Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Αθανασιάδης | 21 Νοεμβρίου 2023, 10:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Αθανασιάδης' | 21 Νοεμβρίου 2023, 10:40

    Έχει κριθεί νομολογιακά πως οι ατομικές επιχειρήσεις με εργαζόμενους αποτελούν, προφανώς, διαφορετική περίπτωση από τις ατομικές επιχειρήσεις δίχως εργαζόμενους, με σαφώς μεγαλύτερες υποχρεώσεις και δυσμενέστερες συνέπειες για περισσότερα άτομα. Το ίδιο ισχύει και για τις ατομικές επιχειρήσεις χωρίς εργαζόμενους σε σχέση με τις εταιρείες [ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης και ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες (ΙΚΕ)], με και χωρίς εργαζόμενους, που επίσης ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες και, επομένως, δεν μπορούν να τύχουν ίδιας αντιμετώπισης (βλ. ενδεικτικά ΜΔιΠρΑθ 15489/2023). Με την έννοια αυτή, το νομοσχέδιο εισάγει υπέρμετρα δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος του επιστημονικού δυναμικού της χώρας (λογιστές, μηχανικούς, δικηγόρους, γιατρούς, κλπ), οι οποίοι εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από τις πρόδηλες φορολογικές αδικίες του νομοσχεδίου σε βάρος των αδύναμων μικρών ατομικών επιχειρήσεων και μάλιστα οριζόντια (κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας), δεν συνάδει με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας η εξομοίωση των επιστημονικών κλάδων με τα delivery και τα café, ούτε με τις χειρονακτικές δραστηριότητες ελεύθερου επαγγελματία. Αντίθετα, το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον επιτάσσει την προστασία και την προάσπιση του επιστημονικού δυναμικού της χώρας και δεν αποτελεί τέτοιο το στενά εννοούμενο ταμειακό συμφέρον του κράτους, η δε υποτιθέμενη πάταξη της φοροδιαφυγής μπορεί να εξασφαλιστεί με άλλα μέσα. Το νομοσχέδιο δεν σέβεται και προσβάλλει τους επιστήμονες. Αναγκάζει ανθρώπους, οι οποίοι επένδυσαν κόπο και χρόνο στις σπουδές τους και την ατομική τους ανάπτυξη, αλλά και στους οποίους η κοινωνική ολότητα επένδυσε πόρους, ελπίδες και προοπτικές, στην εξαθλίωση, τον μαρασμό και τη μιζέρια. Είναι αίσχος, ντροπή και αθλιότητα αυτή η ρύθμιση. Εκτός βέβαια από τα παραπάνω, αφαιρούνται πόροι από τους ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι θα μπορούσαν να διοχετευθούν στην κατανάλωση και έτσι το δημόσιο στερείται έσοδα από το ΦΠΑ που θα απεκόμιζε από την αύξηση της αγοραστικής κίνησης. Το νομοσχέδιο έχει άδηλους και ανομολόγητους στόχους, οι οποίοι αποτελούν τα παραγωγικά αίτια της βούλησης του νομοθέτη και κατευθύνονται προς τη διάλυση και την ασφυξία των μικρών επιχειρήσεων (όπως δικηγορικών γραφείων, ιατρείων, κλπ) με σκοπό τη δημιουργία μεγάλων επιχειρήσεων (δικηγορικών εταιριών, ιατρικών κέντρων, συμπράξεων λογιστών, κλπ), οι οποίοι εκφράζονται νομοθετικά και φορολογικά με πολύ μεγάλη ανελαστικότητα σε βάρος των επιστημόνων, των ανθρώπων δηλαδή που, πέρα από τα στενά όρια του επαγγέλματός τους και της άσκησής του, παράγουν και μπορούν να παράγουν σκέψη για τα ζητήματα του τόπου και της κοινωνίας. Είναι προφανές πως η συγκεκριμένη ρύθμιση στερείται από εκείνη την αναγκαία ευαισθησία που είναι απαραίτητη για κάθε κανονιστική παρέμβαση με ανθρώπινο πρόσωπο. Το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου είναι απαραίτητο, όχι απλά να μεταρρυθμιστεί, να αποσυρθεί στο σύνολό του διότι, εκτός των άλλων, θα δημιουργήσει μία νέα στρατεία οφειλετών προς το Δημόσιο, καθώς μία ολόκληρη σειρά μικρών επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματικών δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τη νομοπαρασκευαστική λειτουργία.