Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΥΣ Άρθρο 10 Μείωση τέλους επιτηδεύματος – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 31 ν. 3986/2011Σχόλιο του χρήστη ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΧΥΤΗΡΗΣ | 21 Νοεμβρίου 2023, 13:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΧΥΤΗΡΗΣ' | 21 Νοεμβρίου 2023, 13:02

    Η πρώτη παρατήρηση επί του Νομοσχεδίου, είναι ότι η λογική των αντικειμενικών κριτηρίων φορολόγησης, αντιβαίνει στις αρχές και αξίες ενός φιλελεύθερου κόμματος και κατ’ επέκταση, κράτους, καθ’ όσον ισοπεδώνει τους φορολογούμενους πολίτες, προκειμένου να καλύψει αδυναμίες και ανεπάρκεια της διοίκησης. Περαιτέρω, από την στιγμή που χρησιμοποιείται ως (λαϊκίστικο) επιχείρημα για την επιβολή τους, το ζήτημα, πώς μπορούν να επιβιώνουν επαγγελματίες με μικρά κέρδη, είναι απαραίτητο να συνδυαστεί η εφαρμογή τους, με το οικογενειακό εισόδημα που δηλώνει κάθε φορολογούμενος, γιατί, κάποιοι μπορεί να χρησιμοποιούν την ιδιότητα του αυταπασχολούμενου, απλώς και μόνον για ν’ ασφαλίζονται (ενόψει επερχόμενης σύντομα, συνταξιοδότησης), ή τα οικογενειακά εισοδήματα να επιτρέπουν την μη ή την λιγότερο ενεργή επαγγελματική δραστηριοποίηση. Η υποκρυπτόμενη εξίσωση : αν επιθυμεί κάποιος να είναι ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να πληρώνει συγκεκριμένο ελάχιστο φόρο (πέραν του τέλους επιτηδεύματος), αποτελεί ΧΑΡΑΤΣΙ, ήτοι κεφαλικό φόρο, πράγμα που είναι ανεπίτρεπτο σε μια σύγχρονη, δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία. Ειδικότερα, ως προς την ισοπέδωση όλων των επαγγελματιών που επιχειρείται, επισημαίνω, ειδικά για τους ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ, ότι αυτοί ήδη φορολογούνται με αντικειμενικά κριτήρια, προκαταβάλλουν φόρους και εισφορές και τα εισοδήματά τους, αποδεικνύονται, απόλυτα, από τις προεισπράξεις που εκδίδουν. Οι φορολογικές αρχές έχουν στη διάθεσή τους, ανά πάσα στιγμή, ποιες και πόσες είναι οι υποθέσεις που χειρίστηκε κάθε δικηγόρος, διότι, εκ του νόμου, αυτός, δεν μπορεί να διενεργήσει καμμία δικαστική, ή εξωδικαστική ενέργεια χωρίς την έκδοση του απαραίτητου ηλεκτρονικού παραστατικού της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων. Συνεπώς θα πρέπει η φορολογική αρχή, να αποδείξει, πώς ένας δικηγόρος που έκανε πέντε ή δέκα παραστάσεις, κατ’ έτος σ’ ένα πρωτοβάθμιο δικαστήριο, έκανε εισπράξεις είκοσι και πλέον χιλιάδων που απαιτεί το αντικειμενικό κριτήριο και όχι το αντίθετο. Σε κάθε περίπτωση, αν επιθυμείτε μία οριζόντια και αντικειμενική ελάχιστη χρέωση κάθε δικηγορικής ενέργειας να ορίσετε, νομοθετικά το ποσό της, ώστε να μπορούμε να την εισπράττουμε από τους εντολείς μας. Άλλως θα πρέπει να εξαιρεθούν οι δικηγόροι από την εφαρμογή της σχετικής ρύθμισης, ως άνευ αντικειμένου. Τέλος, η προτεινόμενη ρύθμιση, καταργεί στην πράξη την απαλλαγή από τον ΦΠΑ μικρών επιχειρήσεων με ετήσιο τζίρο μέχρι 10.000 Ευρώ ή σύμφωνα με την μνημονιακή δέσμευση της χώρας που δεν υλοποιήθηκε ακόμη, των 25.000 Ευρώ. Η αποδοκιμασία στην προτεινόμενη ρύθμιση είναι έντονη, όπως και η δυσαρέσκειά μας για την επιβολή ενός ακόμη σε βάρος μας ΧΑΡΑΤΣΙΟΥ.