Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 26 Διάρκεια και φορολογική αντιμετώπιση βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων – Τροποποίηση άρθρου 111 ν. 4446/2016Σχόλιο του χρήστη Ειρήνη | 24 Νοεμβρίου 2023, 13:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ειρήνη' | 24 Νοεμβρίου 2023, 13:46

    1. Δεν μπορεί τα δωμάτια ενός διαμερίσματος ή μονοκατοικίας να θεωρούνται ακίνητα. Από ένα δωμάτιο κάποιος εισπράττει πολύ λιγότερα χρήματα από ότι κάποιος που νοικιάζει 1-2 ακίνητα ολόκληρα. 2. Το όριο των 60 ή 90 ημερών δεν έχει νόημα από τη στιγμή που ένας εκπαιδευτικός πχ πρέπει να μείνει στον τόπο μετάθεσής του τουλάχιστον 9 μήνες. Οι περισσότεροι ιδιώτες που έχουν διαθέσει το-α ακίνητά τους στη βραχυχρόνια μίσθωση, εκτός σεζόν, τα ενοικιάζουν σε εκπαιδευτικούς. Η εύρεση κατοικίας σε αυτούς τους ανθρώπους που μετατίθενται κάθε χρόνο, θα έπρεπε να είναι μέριμνα του κράτους και όχι του κάθε ιδιοκτήτη. 3. Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτείτε το διαχωρισμό των ιδιωτών (έως 2 ακίνητα) από τους επαγγελματίες στη βραχυχρόνια μίσθωση. Οι μεν ιδιώτες έχουν βαριά φορολογία επί των εσόδων τους και δεν εκπίπτουν έξοδα ενώ οι επαγγελματίες αφαιρούν τα έξοδά τους από τον τζίρο τους. Ποιος είναι ο σκοπός της ίδιας αντιμετώπισής τους? Να εξαφανιστούν οι ιδιώτες? Και υποθέτουμε ότι εξαφανίστηκαν. Νομίζετε ότι θα διαθέσουν τα 1-2 σπιτάκια τους στη μακροχρόνια χωρίς καμία εγγύηση είσπραξης των ενοικίων και με πιθανές καταστροφές από τη χρήση τους? Και νομίζετε ότι με το να επικρατήσουν τα ξενοδοχεία θα εισπράττει το κράτος αυτά που θα χάσει από τους ιδιώτες? 4. Γιατί δεν υπάρχει σχετική ρύθμιση σε ολόκληρες πολυκατοικίες βραχυχρόνιας μίσθωσης (apart hotels)?