• Σχόλιο του χρήστη 'Δήμητρα Μπουκουβάλα-Δικηγόρος ΔΣ Θεσσαλονίκης' | 26 Νοεμβρίου 2023, 20:28

    Το Σχέδιο Νόμου για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής εξομοιώνει τους ελεύθερους επαγγελματίες με τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες. Η εφαρμογή οριζόντιου μέτρου φοροδιαφυγής και η εξίσωση όλων των επαγγελμάτων είναι λανθασμένη. Λανθασμένη είναι και η μη κατηγοριοποίηση του ίδιου κλάδου και η υποβολή ελάχιστου τεκμαρτού σε κάθε κατηγορία αυτού. Η δική μας επαγγελματική κατηγορία (δικηγόροι), αντιμετωπίζεται από το κράτος ως έχουσα εξέχουσα θέση στη φοροδιαφυγή, ενώ αυτό μπορεί να συμβαίνει σε ένα πολύ μικρό ποσοστό (περίπου 10%) δικηγόρων. Είναι αυτοί που δηλώνουν τεράστιο εισόδημα και προσπαθούν να μειώσουν τον επιβαλλόμενο φόρο. Είναι αυτοί που διατηρούν μεγάλα δικηγορικά γραφεία, συνήθως ιδιόκτητα και απασχολούν υπαλλήλους ή και άλλους δικηγόρους. Είναι αυτοί που από το προφίλ τους προκύπτει ότι έχουν πράγματι μεγάλο εισόδημα. Όσοι ανήκουμε σε καθεστώς απαλλαγής ΦΠΑ - Απαλλαγή μικρών επιχειρήσεων (άρθρο 251 ν. 4281/2014), σημαίνει ότι πράγματι είμαστε μικρές επιχειρήσεις με μικρό εισόδημα γι' αυτό και νομοθετήθηκε υπέρ μας απαλλαγή από ΦΠΑ στις υπηρεσίες μας, όπως συμβαίνει σε όλες τις αναπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Σε πολλές άλλες μάλιστα υπάρχει και πλήρης απαλλαγή των επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων αυτής της κατηγορίας από φόρο εισοδήματος. Κάποιος που δηλώνει ετήσιο εισόδημα (τζίρο) ως 10.000 ευρώ, σημαίνει ότι τα καθαρά του έσοδα ανέρχονται στο ποσό των 5000 ευρώ περίπου (άλλα 5000 ευρώ έξοδα), δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να φοροδιαφύγει. Χρειάζεται τα επιπλέον έξοδα για να καλύψει τις δαπάνες του, δεν μπορεί να τα αποκρύπτει. Για τον λόγο αυτό κι επειδή δεν έχει τα έσοδα αυτά, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις οικονομικές του υποχρεώσεις, καταφεύγει στη βοήθεια του συζύγου ή των γονέων του ή του ευρύτερου συγγενικού του περιβάλλοντος. Εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτή, τότε προβαίνει σε ρυθμίσεις για να πληρώσει σε δόσεις ή στη χειρότερη, αφήνει απλήρωτες τις υποχρεώσεις του. Αυτή είναι η πραγματικότητα και θα πρέπει το άρθρο 13 να επαναξιολογηθεί στη βάση της πραγματικότητας αυτής και να καταργηθούν τα τεκμήρια τουλάχιστον για τις μικρές επιχειρήσεις όπως τις κατηγοριοποίησε ο ίδιος ο νόμος και να βρεθούν άλλοι τρόποι ελέγχου φοροδιαφυγής για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Εκεί είναι πιθανή η φοροδιαφυγή. Μεγάλος κύκλος εργασιών, πιθανή φοροδιαφυγή. Μικρός κύκλος εργασιών, καθόλου φοροδιαφυγή και άγχος για να επιτευχθεί μεγαλύτερο εισόδημα προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα της επιχείρησης. Προτείνω για το δικηγορικό επάγγελμα: 1. Καθολική απαλλαγή από καθεστώς ΦΠΑ, ώστε να μην γίνονται διακρίσεις σε δικηγόρους που θα επιβαρύνουν λιγότερο ή περισσότερο τον πολίτη και να μπορεί αυτός να επιλέξει όποιον δικηγόρο θέλει. 2. Απαλλαγή από φόρο εισοδήματος στους δικηγόρους με ετήσιο μικτό εισόδημα έως 10.000 ευρώ και από εκεί και πάνω διαμόρφωση κλίμακας φόρου εισοδήματος, αναλόγως του εισοδήματος. 3. Πλήρης απαλλαγή από φόρο επιτηδεύματος. 4. Έλεγχος σε μεγάλες επιχειρήσεις (αφού αυτές αποτελούν το 30% του συνόλου των επιχειρήσεων όπως ανέφεραν στα ΜΜΕ κυβερνητικοί εκπρόσωποι, ο έλεγχος καθίσταται ευχερής), για απαλλαγή από το φαινόμενο της φοροδιαφυγής. Τρόποι ελέγχου των επιχειρήσεων αυτών μπορεί να είναι ο έλεγχος των τραπεζικών τους λογαριασμών, των καρτών, της ακίνητης και κινητής τους περιουσίας, του τρόπου διαβίωσης, των αγορών τους, των μετακινήσεών τους, των ταξιδιών κοκ σε αναλογία με το δηλωθέν (οικογενειακό) τους εισόδημα. 5. Τσουχτερό πρόστιμο σε όποιον εντολέα ή πελάτη δεν ζητά απόδειξη με σκοπό να πετύχει τη μείωση της αμοιβής ή την απαλλαγή του από πληρωμή του ΦΠΑ. 6. Δημιουργία θέσεων εργασίας για τους επιστήμονες, ώστε όσοι δεν καταφέρνουν να ανταπεξέλθουν στο ελεύθερο επάγγελμα, διότι δεν έχουν την υποστήριξη συγγενικών προσώπων, (η αλήθεια είναι ότι το 90% των μεγαλοδικηγόρων ξεκίνησαν με βοήθεια άλλων) να απορροφούνται σε θέσεις ισάξιες του επαγγέλματός τους σε νομικές υπηρεσίες του δημοσίου και όχι σε θέσεις ντελιβερά, όπως δήλωσε ευθαρσώς ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.