Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Franjesko_Concerning Architect | 20 Νοεμβρίου 2023, 15:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'Franjesko_Concerning Architect' | 20 Νοεμβρίου 2023, 15:16

    Πέραν της σαφούς Αντισυνταγματικής παραβίασης του Άρθρου 4 (παρ.5) , το ζήτημα έχει ευρύτερες ηθικές και κοινωνικές διαστάσεις που το καθιστούν άμεσα και αδιαπραγμάτευτα Ακυρωτέο ! Ως διπλωματούχοι Μηχανικοί , μετά από πολυετείς σπουδές Ανώτατου επιπέδου - πολλές φορές άνω των 5 ετών - με το αντίστοιχο κόστος και την απώλεια της Εργασιακής καταγραφής σε σύγκριση με υπαλλήλους - εργαζόμενους στον Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα , που μας στερεί - ως αυτοαπασχολούμενους - κάθε είδους επιδοματική πολιτική επί των μηνιαίων και ετήσιων πραγματικών Εσόδων μας. Επίσης η Άδεια Εξάσκησης του επαγγέλματος από το Τεχνικό Επιμελητήριο, συνιστά πρώτιστα Τιμητική Αναγνώριση των ειδικών Γνώσεων μας καθώς και του ρόλου μας ως "υπηρετούντα" τον Έλληνα πολίτη , σε ότι αφορά το σημαντικότερο αγαθό που αυτός κατέχει - την ιδιωτική και οικογενειακή του κατοικία ή τον επαγγελματικό του χώρο ! Επομένως δεν χωρεί και λανθασμένα καταγράφεται ως "επιχειρηματική δραστηριότητα". Μάλιστα αυτό επιτείνεται περαιτέρω καθώς ο αυτοαπασχολούμενος Μηχανικός δεν απαιτείται υποχρεωτικά να διαθέτει έδρα - γραφείο (με το αντίστοιχο κόστος) και αρκεί να ασκεί το επάγγελμα από τον χώρο διαμονής του , την κατοικία του ! Συμπερασματικά ο οποιοσδήποτε τρόπος λογιστικού προσδιορισμού ενος τεκμαρτού εισοδήματος , που δεν προκύπτει από τα εκδοθέντα παραστατικά και τα λογιστικά βιβλία (Β' κατηγορίας) του Κ.Φ.Σ., είναι καταφανέστατα Άδικος και Ατεκμηρίωτος. Πολλοί από εμάς τους αυτοαπασχολούμενους Μηχανικούς , μετά και την Εθνική Οικονομική Κρίση μετά το 2009, έχουμε στην πραγματικότητα αναγκαστεί να επιβιώνουμε σε καθεστώς Υποαπασχόλησης ή και πλήρους Απουσίας Απασχόλησης , επιβιώνοντας με οικονομική στήριξη από τρίτους ή ακόμη και επιδόματα. Η Φορολογική Αρχή όμως δεν μας αναγνωρίζει το αντίστοιχο δικαίωμα της Μηδενικής Δήλωσης Εισοδήματος , χωρίς να μας επιβάλει το Τέλος Επιτηδεύματος . Επομένως ήδη μας Υπεροφορολογεί "με βάση τις πραγματικές μας δυνάμεις" - όπως ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 4 , παρ. 5. Αν δε υποχρεωθούμε στην Διακοπή Δραστηριότητας αυτό σηματοδοτεί και την Ακύρωση της Άδειας μας από το ΤΕΕ, δηλαδή την Απαγόρευση της ηθικής μας αποκατάστασης λόγω των σπουδών μας, ενώ ταυτόχρονα αποκλειόμαστε από την έξοδο σε Συνταξιοδότηση , λόγω των ορίων ηλικίας - στα 67 έτη. Ουσιαστικά δηλαδή μας καταδικάζει το Κράτος στην οριστική και Αμετάκλητη Ανεργία και Πτώχεια !