήστη 'Τ.Β.' | 17 Νοεμβρίου 2023, 19:02

    Είμαι 52 ετών με πτυχίο και μεταπτυχιακό. Είμαι άλλη μία από τους πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες που πλήρωσαν την δεκαετή κρίση με υπέρογκους φόρους και εισφορές. Η αδερφή μου με δύο παιδιά πήρε τον δρόμο της μετανάστευσης και δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ στην χώρα ούτε η ίδια, ούτε τα παιδιά της (επειδή λέτε ότι θα τους φέρετε πίσω). Με την κρίση του COVID 19 το γραφείο μου/ επιχείρηση δεν άντεξε και έκλεισε. Αποφάσισα να ξανά καθίσω στο θρανίο κάνοντας το διδακτορικό μου με την ελπίδα ότι θα φτάσω με αξιοπρέπεια στο τέλος του εργασιακού μου βίου. Κρατάω τα βιβλία μου ανοιχτά με έδρα το σπίτι και ζω με μεγάλους περιορισμούς για να πληρώνω τις εισφορές για λόγους ασφάλισης και συνταξιοδότησης. Δουλεύω ελάχιστα λόγω του φόρτου εργασίας του διδακτορικού (δεν είναι ώρα να σχολιάσω την ανύπαρκτη αμοιβή της έρευνας στην Ελλάδα), εκδίδοντας τα νόμιμα παραστατικά και ντρέπομαι γιατί στην ουσία επιβιώνω με την σύνταξη της μητέρας μου. Και έτσι η σημερινή σύνταξη πληρώνει την μελλοντική. Παρακαλώ προβλέψτε κάτι για περιπτώσεις σαν την δική μου και τόσων άλλων ελεύθερων επαγγελματιών που κρατούν ανοιχτά βιβλία για ανάλογους λόγους. Όλοι εμείς αποδίδουμε στο κράτος εισφορές και φόρο (το ελάχιστο 240 ευρώ Χ 12 + 650 τέλος επιτηδεύματος) και αν μας αναγκάσετε να κλείσουμε αντί να κερδίσει το κράτος θα χάσει και αυτά που λαμβάνει από εμάς. Αντίστοιχα, εμείς που πληρώσαμε εισφορές όλα τα χρόνια με συνέπεια ασχέτως δυσκολιών δεν θα μπορούμε να φτάσουμε στην συνταξιοδότηση και θα μας αναγκάσετε να ζούμε με εξαθλίωση στα γεράματά μας με την ελάχιστη σύνταξη αν ποτέ την λάβουμε. Με αυτές τις πολιτικές αποφάσεις ο άνθρωπος χάνει την αξιοπρέπειά του και φυσικά την εμπιστοσύνη του στο κράτος. Ελπίζω κάποιος να τα διαβάζει όλα αυτά εκεί στο υπουργείο…