Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ' | 21 Νοεμβρίου 2023, 00:37

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Kίνημα «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ» www.anticorruption.gr Οι απαιτήσεις από τα «κόκκινα δάνεια» βασίζονται σε διαταγές πληρωμής που έχουν ζητήσει οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τραπεζών, FUDS και εταιρειών είσπραξης και έγιναν δεκτές από δικαστές που «ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ». Ωστόσο, όλοι τους γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι όλες οι απαιτήσεις των τραπεζών, διαχρονικά, περιλαμβάνουν και χρεώσεις σημαντικών ποσών που ήταν παράνομα, με αποτέλεσμα όλες οι απαιτήσεις να είναι ΜΗ ΝΟΜΙΜΕΣ, ΜΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΕΣ και ΜΗ ΒΕΒΑΙΕΣ, συνθήκες απαραίτητες κατά νόμο για την νόμιμη έκδοση διαταγών πληρωμής. Συνακόλουθα, οι παράνομες και τοκογλυφικές απαιτήσεις των τραπεζών δεν μπορούν να αποτελούν το αντικείμενο νομοθετημάτων από την Βουλή των Ελλήνων. Όμως, τέτοια νομοθετικά τερατουργήματα έχουν γίνει πολλές φορές και ακολουθεί και το προκείμενο συμπλήρωμα. Νόμος Κατσέλη, νόμοι για τις πωλήσεις δανείων σε FUNDS στο εξωτερικό, ο νόμος για τις πτωχεύσεις καταναλωτών, κλπ. είχαν αντικείμενο τις παράνομες, τοκογλυφικές και βουτηγμένες στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος τραπεζικές απαιτήσεις. Οι δικαστές κάνουν δεκτές τις (απατηλές) αιτήσεις των τραπεζών, ενώ μπορούν να μην τις κάνουν δεκτές, με βάση την πλουσιότατη αντίθετη νομολογία, ίσως διότι έτσι έχουν εκπαιδευτεί στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών όπου, δύο διδάσκοντες καθηγητές, χρόνια τώρα, κατέχουν παράλληλες κορυφαίες θέσεις στον πυρήνα παραγωγής της θεσμικής τραπεζικής δολιότητας. Έρχονται αποκαλυπτικές επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή για το εκπληκτικό ασυμβίβαστο, με ονόματα και πλήρεις λεπτομέρειες, τερατούργημα που μόνο στην Ελλάδα και στην Κολομβία θα μπορούσε να συμβεί. Οι παράνομες χρεώσεις προκύπτουν από τριάντα (30) δόλιες, αδιαφανείς, ιδιαίτερα έντεχνες και απόλυτα εναρμονισμένες από το σχεδόν αιωνόβιο καρτέλ των τραπεζών μεθοδεύσεις, γνωστές από το 1998 ως «τοκοτεχνάσματα», ο παράνομος χαρακτήρας των οποίων είναι επιβεβαιωμένος από περισσότερες από 2.000 αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις που έχουν προκύψει σε ανακοπές (άρθ. 632 και 933 ΚΠολΔ) που χειρίστηκε η ειδικά εκπαιδευμένη ομάδα των συνεργατών-δικηγόρων εξειδικευμένης ερευνητικής ομάδας από το 1998 με επικεφαλής τον κ. Τάκη Χριστοδουλόπουλο, οικονομολόγο και πρώην ανώτατο στέλεχος τραπεζών που έκτοτε έχει στραφεί εναντίον τους. Το συνολικό ποσό των παράνομων επιβαρύνσεων σε βάρος όλων των δανειοληπτών κατά την 50ετία (1970-2020) είναι της τάξης των Ευρώ 40 δισεκατομμυρίων, το οποίο αποτελεί αμιγές έσοδο των τραπεζών από εγκληματικές ενέργειες (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος). Το διαρκές και μη παραγραφόμενο αυτό έγκλημα έχει διαπραχθεί από τις διοικήσεις και τα στελέχη όλων των τραπεζών, τους νομικούς των συμβούλους, πληρεξούσιους δικηγόρους, τους συμβολαιογράφους που λειτούργησαν σαν υπάλληλοι πλειστηριασμών, της Τραπέζης της Ελλάδος καθώς και των δικαστών που εξέδωσαν πρόδηλα λαθεμένες απορριπτικές αποφάσεις σε ανακοπές και εφέσεις δανειοληπτών. Όλοι τους φέρονται να έχουν ευθύνες είτε ως αυτουργοί, είτε ως συνεργοί, σύμφωνα με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και την απόφαση της 22-7-2009 του Υπουργού Δικαιοσύνης για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Σε εφαρμογή των Οδηγιών της ΕΕ για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας» (ΦΕΚ 166 τ.Α΄), το Υπουργείο Δικαιοσύνης εξέδωσε απόφαση ειδικά για τις υποχρεώσεις των δικηγόρων και των συμβολαιογράφων. Η εξειδίκευση της απόφασης στις δύο αυτές κατηγορίες κρατικών λειτουργών δεν είναι περιοριστική για κάθε άλλον που εμπλέκεται στην υποβοήθηση, συνεργεία, ηθική αυτουργία ή απόπειρα. Και τούτο, διότι, κατά την παραπάνω διατύπωση της Οδηγίας, «οι συνεργάτες σε οποιαδήποτε δραστηριότητα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες δεν πρέπει να διαφεύγουν από τη δικαιοσύνη και θα πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά και παραδειγματικά [ΣΗΜ. (δική μας) διάβαζε και ΔΙΚΑΣΤΕΣ που κάνουν δεκτές αιτήσεις δικηγόρων τραπεζών, εκδίδουν διαταγές πληρωμής για μη νόμιμες απαιτήσεις που περιλαμβάνουν παράνομα ποσά που συνιστούν νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες αλλά και δεν εφαρμόζουν το άρθρο 38 ΚΠοινΔ, ακόμη και όταν κάνουν δεκτές τις ανακοπές των δανειοληπτών. Τα πνευματικά δικαιώματα για ΟΛΑ ΤΑ ΤΟΚΟΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ αλλά και για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος Ευρώ 40 δισεκατομμυρίων που ανακάλυψε και αποκάλυψε η έρευνα έχουν νόμιμα κατοχυρωθεί από το 1998 στο όνομα του Προέδρου κ. Τάκη Χριστοδουλόπουλου, έχουν δε ήδη αρχίσει οι ποινικές διώξεις παραβατών-δικηγόρων ενώ αναμένεται πολύ σύντομα και η σχετική παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Για τις παράνομες χρεώσεις των τραπεζών με τα τοκοτεχνάσματα, ο ίδιος κατέθεσε αναλυτική έγκληση στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου το έτος 1998, η οποία, μετά από προφανέστατες πολιτικές παρεμβάσεις (Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), μπήκε στο αρχείο με αφελείς και προσχηματικές αιτιολογίες. Καταπατήθηκε με τρόπο βάρβαρο η ρητή επιταγή του Ν 2251/1994 περί προστασίας των καταναλωτών (Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ) και του άρθρου 1 που ρητά ορίζει ότι: 1. Τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των καταναλωτών τελούν υπό την προστασία του Κράτους 2. Το Κράτος μεριμνά ιδίως για: α) την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών, β) τα οικονομικά τους συμφέροντα, γ) την οργάνωσή τους σε ενώσεις καταναλωτών, δ) το δικαίωμα ακρόασής τους σε θέματα που τους αφορούν και ε) την πληροφόρηση και την επιμόρφωσή τους, ιδιαίτερα των ευπρόσβλητων ομάδων καταναλωτών σε θέματα που αφορούν στην αγορά, στον ανταγωνισμό, στον καταναλωτή, στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και στην προαγωγή της βιώσιμης κατανάλωσης. Η θεωρητική «προστασία» των καταναλωτών από το Κράτος μεταλλάχθηκε σε καθημερινό διωγμό, ιδιαίτερα των δανειοληπτών όχι μόνο από το Κράτος αλλά και από το ευρύτερο «κονκλάβιο» της εγχώριας διαφθοράς, δηλαδή τα κόμματα εξουσίας, μεγάλο μέρος της Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης που και βλέπει και αδικεί, μεγάλο μέρος των (τραπεζο)δικηγόρων, των λειτουργών της δημοσιογραφίας του θερμοκηπίου, και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κάτω από την εμπνευσμένη πρυτανεία των τραπεζών και του (μόνιμα) αόρατου Καρτέλ των που, όμως, και γραφεία έχει, και διεύθυνση και τηλέφωνα έχει και εκδίδει και αποκαλυπτικά ενοχοποιητικές αποφάσεις της «Εκτελεστικής της Επιτροπής» για τα τραπεζικά θέματα. Διαβάστε μία από αυτές για να δείτε το επίπεδο του imperium για το ποιος κυβερνά το τραπεζικό σύστημα σ΄αυτή τη Χώρα, όπως είχε την «μεγαλοψυχία» να μας απαντήσει το 2000 με αριθμό πρωτοκόλλου 784 σε γραπτό ερώτημά μας: «Η Εκτελεστική Επιτροπή αποφασίζει την υιοθέτηση του έτους 360 ημερών για όλες τις τραπεζικές συναλλαγές από την 1-1-2001». Ομιλούν βέβαια για την Εκτελεστική Επιτροπή της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Τέτοιοι εκτοκισμοί δανείων ήταν απαγορευμένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που έγινε και στην Ελλάδα (ΑΠ 430/2005 ), μέχρι που επανήλθε με την τραπεζική σοφία του ο Άρειος Πάγος και έκρινε ότι οι εκτοκισμοί με βάση έτος 360 αντί 365 ημερών είναι απόλυτα …νόμιμοι (ΑΠ 1395/2021 - Πρόεδρος Θεόδωρος Κανελλόπουλος, Αντιπρόεδρος ΑΠ, Αικατερίνη Κρυσταλλίδου-Εισηγήτρια, Μυρσίνη Παπαχίου, Ιωάννης Δουρουκλάκης, Γεώργιος Καλαμαρίδης, Αεροπαγίτες). Η πρώτη απόφαση κατά τραπέζης για τον λόγο αυτό χρονολογείται από τον Νοέμβριο 1998 σε βάρος της Εθνικής για Ευρώ 500.000 με μάρτυρα-πραγματογνώμονα τον κ. Τ. Χριστοδουλόπουλο. Ηδη υπάρχουν χιλιάδες άλλες αμετάκλητες που ο Άρειος Πάγος έσβησε αυθαίρετα «για το συμφέρον των τραπεζών». Σε παλαιότερη τοποθέτησή της στο θέμα αυτό, η Ευρωπαία Επίτροπος Δικαιοσύνης και Καταναλωτών κ. Joureva, είχε δηλώσει και τα εξής: «Η οδηγία 2008/48/ΕΚ τυποποιεί τον τρόπο υπολογισμού του συνολικού ετήσιου πραγματικού επιτοκίου. Μεταξύ άλλων, για τον υπολογισμό του εν λόγω επιτοκίου υιοθετήθηκε το πρότυπο των 365 ημερών ανά έτος (ή 366 για τα δίσεκτα έτη). Σύμφωνα με την οδηγία 2008/48/ΕΚ [άρθρο 3 στοιχείο ι)], το χρεωστικό επιτόκιο πρέπει να εκφράζεται ως ετήσιο επιτόκιο. Μολονότι αρμόδια για την επιβολή των εθνικών διατάξεων που μεταφέρουν οδηγίες της ΕΕ είναι τα κράτη μέλη, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να κινήσει διαδικασία που προηγείται της διαδικασίας επί παραβάσει εάν περιέλθουν σε γνώση της επαρκή πραγματικά στοιχεία που δείχνουν διαρθρωτική έλλειψη εφαρμογής ή πλημμελή εφαρμογή των κανόνων της ΕΕ από τις εθνικές αρχές ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους». Ηδη προσφύγαμε στην Επιτροπή για να διορθωθεί η πρόδηλα σκόπιμα λανθασμένη κρίση του Αρείου Πάγου (Τμήμα Α2 – 1385/2012), πριν οδηγήσει στην επιχειρηματική καταστροφή 8 Ελληνικές οικογένειες δανειοληπτών και εγγυητών, πελατών της ιστορικής Αγροτικής Τράπεζας, που είχαν δικαιωθεί πρωτόδικα και κατ’ έφεση αλλά τώρα αντιμετωπίζουν ανατροπή που αποτελεί δικαστικό παράδοξο ενώ, κατά την επαναληπτική εκδίκαση της έφεσης, το δικαστήριο «δεν αντιλήφθηκε» την αναλυτική περιγραφή και τον προσδιορισμό του υπαρκτού ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, στο κείμενο 21 συνεχών σελίδων (64 – 84) καθώς και το αίτημα εφαρμογής όσων προβλέπονται από το άρθρο 38 ΚΠοινΔ που το Δικαστήριο επίσης αγνόησε. Ο διαχρονικός δόλος των τραπεζών, σε συνδυασμό με την φιλότιμη αδιαφορία του νομικού κόσμου, δικηγόρων και δικαστών, εξασφαλίζουν την άθλια κακοποίηση, μέχρις εξόντωσης, των δανειοληπτών που βρίσκονται αντιμέτωποι με ακραίες συνθήκες σουλτανισμού οθωμανικής τύπου. Η ερευνητική ομάδα έχει πραγματοποιήσει χιλιάδες πραγματογνωμοσύνες επαναπροσδιορισμού της νόμιμης οφειλής έναντι αντίστοιχων τραπεζικών απαιτήσεων. Σε τυχαίο δείγμα τριάντα (30) πιστώσεων όλων των κατηγοριών και όλων των τραπεζών, προέκυψαν τα εξής ευρήματα (ποσά σε Ευρώ) που είναι ενδεικτικά για το σύνολο: ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 5.096.700 ΝΟΜΙΜΗ ΟΦΕΙΛΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ 3.262.900 ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΡΕΩΣΕΙΣ 1.821.800 ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΧΡΕΩΣΕΩΝ 55,8% Τα ευρήματα της 25ετούς έρευνας της ομάδας επί της πολύπλοκης παρανομίας του πολύπαθου τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα είναι πολλά και πολύ σημαντικά και αναδεικνύουν ότι, εκτός των χρημάτων των δανειοληπτών που λεηλάτησαν με αρπαχτικές συμπεριφορές που παραπέμπουν στους παλαιότερους αιώνες της πειρατείας, εφάρμοσαν βάρβαρες και ανθρωποφάγες μεθόδους, που ξεπερνούν και αυτές ακόμα των Ναζιστικών στρατευμάτων στην Ελλάδα τον καιρό της Γερμανικής κατοχής, απέναντι σε ένα Λαό που, 200 χρόνια τώρα, προσπαθεί με ιδρώτα και αίμα να σταθεί όρθιος και αξιοπρεπής μέσα στην ίδια του τη Χώρα. Σίγουρα, η ζημιά στο Ελληνικό Έθνος από τις αντεθνικές και πολύπλευρα καταστροφικές πρακτικές των τραπεζών διαχρονικά είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές της Γερμανικής κατοχής. Αλλά, και σίγουρα, για όλους εμάς που αριθμούμε περισσότερο από μισό αιώνα θητείας εντός αλλά και απέναντι των τραπεζών και γνωρίζουμε άριστα τον κλάδο, το μέλλον των τραπεζών στην Ελλάδα δεν είναι απλά δυσοίωνο αλλά κυριολεκτικά ανύπαρκτο, όπως τις ξέρουμε σήμερα. Γιατί είναι και εθνικά, και οικονομικά, και αναπτυξιακά, και κοινωνικά και ηθικά πτωχευμένες. Και εμείς που τις ξέρουμε πάρα πολύ καλά, αρνούμαστε να τις αποκαλούμε «τράπεζες». Για εμάς είναι «οριστικά πτωχευμένα υποθηκοδανειστήρια…». Ο Θεός αγαπά την Ελλάδα και μεριμνά γι’ αυτήν. Ωστόσο, η εθνική μας ανθρωποφαγία έχει ξεπεράσει κάθε όριο βαρβαρότητας. Πρέπει να είναι κανείς ψυχικά πολύ άρρωστος να αρπάζει τα λεφτά, την κατοικία και την αξιοπρέπεια Ελλήνων, προκειμένου να απολαμβάνει πολυτελείς επαύλεις, κότερα και καταθέσεις στην Ελβετία. Και να χρησιμοποιεί αισχρές συμβάσεις, γεμάτες με δόλια τοκοτεχνάσματα και ελεεινούς καταχρηστικούς όρους που έχουν σχεδιάσει και εφαρμόζουν καλοπληρωμένα άθλια νομικά μυαλά για να τινάζουν -για το καλό μας- τα μυαλά ανυποψίαστων συμπατριωτών μας. Δεν έγινε γι’ αυτό η Επανάσταση του 1821 ούτε τέτοια αθλιότητα είναι ανεκτή από τον Ελληνικό Λαό. Για εμάς που γνωρίζουμε άριστα το τραπεζικό σύστημα και μπορούμε να εντοπίζουμε το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που ενυπάρχει σε κάθε απαίτηση τραπέζης, τα πράγματα είναι πολύ απλά: Όλοι όσοι χρωστούν σε τράπεζες, FUNDS και εταιρείες διαχείρισης δανείων και πιστώσεων, μπορούν να αξιοποιήσουν την πραγματικότητα ότι έχουν πέσει θύματα παρανόμων πράξεων (απάτες, εκβιάσεις, τοκογλυφίας, ξεπλύματος βρώμικου χρήματος) από τις τράπεζες και τους συνεργούς τους, τις υπαρκτές ειδικές γνώσεις που προέκυψαν από τις έρευνές μας από το 1998 και να αποκρούσουν τις τράπεζες με νομική αντεπίθεση και στο ποινικό και στο αστικό πεδίο, να διεκδικήσουν αποζημιώσεις μεγαλύτερες των οφειλών τους ή να συμψηφίσουν αυτές, σε πλήρη απαλλαγή τους και χωρίς να χάσουν το σπίτι τους. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ: 1. Την καθιέρωση ρητής υποχρέωσης οποιουδήποτε ζητά την έκδοση διαταγής πληρωμής για τραπεζικό χρέος ή συζητεί εκδίκαση ή έφεση κατά ανακοπής ή οποιασδήποτε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης ή/και ασφαλιστικών μέτρων να δηλώνει και να βεβαιώνει υπεύθυνα ότι: - η επίδικη απαίτηση δεν περιλαμβάνει κανένα παράνομο ποσό αλλά είναι απόλυτα νόμιμη, εκκαθαρισμένη και βεβαία - Για την περίπτωση που η προηγούμενη δήλωση/βεβαίωση δεν είναι αληθής, να συνομολογεί ποινική ρήτρα υπέρ των οφειλετών/εγγυητών ίση με το ποσό της απαίτησης προς άμεσο και πλήρη συμψηφισμό και - ότι δεσμεύεται να άρει όλα τα βάρη που έχουν εγγραφεί σε ασφάλεια της πίστωσης, με δικές του δαπάνες εντός τριμήνου. 2. Σε περίπτωση κατάπτωσης της παραπάνω ποινικής ρήτρας και συμψηφιστικής εξόφλησης του συνόλου της οφειλής, οι οφειλέτες και οι εγγυητές θα παραιτούνται από όλες τις ποινικές διώξεις και αστικές διεκδικήσεις αποζημιώσεων για όλους τους υπαίτιους και συνεργούς για όλα τα ποινικά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένης και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. 3. Την υποχρέωση της Τράπεζας της Ελλάδος να προχωρεί άμεσα σε ανακλήσεις αδειών λειτουργίας τραπεζών, FUNDS και εταιρειών διαχείρισης δανείων και πιστώσεων με την πρώτη βάσιμη καταγγελία για εμφάνιση απαίτησης που περιλαμβάνει παράνομη επιβάρυνση του οφειλέτη/εγγυητή από οποιαδήποτε αιτία και ποσό. Ο εποπτικός ρόλος της Τραπέζης της Ελλάδος δεν είναι διακοσμητικός αλλά ουσιαστικός και ότι ήδη υπάρχουν τεράστιες ευθύνες της. Ηδη δρομολογείται αίτημα δραστικής διορθωτικής παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης για το σύνολο των παρανομιών των τραπεζών, μαζί με την αναζήτηση ποινικών ευθυνών προς πάσα κατεύθυνση. Όταν το Κράτος, η «Ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη, οι Ανεξάρτητες Αρχές, η Τράπεζα της Ελλάδος, η Επιτροπή Ανταγωνισμού και κάθε άλλη Αρχή δεν λειτουργούν νόμιμα, με επάρκεια και υπέρ του Δημοσίου συμφέροντος, τότε νομιμοποιούνται να παρεμβαίνουν οι Πολίτες. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν κείμενο που γράφτηκε σαν συμβολή μας στην δημόσια διαβούλευση της 8-11-2023 για το σχέδιο νόμου «Δάνεια, ανταγωνισμός, προστασία των ευάλωτων» – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 22021/2167. Κρίναμε σκόπιμο να συμπεριλάβουμε μια αιτιολογική εισαγωγή για να γίνουν κατανοητές οι προτάσεις μας. Το παρόν κείμενο θα διατεθεί για την ενημέρωση των βουλευτών όλων των κομμάτων και τρίτων που έχουν εμπλοκή ή σχέση με το θέμα και τα προβλήματα των δανειοληπτών.