• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Μάτσος' | 26 Νοεμβρίου 2023, 16:37

    Πρόκειται για τη χειρότερη διάταξη του νομοσχεδίου. Για την ακρίβεια, τη διάταξη που αποδεικνύει την παντελή έλλειψη επαφής των συντακτών του νομοσχεδίου με τον τρόπο σκέψης των νέων επαγγελματιών. Χθες το βράδυ μόλις είδα φίλο μου νέο επαγγελματία που, επειδή δεν έχει λάβει ακόμη το πτυχίο που θα του επιτρέψει να κάνει ο ίδιος έναρξη, διατηρεί την επιχείρησή του στο όνομα του ήδη συνταξιούχου πατέρα του. Πιάσαμε - όπως είναι φυσικό - τη συζήτηση του νομοσχεδίου. Μου λέει "ευτυχώς έχω το μαγαζί στον πατέρα μου που καλύπτει το τεκμήριο με τη σύνταξή του, εγώ δεν θα κάνω ποτέ έναρξη". Του λέω "λόγω του νομοσχεδίου;" "Ε ναι", μου λέει, "εννοείται λόγω του νομοσχεδίου. Αν έτσι σκέφτεται ο νέος επαγγελματίας που έχει ήδη μια στρωμένη οικογενειακή επιχείρηση - ότι δηλαδή δεν θα κάνει ποτέ έναρξη για να μην τον πιάνει το τεκμήριο - πώς θα πρέπει να σκέφετεται ο νέος επαγγελματίας και ιδίως ο νέος επιστήμονας που δεν έχει ακόμη τίποτε: Ούτε στρωμένο γραφείο, ούτε στρωμένη δουλειά, ούτε στρωμένο επαγγελματικό μέλλον. Και ο οποίος δεν θέλει να γίνει υπάλληλος των χιλίων ευρώ. Διότι καλά φαίνεται να θέλει η κυβέρνηση να μας κάνει υπαλλήλους, αλλά δεν σκέφεται ότι οι συνθήκες στον κόσμο των υπαλλήλων δεν είναι καλές μισθολογικά, ούτε φορολογικά-ασφαλιστικά. Και η όποια φοροδιαφυγή των ελευθέρων επαγγελματιών είναι το φυσιολογικό αντιστάθισμα ενός παραδοσιακά άθλιου φορολογικού καθεστώτος, που δεν έχει συγκεντρώσει ποτέ τη συναίνεση των φορολογουμένων, από ιδρύσεως του ελλαδικού κράτους. Τι θα κάνει λοιπόν ο νέος, ειδικά ο επιστήμονας, που στη μισθωτή εργασία αισθάνεται να ασφυκτιά ο δυναμισμός του και να πνίγονται οι ικανότητές του χωρίς ικανοποιητικό αντάλλαγμα, από την άλλη όμως έχει τη φυσιολοιγκή ανασφάλεια της ηλικίας του και καθόλου δεν ξέρει αν θα τα καταφέρει, αν θα πετύχει να καθιερωθεί στην αγορά, αν θα βρει κι άλλους πελάτες εκτός από τους ένα-δυο που φαίνεται να έχει για αρχή. Διότι ο νέος επαγγελματίας, εκτός από τη φυσιολογική ανασφάλεια της ηλικίας του, θα βλέπει και κάτι ακόμη: Θα βλέπει ένα φορολογικό καθεστώς που όσο περνούν τα χρόνια θα τον "σφίγγει" σαν φορολογική αγχόνη. ΔΕΝ γνωρίζει αν θα βγάζει σε πέντε με έξι χρόνια τα εισοδήματα που του υποθέτει το νομοσχέδιο ο επίδοξος νέος επαγγελματίας. Και αυτό θα επιτείνει σημαντικά την αβεβαιότητα που θα αισθάνεται, ως προς τι να κάνει. Και όπως ο νέος επαγγελματίας με τον οποίο συνομίλησα χθες βράδυ, που έλεγε ότι δεν θα κάνει "ποτέ" έναρξη, παρά το ότι είχε στρωμένη πατρική δουλειά, ακριβώς έτσι και ο νέος επίδοξος επαγγελματίας δεν θα θέλει να κάνει ΠΟΤΕ έναρξη. Και τι θα κάνει τότε, εάν δεν θέλει να γίνει υπάλληλος των 1.000 ευρώ. Θα σας πω εγώ τι θα κάνει: Θα ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΙ! Ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω του σε αυτή χώρα! Εμείς οι παλιοί κάτι θα κάνουμε, κάτι θα καταφέρουμε, όσοι μας "πιάνει" το ελάχιστο τεκμαιρόμενο εισόδημα. Έχουμε διαμορφώσει τη ζωή μας, δεν θέλουμε να την αλλάξουμε. Οι νέοι όμως δεν έχουν τίποτε ούτε για να βασιστούν, αλλά ούτε για να κρατήσουν και για να τους κρατήσει, οι νέοι που δεν έχουν διαμορφώσει τη ζωή τους και που δεν θέλουν τις εξευτελιστικές συνθήκες της ελλαδικής υπαλληλίας, πολύ απλά θα σηκωθούν να ΦΥΓΟΥΝ! Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που η κυβέρνηση πρόφερε τις λέξεις "brain gain"; Γιατί άλλαξαν όλες αυτές οι ωραίες προτεραιότητες της πρώτης τετραετίας; Το αναφέρω πραγματικά με πόνο. Μπορεί στο οικονομικό επιτελείο να μετρούν με ακρίβεια "λεπτού του ευρώ" (που λέει ο λόγος) τα "606 εκατομμύρια" που θα εισπράξει από το νομοσχέδιο αυτό, μπορεί να καμαρώνει που "επιτέλους" θα μειώσει τους ελεύθερους επαγγελματίες σε "ευρωπαϊκά" ποσοστά, όμως η πραγματικότητα είναι "τοίχος" στον οποίο θα χτυπήσει με ορμή αυτοπεποίθηση του οικονομικού επιτελείου. Και ο τοίχος αυτός έχει όνομα και λέγεται: Μετανάστευση των νέων επιστημόνων λόγω της επικείμενης, ως δαμόκλεια σπάθη πάνω από το κεφάλι τους στην Ελλάδα, φορολογικής καταπίεσης!