Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΟΣ | 20 Νοεμβρίου 2023, 21:09
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι εντελώς αντισυνταγματικό το ύψος του τεκμαιρόμενου εισοδήματος να εξαρτάται από την αβέβαιη έννοια του μέσου όρου του τζίρου ΚΑΔ. Η φορολόγηση πρέπει να γίνεται με βάση σταθερά και εκ των προτέρων γνωστά ποσοστά και δεν μπορεί να εξαρτάται από αβέβαια και συγκυριακά μεγέθη, των οποίων ο υπολογισμός είναι άγνωστος και μη ελέγξιμος. Σε κάθε περίπτωση ο τρόπος αυτός φορολόγησης με βάση τον μ.ο. του τζίρου ΚΑΔ οδηγεί σε φορολόγηση ολόκληρου του τζίρου χωρίς να εκπίπτει καμία δαπάνη. Πχ. αν ο μέσος όρος ΚΑΔ είναι 15.000 ΕΥΡΩ και ο ελεύθερος επαγγελματίας δηλώσει τζίρο 24.000 ΕΥΡΩ (και καθαρό εισόδημα 14.000 ΕΥΡΩ), θα φορολογηθεί για περίπου 24.000 ΕΥΡΩ καθαρό εισόδημα, όπερ σημαίνει ότι δεν θα του αναγνωρίζεται καμία δαπάνη, παρόλο που είναι αναγκασμένος να πληρώνει τουλάχιστον 3.500 ΕΥΡΩ το χρόνο σε ασφαλιστικά ταμεία από την τσέπη του, γεγονός που δεν συμβαίνει με τους μισθωτούς. Δίκαιο και αναλογικό θα ήταν να εκπίπτουν και να αφαιρούνται από το τεκμαιρόμενο φορολογητέο εισόδημα τουλάχιστον οι ασφαλιστικές εισφορές, τις οποίες οι ελεύθεροι επαγγελματίες πληρώνουν από την τσέπη τους.