Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη A.K. Δικηγόρος | 17 Νοεμβρίου 2023, 22:05
1. Το νέο νομοσχέδιο πλήττει τον πυρήνα του Συντάγματος που είναι οι αρχές της ισότητας και της προσωπικής ελευθερίας - ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Όλοι οι Έλληνες συμμετέχουν στα δημόσια βάρη "ανάλογα με τις δυνάμεις τους" τελεία. Δεν συμμετέχουν ανάλογα με το "μέσο όρο" που δεν είναι παρά μία κατασκευή, ομολογία αποτυχίας εξεύρεσης ενός δίκαιου και ορθολογικού φορολογικού συστήματος. 2. Επιχειρήματα - πυροτεχνήματα του τύπου ¨μα πώς είναι δυνατόν να μη βγάζει ούτε τον κατώτατο μισθό...και αν δεν βγάζει να το σκεφτεί...' πέραν του ότι προσκρούουν στο αρ. 5 του Συντάγματος περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, στοιχείο της οποία είναι και η επιλογή εργασίας, είναι και εντελώς αλυσιτελή, τη στιγμή που η οικονομία και η παραγωγική δομή της χώρας δεν προσφέρει εναλλακτικές στους εργαζόμενους αυτοαπασχολούμενους, που σημειωτέον δεν επιβαρύνουν καθόλου τον προυπολογισμό. Και αν σε μας προτείνει αυτό το πράγμα, σε όσους είναι άνεργοι, αδιόριστοι εκπαιδευτικοί ή λαμβάνουν τα πάσης φύσεως εισοδήματα, σε αυτούς τι έχει να πει το Υπουργείο; 3. Αν αυτό που ενδιαφέρει πραγματικά το Νομοθέτη είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, όπου φοροδιαφυγή η απόκλιση των αληθών και των δηλούμενων εισοδημάτων, τότε άμεση αύξηση των ποσών των γραμματίων προείσπραξης των αμοιβών των δικηγόρων ώστε να προσεγγίσουν όσο το δυνατόν τις πραγματικές, για να παίρνει και το Κράτος προκαταβολικά το φόρο 15% σε όλο αυτό το ποσό και περαιτέρω κίνητρα στους πολίτες να ζητούν και να λαμβάνουν αποδείξεις. Το μεγαλύτερο αντικίνητρο ο ΦΠΑ 24%. 4. Εκτός από τους νέους δικηγόρους, υπάρχει μια μεγάλη μερίδα δικηγόρων, οι οποίοι ζουν και βιοπορίζονται αποκλειστικά και είναι ασφαλισμένοι από το ελεύθερο επάγγελμα, το οποίο ασκούν 25 και 30 και 35 χρόνια αλλά ακόμη δεν είναι σε ηλικία συνταξιοδότησης. Όλοι αυτοί τι θα πρέπει να κάνουν αν δεν βγάζουν το "τεκμαιρόμενο εισόδημα"; Δεν έχουν ούτε τις σωματικές ούτε τις ψυχικές αντοχές να γίνουν υπάλληλοι ούτε και υπάρχει προσφορά εργασίας γι αυτούς. Έχουν προσαρμόσει τις ανάγκες τους και ζουν με αυτά, με όσα κερδίζουν, γιατί τους φτάνουν και γιατί έτσι θέλουν και μπορούν! Πληρώνουν εισφορές, πληρώνουν φόρους και ΦΠΑ (προσωπικά για λόγους αρχής δεν ζήτησα ποτέ μέχρι τώρα απαλλαγή από το ΦΠΑ παρότι είχα τις προϋποθέσεις). Βλάπτουν κάποιον αυτοί οι επαγγελματίες και ποιόν; Αν υπό το βάρος των φορολογικών υποχρεώσεων αναγκαστούν να διακόψουν δραστηριότητα το Κράτος θα ευνοηθεί ή θα ζημιώσει; Αν νομίζει κάποιος ότι μετά από την οικονομική κρίση και την πανδημία αυτοί οι άνθρωποι έχουν χρήματα για να πληρώσουν φόρους επί μη πραγματικών εισοδημάτων,τότε αυτός "πρέπει να το ξανασκεφτεί..." 5. ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ. Αν έχει τεκμαιρόμενο εισόδημα αυτός που ασκεί μόνο ελεύθερη δικηγορία και επομένως αυτή είναι γι αυτόν η μοναδική πηγή εισοδήματος αλλά και ασφαλιστικής κάλυψης, με ποια λογική εξαιρείται αυτός που έχει και εισοδήματα από μισθωτή εργασία ή από συντάξεις και επομένως έχει και ασφαλιστική κάλυψη αλλά παρόλα αυτά επιλέγει να διατηρεί και γραφείο. από το οποίο προφανώς κερδίζει αρκετά ώστε να δουλεύει είτε "υπερωρίες" ο μισθωτός είτε ακόμη και μετά από 40 χρόνια δουλειάς ο συνταξιούχος; 6. Δηλαδή, τελικά, όσοι δικηγόροι εκτός από ελεύθεροι επαγγελματίες είναι παράλληλα είτε και συνταξιούχοι είτε και μισθωτοί, αυτοί ακριβώς περιέρχονται σε καλύτερη θέση ακόμη και φορολογικά, σε σχέση με όσους έχουν μία και μόνη απασχόληση και πηγή εισοδήματος, και θα μπορούν αυτοί οι μισθωτοί και συνταξιούχοι δικηγόροι να φορολογηθουν για όσα εισοδήματα δηλώσουν απ΄πο τα γραφεία τους! Δηλαδή κατ' αποτέλεσμα αυτοί θεωρούνται ειλικρινείς ενώ εμείς εκ προοιμίου ως ψεύτες και φοροφυγαδες! Ενδιαφέρον μεν από ψυχολογικής απόψεως από νομικής και ηθικής όμως άδικο και απαράδεκτο! Όχι; 7. Εφόσον πρόκειται περί τεκμαιρόμενου εισοδήματος δεν νοείται να μην συνυπολογίζεται σε αυτό καταρχάς το πραγματικό και φορολογούμενο εισόδημα από ενοίκια καθώς και το τεκμαρτό εισόδημα από ιδιόχρηση επαγγελματικής στέγης, λόγος που άλλωστε συντελεί στη διατήρηση και της επαγγελματικής έδρας εκτός οικίας αλλά και στη διατήρηση αυτής καθαυτής της επαγγελματικής δραστηριότητας. Και βεβαίως οι δύο αυτοί παράγοντες, εισόδημα από ενοίκια και ιδιόκτητη επαγγελματική στέγη, απαντούν σε μεγάλο βαθμό και στο (μέγα) "ερώτημα" του "πώς τα βγάζει πέρα αυτός ο ελεύθερος επαγγελματίας...που κανείς δεν του έχει πει τι άλλο θα μπορούσε να κάνει για να επιβιώσει στα 55 και στα 60 του χρόνια!