Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη ΚΑΘ | 23 Νοεμβρίου 2023, 04:24
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο τρόπος φορολόγησης που προτείνεται είναι αντισυνταγματικός. Οι πολίτες πρέπει να συνεισφέρουν αναλογικά, με βάση τις δυνατότητές τους. Ένας ΙΔ μισθωτός, ένας ΔΥ, και ένας ΕΕ πρέπει να πληρώνουν τον ίδιο ακριβώς φόρο, εάν έχουν τα ίδια εισοδήματα. Ο υποχρεωτικός καθορισμός τεκμαρτού εισοδήματος μόνο για μια κατηγορία εργαζόμενων παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Η διαβίωση κάθε φορολογούμενου είναι δικιά του ευθύνη και μέλημα. Το κράτος δεν είναι ο πατερούλης μας. Δεν επιτρέπεται στο κράτος να καθορίζει πως θα ζήσει ο κάθε πολίτης, ούτε επιτρέπεται στο κράτος να υποχρεώνει τον κάθε πολίτη να έχει Χ ή Ψ κέρδος ανά έτος. Ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να 'τρώει από τα έτοιμα', να κάνει όσες δουλειές θέλει part time και να κερδίζει ή να χάνει από αυτές, να κάθεται έναν χρόνο γιατί τον προηγούμενο κέρδισε τα διπλά (ή τα τριπλά) από όσα χρειάζεται, να δουλεύει μισθωτός (ή να παίρνει σύνταξη, ή ενοίκια, ή μερίσματα, ή άλλα έσοδα) και να κάνει παράλληλα ένα ελεύθερο επάγγελμα για να συμπληρώσει το εισόδημά του, να κάνει ένα ελεύθερο επάγγελμα για να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα, και ένα σωρό άλλες περιπτώσεις. Τα προτεινόμενα μέτρα στοχεύουν μάλλον στην εξάλειψη της επαγγελματικής αυτής κατηγορίας, παρά στη δίκαια φορολόγησή της. Φορολογικά, ο ΕΕ είναι ατομική εταιρεία. Ως εταιρεία, έχει το νόμιμο και θεσμοθετημένο δικαίωμα να κερδίζει ή να χάνει. Δεν μπορεί να υπάρξει νόμος δυτικοευρωπαϊκού δημοκρατικού κράτους που να αφαιρεί το δικαίωμα αυτό. Επίσης, δεν νοείται οποιοσδήποτε τεχνητός (ή τεκμαρτός) προσδιορισμός του αποτελέσματος χρήσης μιας εταιρείας. Με τη λογική αυτή, αύριο θα ψηφίσετε ένα νόμο που να γράφει ότι όλες οι ΑΕ πρέπει να δηλώνουν κέρδος 5 εκατομύρια και θα τις φορολογήσετε ανάλογα. Είναι ποτέ αυτό δυνατόν; Το προτεινόμενο νομοσχέδιο θα έχει τα αντίθετα αποτελέσμα από αυτά που προσδοκούν αυτοί που το συνέταξαν. Σταδιακά οι ΕΕ θα κλείσουν τα βιβλία τους, κάποιοι θα φτιάξουν ετερόρρυθμες εταιρείες (με συμμετοχή 1% της γυναίκας, αδελφού/ής, φίλου/ης, συνάδελφου, κλπ.), και οι υπόλοιποι θα δουλεύουν μόνο μαύρα, από σπίτι σε σπίτι, χωρίς φόρο, χωρίς ΦΠΑ, χωρίς ασφαλιστικές εισφορές. Όλα τα παραπάνω θα έχουν ως αποτέλεσμα λιγότερα κρατικά έσοδα από αυτά που προσδοκά ο νομοθέτης. Τέλος, σε κανένα πολιτισμένο και δημοκρατικό κράτος δεν νοείται αναδρομική ισχύς ενός νόμου, πόσο μάλλον όταν αυτός βάζει χέρι στην τσέπη του πολίτη. Μην το πείτε παραέξω αυτό που κάνετε, τη στιγμή που παρακαλάτε να προσελκύσετε επενδύσεις. Ο επενδυτής απαιτεί σταθερό και σίγουρο περιβάλλον, εδώ φαίνεται ότι δεν ξέρετε στην αρχή της χρονιάς τι θα γίνει στο τέλος αυτής, ποιος θα έρθει να επενδύσει με τέτοιες συνθήκες; Εκτός αν θέλετε να ψηφιστεί ο νόμος αυτός για να ισχύσει 1-2 χρόνια (και μετά να καταπέσει στα δικαστήρια, γιατί αυτό είναι σίγουρο ότι θα γίνει), άρα δεν είναι νομοσχέδιο για τη φοροδιαφυγή, είναι στην πραγματικότητα νομοσχέδιο για να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία και μετά, βλέπουμε..