Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Παπαδήμας | 22 Νοεμβρίου 2023, 20:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Παπαδήμας' | 22 Νοεμβρίου 2023, 20:56

    Σας γράφω αυτό το σχόλιο ως μισθωτός (άρα μη έχων προσωπικό ενδιαφέρον) και ως άνθρωπος με ανέκαθεν φιλελεύθερες πεποιθήσεις. Θα εστιάσω στο penalty (προσαυξήσεις) που προβλέπει το άρθρο 2γ, και με ένα παράδειγμα θα προσπαθήσω να καταδείξω την απόλυτη αστοχία του νόμου. Ένας ας υποθέσουμε τίμιος επαγγελματίας με 13 έτη εμπειρίας δηλώνει τζίρο 22.000 και ας υποθέσουμε ότι δηλώνει έξοδα 4.000, άρα φορολογητέο=18.000. Με βάση την παρ. 2α προκύπτει τεκμαρτό φορολογητέο 14.196. Μέχρι εδώ όλα καλά. Με την εφαρμογή όμως της 2γ μπορούν να συμβούν τα εξής: α) Αν στον κλάδο του οι πολλοί "κλέβουν" και προκύψει μέσος όρος τζίρου στο δικό του ΚΑΔ 10.500, ο επαγγελματίας του παραδείγματος θα φορολογηθεί για κέρδος 2*14.196=28.392 (αντί των 18.000 που είναι τα πραγματικά). β) Αλλά ακόμα και εάν οι πολλοί δεν κλέβουν, και όντως το ΚΑΔ το συγκεκριμένο έχει μ.ο. 10.500, με ποια λογική θα φορολογηθεί κάποιος (που δήλωσε μάλιστα κέρδος μεγαλύτερο από το τεκμαρτό), με προσαύξηση τεκμαρτού 100% (ή 70% ή 35%)? Δηλαδή τιμωρούμε κάποιον που κόβει αποδείξεις και με μαθηματική ακρίβεια τον σπρώχνουμε να γίνει κλέφτης (να μην κόβει αποδείξεις). Θέλω να ελπίζω ότι δεν έχω καταλάβει καλά τι λέει η παρ. 2γ. Αν όμως έχω καταλάβει καλά, η σχετική πρόνοια χρήζει oscar αστοχίας! Θα έπρεπε όταν προσπαθείτε να εισάγετε πολύπλοκους αλγορίθμους να βάζετε άτομα που έχουν επαρκή ικανότητα να το κάνουν.