• Σχόλιο του χρήστη 'Φίλιππος Ι. Καρυπίδης' | 27 Νοεμβρίου 2023, 21:49

    Παραθέτω ΔΥΟ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ/ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για το κεφάλαιο Β - άρθρα 10 έως18, στο σχέδιο νόμου “ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ” (παρόλο που δεν έχω μελετήσει ολόκληρο το νομοσχέδιο): 1) Στους ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ των ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΩΝ, δυσπρόσιτων, ακριτικών/παραμεθόριων περιοχών ή των περιοχών με “ταχύτατα φθίνουσα” δημογραφική κατάσταση, τα εισοδήματα είναι πολύ χαμηλά, οι συνθήκες και το κόστος ζωής διαφορετικό από των μεγάλων πόλεων (ιδιαίτερα από της περιφέρειας Αττικής), ενώ τα εισοδήματα δέχονται ισχυρές “αρνητικές επιδράσεις” τόσο από τη γειτνίαση με φτωχότερες χώρες όσο και από τον αθηνοκεντρικό (συγκεντρωτικό) υδροκεφαλισμό. Εάν ισχύει το ίδιο κατώτατο εισοδηματικό όριο που καθορίζει το φορολογητέο εισόδημα, εκτός από το ότι είναι ΑΔΙΚΗ η μεταχείριση, οδηγεί σε περαιτέρω οικονομική εξασθένηση των ανθρώπων και συρρίκνωση/αιμορραγία των περιοχών, με επακόλουθο την ταχύτερη εγκατάλειψη των οικισμών αυτών, την ερήμωση και περιβαλλοντική υποβάθμιση αλλά και τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα. Έχουμε πολλά παραδείγματα “μικροεπαγγελματιών” που για λόγους υγείας, οικογενειακούς, συναισθηματικούς. ιδεολογικούς ή άλλους, παραμένουν ή επανέρχονται στους τόπους καταγωγής τους, όπου ζουν με πολύ χαμηλό ετήσιο εισόδημα, δίνοντας πνοή στις φθίνουσες περιοχές και αναπτύσσοντας δραστηριότητες που δημιουργούν προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη των περιοχών και αποσυμφόρησης των πυκνοκατοικημένων (μη βιώσιμων) πόλεων. ΠΡΟΤΕΙΝΩ να ληφθούν σοβαρά ΥΠΟΨΗ από τους νομοθέτες, εάν δεν καλύπτονται επαρκώς τέτοιες περιπτώσεις, από το παρόν σχέδιο νόμου. Θα προσέθετα μάλιστα να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα για την ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΩΝ ΝΕΩΝ στις περιοχές αυτές και γενικότερα στην επαρχία. 2) Η φοροδιαφυγή και η μη συμμόρφωση πολλών επαγγελματιών στις συναφείς (οικονομικές) νομικές απαιτήσεις, στην οποία εμπλέκονται και οι κάθε μορφής “πελάτες”, έχει αρνητικές επιπτώσεις και στους ίδιους τους “μη συμμορφούμενους”, π.χ. επιπτώσεις στην ηθική τους υπόσταση, την κοινωνική τους εικόνα, τις κοινωνικές τους σχέσεις, τις εσωτερικές “αξιακές συγκρούσεις”, την “αντιληπτή αβεβαιότητα” από τις “δικαιοδοτικές απειλές”, και τελικά, αρνητικές επιπτώσεις στην ευτυχία των ίδιων και των παιδιών τους. Κατά τη γνώμη μου, αυτό κάνει τους επαγγελματίες πιο πρόθυμους για συμμόρφωση, εάν τα φορολογικά βάρη (ανά μονάδα) γίνουν μικρότερα από αυτά που υπάρχουν σήμερα. Εκτός λοιπόν από τις εξαναγκαστικές και τιμωρητικές γενικές (οριζόντιες) διατάξεις, χρειάζεται να ευρεθεί ο κατάλληλος τρόπος για να λύσουν όλοι το ΗΘΙΚΟ και ΝΟΜΙΚΟ τους ΠΡΟΒΛΗΜΑ, καθιστώντας τα πολλαπλά οικονομικά βάρη μικρότερα. Νομίζω ότι λίγοι θα ήταν αυτοί που δεν θα δέχονταν να ΑΝΤΑΛΛΑΞΟΥΝ την “ρετσινιά του κλέφτη και του φοροφυγά” για λογικά φορολογικά βάρη. ΠΡΟΤΕΙΝΩ, εκτός από την ανάπτυξη αποτελεσματικών μηχανισμών εντοπισμού και τιμωρίας της φοροδιαφυγής, να καταρτιστεί ένα ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ με βαθμιαίες (φορολογικές) ελαφρύνσεις, συνδεδεμένες με αναλογικά μεγαλύτερη “αύξηση της φορολογητέας ύλης”, ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ των ηθικά συμπεριφερόμενων και νομοταγών πολιτών, ΑΜΕΣΗ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ (με μηδενική χρέωση εκ μέρους των τραπεζών), λαμβάνοντας πρόνοια για τη λειτουργική δυσκολία που θα συναντήσουν λίγες κοινωνικές ομάδες.