• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΡΟΥΣΑΛΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑ' | 23 Νοεμβρίου 2023, 06:31

    Καλημέρα σας, Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Θα μιλήσω για τα μικρά μαγαζιά. Πολλά αν όχι τα περισσότερα είναι ατομικές επιχειρήσεις που ανήκουν σε γυναίκες. Οι περισσότερες είναι άνω των 40 ετών με οικογένειες. Στην Ελλάδα το να είσαι γυναίκα με παιδιά άνω των 40 ετών και να ψάχνεις δουλειά είναι σχεδόν ποινικό αδίκημα και σχεδόν σε καμία ιδιωτική επιχείρηση δεν θα βρεις δουλειά. Η αλήθεια επίσης είναι ότι μια γυναίκα που δεν έχει κάποιο συγγενή να κοιτάξει τα παιδιά της, τις ώρες εργασίας, στην πρώτη αρρώστια θα πρέπει να πάρει άδεια και στον ιδιωτικό τομέα κατά συνέπεια και απόλυση. Έτσι οι γυναίκες μαζεύουν ότι έχει η οικογένεια και ανοίγουν ένα μικρό μαγαζί που μαζί με τον μισθό του συζύγου συμπληρώνουν χρήματα για να ζήσει η οικογένεια ενώ βάζουν και ένα χαμηλό ένσημο για να μην πεθάνουν στον δρόμο όταν γεράσουν. Από αυτά τα μαγαζιά το κράτος έχει πολύ μεγαλύτερο κέρδος από ότι αν οι κυρίες αυτές καθόταν στο σπίτι και δεν πάλευαν να κάνουν κάτι ή δούλευαν μαύρα από το σπίτι π.χ. καθαρίστριες. Στην δική μου γενιά υπήρχε και άλλο ένα ψέμα του ελληνικού κράτους ότι θα κάνουμε ένα παιδί σε μεγάλη ηλικία και θα πάρουμε σύνταξη στα 55. Σήμερα μια γυναίκα άνω των 50 με ένα ή δύο ανήλικα παιδιά δεν έχει καμία τύχη στην αναζήτηση ιδιωτικής δουλειάς η μόνη διέξοδος είναι η μικρή επιχειρηματικότητα. Ένα μεγάλο ψέμα είναι ότι θα γίνει πιο δίκαιο το φορολογικό σύστημα σε σχέση με τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς γιατί απλά θα συνδεόταν με κάποια φοροαπαλλαγή σε αυτούς που θα έφερνε ισορροπία στον φόρο της οικογένειας. Όπως φαίνεται όμως είναι ένας ακόμα φόρος που θα μπει εξτρά για να μπορέσει η εκάστοτε κυβέρνηση να σπαταλάει περισσότερα χρήματα, απλά. Ο συγκεκριμένος φόρος έχει στόχο απλά να κλείσουν τα μικρά μαγαζιά (με σταθερό προϊόν και όχι υπηρεσίες) γιατί δεν θα μπορέσουν να τον πληρώσουν. Είναι πάρα πολύ εύκολο να πληρωθεί από αυτούς που πραγματικά φοροδιαφεύγουν ενώ στους μικρούς που είναι και έντιμοι συνήθως, είναι καταδίκη. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να ξεχωρίσεις αυτόν που αγοράζει κότερα και σπίτια από αυτόν που δεν μπορεί να βάψει το σπίτι που ήδη έχει. Όλα αυτά ενώ το παραεμπόριο γύρω από τα μαγαζάκια καλά κρατεί. Η κυβέρνηση νομίζει ότι είναι ο Πάπας μέσα από την συντριπτική της νίκη και αντιπολίτευση ασχολείται με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Νιώθω ότι έχουμε γίνει στόχος εξόντωσης ενώ η κυβέρνηση. Όλοι τους πολύ μακριά από την παραγωγική βάση. Εγώ συγκεκριμένα ξεκίνησα σε αναγκαστική επιχειρηματικότητα το 2014 μέσα στην κρίση με ένα παιδί 8, ένα 3, και μία μεγάλη αρρώστια στο σπίτι χωρίς βοήθεια από παππούδες. Την πρώτη εβδομάδα έκλεισα για 5 μέρες γιατί αρρώστησαν και τα δύο μου παιδιά. Αν ήμουν σε ιδιώτη εργοδότη θα είχα απολυθεί άμεσα. Αλώστε η τελευταία απόλυση που είχα ήταν γιατί πήγα την μάνα μου στο νοσοκομείο σε περίοδο πολλής δουλείας. Ποτέ δεν έφτασα τον βασικό μισθό με το μαγαζάκι μου αλλά φέρνω στο σπίτι κάτι σαν χαρτζιλίκι που είναι ζωτικής σημασίας. Σαν και εμένα είναι νομίζω πολλές κυρίες με οικογένεια και όλοι μαζί έχουμε πολιτική δύναμη. Η Ελλάδα σκότωσε την βιοτεχνία σκότωσε την βιομηχανία και τώρα σκοτώνει το μικρό εμπόριο. Ίσως να ήταν καλύτερα να είχαμε Τουρκοκρατία που ζητούσε 1/10 φόρο παρά ευρωκρατία που παίρνει ¼ για ΦΠΑ και το υπόλοιπο είναι ξανά φορολογήσιμο. Με εκτίμηση Προύσαλη Στεφανία