• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Τ.' | 17 Νοεμβρίου 2023, 23:55

    Θα πρέπει να προστεθεί ειδική διάταξη και να εξαιρεθούν πλήρως και ρητά από το τεκμαρτό εισόδημα οι περιπτώσεις ελεύθερων επαγγελματιών (π.χ. δικηγόρων, μηχανικών κτλ) οι οποίοι απλώς έχουν ανοικτά βιβλία και δηλώνουν ως έδρα το σπίτι τους χωρίς να ασκούν το επάγγελμα (έχοντας δηλαδή μηδενικούς τζίρους), προκειμένου να διατηρούν την ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία με σκοπό να πληρώνουν τις προβλεπόμενες εισφορές στον ΕΦΚΑ για να έχουν κοινωνική ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη και να λάβουν σύνταξη. Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση αποτελούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες (π.χ. δικηγόροι μηχανικοί κτλ) που έχουν εργαστεί επί πολλά χρόνια ως έμμισθοι (σε εταιρείες κτλ), έχοντας παραλλήλως «ανοικτά βιβλία» («παράλληλη μισθωτή απασχόληση») αλλά για κάποιους λόγους διακόπτουν (για κάποιο διάστημα – μικρότερο ή μεγαλύτερο) την έμμισθη απασχόλησή τους (ενδεχομένως μέχρι να συνάψουν την επόμενη έμμισθη σχέση), αλλά είναι υποχρεωμένοι (αν θέλουν να διατηρήσουν την ιδιότητά τους και να εξακολουθούν να είναι ασφαλισμένοι στον ΕΦΚΑ) να έχουν «ανοικτά βιβλία», χωρίς εν τούτοις να ασκούν στην πραγματικότητα το ελεύθερο επάγγελμα (έχοντας μηδενικούς τζίρους). Η εξαίρεση των ανωτέρω κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών από το τεκμαρτό εισόδημα πρέπει να είναι ρητή. Η υπαγωγή των περιπτώσεων αυτών στην γενική ρύθμιση της αμφισβήτησης των τεκμηρίων είναι αλυσιτελής και δεν τους προφυλάσσει από την άδικη φορολόγηση επί ανύπαρκτου εισοδήματος με δεδομένο ότι η πείρα έχει αποδείξει ότι η φορολογική διοίκηση είναι γενικώς αρνητική έναντι της αμφισβήτησης τεκμηρίων. Άλλωστε οι ανωτέρω περιπτώσεις είναι αμφίβολο ότι μπορούν να υπαχθούν στην έννοια της «ανωτέρας βίας», σύμφωνα με την διατύπωση της εξαίρεσης (η) της παραγράφου 3 του (νέου) άρθρου 28Α. Θα πρέπει δε να θεωρείται δεδομένο ότι οι παραπάνω κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματικών θα προσφύγουν μαζικά αμφισβητώντας το τεκμήριο φορολογητέου εισοδήματος, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται και για την ταλαιπωρία των φορολογουμένων αλλά και για την εύρυθμη λειτουργία των φορολογικών υπηρεσιών. Θα πρέπει επίσης να θεωρείται δεδομένο ότι σε περίπτωση μη εισαγωγής ρητής εξαίρεσης από το τεκμήριο που να καλύπτει τις ανωτέρω περιπτώσεις θα οδηγήσει πολλούς στην διακοπή της δραστηριότητάς τους, κάτι που θα έχει ως περαιτέρω αποτέλεσμα (α) το δημόσιο όχι μόνο να μην εισπράξει τους προσδοκώμενους αυξημένους φόρους αλλά ούτε καν το τέλος επιτηδεύματος και (β) ο ΕΦΚΑ να απωλέσει ασφαλιστικές εισφορές.