Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος | 27 Νοεμβρίου 2023, 19:39
Το εν λόγω άρθρο κινείται σε εντελώς λανθασμένη κατεύθυνση και η θέσπιση τεκμαρτού εισοδήματος θα πρέπει να αποσυρθεί. Επιγραμματικά αναφέρομαι στους παρακάτω λόγους: -Το νομοσχέδιο παραβλέπει ότι μια ατομική επιχείρηση αποτελεί επιχείρηση και ως εκ τούτου υπόκειται σε επιχειρηματικό κίνδυνο. Άρα το ενδεχόμενο ύπαρξης ζημιών ή περιορισμένων κερδών είναι υπαρκτό και ουδόλως συνάδει με το θεσπιζόμενο τεκμήριο ελάχιστου εισοδήματος. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν λαμβάνονται υπόψη για την κάλυψη του τεκμαρτού εισοδήματος κέρδη προηγούμενων χρήσεων. Με τη λογική του νομοσχεδίου καμία επιχείρηση δεν μπορεί να έχει ζημίες. -Ουδόλως δικαιολογείται η διαφορετική αντιμετώπιση ατομικών επιχειρήσεων και εταιριών και η επιβολή τεκμηρίου στην πρώτη περίπτωση. -Ο βιοπορισμός κάποιου ελεύθερου επαγγελματία μπορεί να γίνεται συμπληρωματικά ή πρωτίστως από άλλες πηγές εισοδημάτων πχ. είσπραξη μισθωμάτων, τόκων, μερισμάτων κλπ ή και από το εισόδημα του συζύγου. Είναι παράλογο να μην λαμβάνεται κάτι τέτοιο υπόψη από το νομοσχέδιο. Η ρύθμιση θα οδηγήσει πολλούς επαγγελματίες της κατηγορίας αυτής (χομπίστες) να κλείσουν βιβλία με συνέπεια την απώλεια κρατικών εσόδων. -Η εξίσωση μικτών αποδοχών βασικού μισθού (και μάλιστα Χ 14) με καθαρά κέρδη είναι εντελώς παράλογη και αυθαίρετη. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν δουλεύουν 14 μήνες το χρόνο, ούτε εισπράττουν δώρα εορτών. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις πχ δικηγόροι εργάζονται λιγότερο (κλειστά δικαστήρια κατά τη διάρκεια δικαστικών διακοπών ή εκλογών). Περαιτέρω, οι ελεύθεροι επαγγελματίες φορολογούνται από το πρώτο ευρώ καιεπιβαρύνονται με το τέλος επιτηδεύματος, κάτι που δεν συμβαίνει με τους μισθωτούς. -Η επιβάρυνση λόγω τριετιών δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση. Ενώ πχ μια επιχείρηση εστίασης μπορεί εντός πέντε ή δέκα ετών να καθιερωθεί στην αγορά, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο έως αδύνατο για έναν επιστήμονα, ο οποίος μπορεί να έχει κάνει τυπικά έναρξη στη ΔΟΥ ενώ παράλληλα σπουδάζει, υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία ή εργάζεται κάπου ως συνεργάτης για να αποκτήσει εμπειρία και όταν επιχειρήσει να ξεκινήσει ουσιαστικά ατομική επιχείρηση θα θεωρείται ήδη "παλιός". -Η καθιέρωση ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος είναι αποτρεπτική για την καταχώρηση αποδείξεων δαπανών, ειδικά για όσους έχουν μικρό τζίρο. Τη στιγμή που οι δαπάνες δεν θα εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, ο φορολογούμενος θα κοιτάξει να ωφεληθεί μη λαμβάνοντας αποδείξεις ή τιμολόγια κατά τη διενέργεια των δαπανών, γεγονός που θα ενισχύσει τη φοροδιαφυγή. Παράλληλα, ουδόλως αποκλείεται, επαγγελματίες με τζίρο χαμηλότερο του τεκμαρτού να εκδώσουν εικονικά παραστατικά σε εταιρίες που θα εμφανίζουν κατ' αυτόν τον τρόπο χαμηλότερα κέρδη. -Η καθιέρωση ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος αποτελεί αντικίνητρο για όσους νέους επιθυμούν να ξεκινήσουν ατομικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και δη για τους επιστήμονες, οι οποίοι πιθανώς να αναζητήσουν την τύχη τους εκτός χώρας, ενισχύοντας το brain drain. -Η αύξηση του τεκμηρίου με κριτήριο την απασχόληση υπαλλήλων θα οδηγήσει πιθανώς σε απολύσεις, μειώσεις μισθών και άλλες μορφές απασχόλησης (μπλοκάκια, απασχόληση με μειωμένο ωράριο). -Η αύξηση του τεκμαρτού με κριτήριο το τζίρο συγκριτικά με το μέσο όρο ΚΑΔ θα οδηγήσει σε μη έκδοση παραστατικών από όσους ο τζίρος τους υπερβαίνει το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, φοβούμενοι ότι έτσι θα υπερβούν το μέσο όρο ΚΑΔ. -Πολλοί επαγγελματίες θα μπουν στη διαδικασία του tax planning, μεταφέροντας έδρα σε οικισμούς με μικρό πληθυσμό, κλείνοντας την επιχείρηση και ανοίγοντάς την εκ νέου σε άλλο πρόσωπο, σε περίπτωση συζύγων με ίδια δραστηριότητα (δικηγόροι, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, λογιστές) κλείνοντας τα βιβλία ο ένας και εργαζόμενος για λογαριασμό του άλλου αφανώς κλπ. -Η μαζική αμφισβήτηση των τεκμηρίων θα οδηγήσει σε ελέγχους που, λόγω του αριθμού τους, θα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν, όπως και σε περαιτέρω συμφόρηση των διοικητικών δικαστηρίων, σε περίπτωση δικαστικών προσφυγών.