Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη ΚΩΣΤΑΣ | 27 Νοεμβρίου 2023, 15:25
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αναφορικά με το άρθρο 13 του Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, για μια πιο αντικειμενική και πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών να προβλεφθεί εξαίρεση από το πρόσθετο «τεκμήριο των τριετιών» στις πιο κάτω ειδικές κατηγορίες αυτοαπασχολούμενων ελευθέρων επαγγελματιών: 1. ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΕΤΟΣ ΜΕ ΠΛΗΡΕΣ ΩΡΑΡΙΟ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΩΣ ΜΙΣΘΩΤΟΙ Θα πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα και να εξαιρεθούν των τριετιών οι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργάζονται παράλληλα ως μισθωτοί με πλήρες ωράριο, και δη αμείβονται με τον κατώτατο (βασικό) μισθό. Είναι προφανές ότι για να εργάζεται κάποιος ως μισθωτός πλήρους απασχόλησης για τον κατώτατο μισθό, και όχι για καριέρα ή υψηλές αποδοχές, δεν έχει τη δυνατότητα ως αυτοαπασχολούμενος να καλύψει τις βασικές βιοποριστικές του ανάγκες. Ιδίως σε ειδικότητες παροχής υπηρεσιών οι οποίες δεν απευθύνονται στο ευρύ κοινό (λιανική/καταναλωτής), όπου δεν υφίσταται φοροαποφυγή ή φοροδιαφυγή εκ των πραγμάτων, όπως οι υπηρεσίς που παρέχονται αποκλειστικά προς επιχειρήσεις (Β2Β παροχή υπηρεσιών) και επομένως ειδικότητες που αφορούν υπηρεσίες που παρέχονται αποκλειστικά από τον ίδιο τον αυτοαπασχολούμενο, με τη δική του πνευματική και σωματική καταπόνηση και όχι μέσω οργανωμένης ατομικής επιχείρησης, ήτοι χωρίς οργανωμένη επαγγελματική εγκατάσταση, απασχόληση προσωπικού κλπ, δεν μπορεί να εξομοιώνεται με την οργανωμένη ατομική επιχείρηση ή τον ελεύθερο επαγγελματία που παρέχει υπηρεσίες προς ιδιώτες. Ειδικότερα σε επαγγέλματα όπως ενδεικτικά αναφέρω: του γραφίστα διαφημίσεων (ΚΑΔ 73.11.1101), του φωτογράφου διαφημίσεων, οι Υπηρεσίες Διαφημιστικών Φωτογραφίσεων και σχετικές Φωτογραφικές Υπηρεσίες (ΚΑΔ 74.20.29) κ.α. που παρέχονται αποκλειστικά προς επαγγελματίες και όχι προς ιδιώτες, η τυχόν παλαιότητα και η μακροχρόνια εμπειρία του αυτοπασχολούμενου ενίοτε λειτουργεί ανασταλτικά, δεδομένου ότι οι επιχειρήσεις προτιμούν να συνεργάζονται με νεότερους συνεργάτες οι οποίοι θεωρούνται πιο «μοντέρνοι», πιο «φρέσκοι» και με πιο σύγχρονη αντίληψη κλπ. σε αντίθεση με τα επαγγέλματα όπως του γιατρού ή του δικηγόρου που κάποιος προτιμάει τον παλαιότερο ως αποδεδειγμένα πιο έμπειρο και πιο ικανό!!! 2. ΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΓΓΕΓΡΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΕΕΤΕ. Είναι γνωστό τοίς πάσι, ότι οι εν ζωή εικαστικοί καλλιτέχνες στην Ελλάδα φυτοζωούν δεδομένου ότι πλην σπανίων εξαιρέσεων δεν υπάρχει ανάλογη παιδεία και ενδιαφέρον από το κοινό για την απόκτηση αυθεντικών έργων τέχνης. Ως εκ τούτου Θα πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα και να εξαιρεθούν των πρόσθετων τριετιών οι εικαστικοί (ΚΑΔ 900.31.300), οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ), δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δεν έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν σταθερό ετήσιο εισόδημα από την ενασχόλησή τους με τα εικαστικά, ενώ αντιθέτως, έχουν υψηλές δαπάνες παραγωγής του έργου τους, το οποίο έχει πολιτιστικό χαρακτήρα και συντηρούν το επάγγελμα αυτό εργαζόμενοι παράλληλα ως μισθωτοί. Διαφορετικά, θα υποχρεωθούν να κλείσουν τη δραστηριότητά τους και να περιθωριοποιηθούν, ενώ ενδεχομένως θα είχαν μια προοπτική στο μέλλον, ενδεχομένως μέσω διαδικτυακής εκπροσώπησης από διεθνείς γκαλερί να συνεχίσουν να παράγουν έργο με οικονομική αυτάρκεια. 3. ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ Τέλος, θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα και να εξαιρεθούν από τα τεκμήρια των τριετιών, οι άνθρωποι οι οποίοι απέχουν έως και 5 έτη από το όριο της συνταξιοδότησης τους, λόγω συμπλήρωσης 40ετίας, ή λόγω συμπλήρωσης του απαιτούμενου κατά περίπτωση ορίου ηλικίας, δεδομένου ότι αυτοί πασχίζουν να καταβάλουν όσο το δυνατόν περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές προκειμένου να συμπληρώσουν το χρόνο εργασίας που απαιτείται για να συνταξιοδοτηθούν.