Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη ΜΑΡΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ | 26 Νοεμβρίου 2023, 21:38
Η εφαρμογή οριζόντιων μέτρων και τεκμηρίων σε καμμία περίπτωση δεν ταιριάζει με την ηλεκτρονική εποχή στην οποία ζούμε. Το "μαχητό" του τεκμηρίου πιστεύω όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει ενώπιον της Διοικητικής Δικαιοσύνης.... Η σημερινή Κυβέρνηση και μπορεί και οφείλει να χρησιμοποιήσει όλα τα σύγχρονα μέσα ελέγχου και διασταυρώσεων που έχει για να ελέγξει τη φοροδιαφυγή. Ομοίως μπορεί να κάνει χρήση της πλατφόρμας των καταγγελιών από πολίτες για φοροδιαφυγή. Η εφαρμογή μέσων όρων στο δικηγορικό χώρο είναι εντελώς εσφαλμένη και εικονική. Όλοι γνωρίζουμε ότι η αμοιβή για την ίδια δικαστηριακή εργασία διαφέρει από πόλη σε πόλη, από ηλικία σε ηλικία, από το γεγονός αν κάποιος εργάζεται ατομικά και αν κάποιος εργάζεται για δικηγορική εταιρεία, κ.ο.κ. καίτοι η βάση του γραμματίου προείσπραξης είναι κοινή (αν και κάθε σύλλογος επιβάλλει άλλες εισφορές). Άλλωστε το νομοσχέδιο ως έχει δεν προβλέπει τη δυνατότητα ανάλωσης εσόδων προηγουμένων ετών, θεωρώντας ως δεδομένο ότι κάθε έτος το εισόδημα αν δεν ανεβαίνει είναι τουλάχιστον σταθερό, κάτι το οποίο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την έννοια του "ελεύθερου επαγγελματία", στοιχείο το οποίο και αυτό παραβλέπεται από την προωθούμενη ρύθμιση. Το αυτό ισχύει και γι εισόδημα από άλλες πηγές (ο,τι περιορισμένα επιτρέπεται σε δικηγόρους λόγω ασυμβιβάστου). Πέραν όμως των παραπάνω δυνατοτήτων ελέγχου η Κυβέρνηση οφείλει σύμφωνα με όσα έχει προαναγγείλει και εκπροσωπεί να βρει πιο ουσιαστικούς τρόπους αποφυγής της φοροδιαφυγής στη βάση της. Για παράδειγμα είναι δεδομένο ότι ο αυξημένος συντελεστής ΦΠΑ στις δικηγορικές εργασίες συνδράμει στη φοροδιαφυγή. Ακόμα και οι ίδιοι οι εντολείς ζητάνε την μη έκδοση παραστατικών για να αποφύγουν το αυξημένο ΦΠΑ, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις οι ίδιοι οι δικηγόροι απορροφάμε το ΦΠΑ των αμοιβών μας, παρέχοντας χαμηλότερου κόστους υπηρεσίες στην Κοινωνία, της οποίας αποτελούμε ζωντανό τμήμα και όχι μια απομακρυσμένη ελίτ όπως το νομοσχέδιο μας παρουσιάζει. Μάλιστα, ο κλάδος μας είναι από τους πιο ζημιωμένους και τους λιγότερο αποζημιωμένους από την έναρξη της κρίσης του 2010. Παράλληλα, ένα πιο δίκαιο και ισορροπημένο φορολογικό σύστημα θα οδηγήσει όλους τους επαγγελματίες (όχι μόνο τους δικηγόρους) να μην έχουν κανένα λόγο να φοροδιαφύγουν (όσοι το κάνουν) αλλά να μπορούν να δηλώνουν άφοβα όλα τα έσοδα και έξοδα τους, γνωρίζοντας ότι θα πληρώσουν το φόρο που πραγματικά τους αναλογεί απέναντι στην κοινωνία. Άλλωστε θα πρέπει η Κυβέρνηση να αναλογιστεί ότι ως κλάδος αποδίδουμε συνεχώς και καθημερινά (μέσω των γραμματίων προείσπραξης) σημαντικότατα πόσα φόρου και ασφαλιστικών εισφορών και όχι να μας καλεί μέσω του Υφυπουργού Εργασίας να αλλάξουμε επάγγελμα αν δεν βγαίνουμε οικονομικά. Έχει αναλογιστεί το Υπουργείο ότι πολλοί συνάδελφοι αντιπαρέρχονται δύσκολες εργασιακά περιόδους (για παράδειγμα κάθε έτος η περίοδος των δικαστικών διακοπών, η περίοδος της παρατεταμένης κρίσης από το 2010 κλπ) με χρήση δανεισμού υπό μορφή είτε προσωπικών δανείων είτε χρήσης πιστωτικών καρτών που εξοφλούνται σε μεγάλο βάθος χρόνου; Ναι αυτού του είδους ο δανεισμός, ο οποίος δεν εμφανίζεται και δεν δικαιολογείται στα ατομικά φορολογικά βιβλία μας (εν αντιθέσει με τον επαγγελματικό δανεισμό δικηγορικών εταιρειών) είναι έντονος και κρίσιμος για πολλούς και δεν λαμβάνεται υπόψιν στα προτεινόμενα φορολογικά μέτρα. Συνεπώς, θα πρέπει να γίνει ουσιαστική τροποποίηση του εν λόγω νομοσχεδίου ώστε κάθε ένας να αποδίδει ο,τι πραγματικά οφείλει στο κοινωνικό σύνολο και να μην επιβληθούν άδικοι φόροι που θα οδηγήσουν πολλούς συναδέλφους πρακτικά εκτός του χώρου.