Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη ΖΩΗ' ΜΙΖΈ΄ΛΗ | 27 Νοεμβρίου 2023, 21:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΖΩΗ' ΜΙΖΈ΄ΛΗ' | 27 Νοεμβρίου 2023, 21:13

    Συνεισφεροντας στη ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ του παροντος Ν/Σ. 1.Η Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης δεν είναι ολοκληρωμένη και έχει πάρα πολλά κενά που δεν έχουν επεξεργαστεί. Παράδειγμα στην περίπτωση 5)1 : Είναι φανερό ότι επειδή δεν υπάρχει εξουσιοδότηση Νόμου, έτσι εισάγεται το άρθρο εδώ 13 εμβόλιμα και αντιεπιστημονικά για το τεκμαρτό εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών σε σχέση με τον κατώτατο μισθό από εξαρτημένη εργασία !, που ορθά επιστημονικά και με καλή Νομοθέτηση θα έπρεπε να εισαγόταν με έναν ξεχωριστό τυπικό Νόμο από την Βουλή. (επιπλέον τεκμηρίωση για αντισυνταγματικότητα άρθρου 13 του παρόντος Ν/Σ). Αλλωστε, έχει κριθεί παγίως από τη Νομολογία ότι εξαρτημένη και ανεξάρτητη εργασία (αυτοαπασχολούμενων) δεν είναι της ίδιας κοινωνικοοικονομικής και νομικής φύσης. Παραβλέφθηκε να γίνει σύγκριση και συσχέτιση συμβατότητας ή αντιφατικότητας στην αξιολόγηση και με τους υπόλοιπους στόχους των Ηνωμ. Εθνών. 2. Αρθρο 13 Ν/Σ (τεκμαρτο εισοδημα ελευθ. Επαγγελμ ίσο με τον κατώτατο μισθό εξαρτημένης εργασίας) : ευθεως αντιθετο με τα αρθρα του Συνταγματος 78 (φοροδοτικη ικανοτητα), 4&5, 2&1 (αξιοπρεπη διαβιωση). Δηλαδη, αντισυνταγματικο και παντελως αναχρονιστικο, αυθαιρετο, με λογικη "τσουβαλιασματος" και ισοπεδωσης, ωστε να καταληγει naive ευφευρημα δημιουργικής αλγοριθμικης ψευδολογιστικης, με "Προκρουστεια φιλοσοφια" . Το Ν/Σ στην πραξη εξυπηρετεί μονο τον Αλγοριθμο-robot που θα "τσιμπαει" σαρωτικα μονοδιαστατα, αρα, εξυπηρετει τον λογισμικογραφο contextς ευκολως (‘πάρε από εδώ και δώσ’ τα εκεί σκέτο’). Εισαγωγή point system στην ανθρώπινη εργασία. Επισης, δεν ειναι τυχαιο οτι συγχρονως εξαγγελθηκαν τα περι ξεπαγωματος των τριετιων, της μειωσης της προσωπικης διαφορας σε συνταξιουχους κοκ, υπέρ άλλων επαγγελματικών κατηγοριών πολιτων, επιπλεον, των υπο Διαβουλευση παροχων στο νεο Ν/Σ του Υπουργειου Εργασιας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων που ειναι αναρτημενο προς Διαβουλευση εως την 06 Δεκεμβριου 2024. Με την σύμπτωση αυτή "αντιλογιζονται" και σταθμιζονται τα αφηγηματα για Αναπτυξη και Πρόνοια,--- αφου αριθμητικα οι αυτοαπασχολουμενοι (και στα ορια της φτωχειας βεβαιως την τελευταία δεκαετία), στην πραγματικοτητα με ενεργους η' ανενεργους ΚΑΔ, ειναι λιγότεροι εν συγκρισει με το αθροισμα των υπολοιπων κοινωνικων ταξεων που θα λάβουν παροχες (μισθους, επιδοματα, προνοια) απο το νεο ετος 2024! , ενω, οπως λεγεται ότι στο Δημοσιονομικο κοστος (φαινομενικα) δεν προκυπτει επιβαρυνση, με αποτελεσμα, οι εν δυναμει τελευταιοι ψηφοφοροι να ειναι μια μεγαλυτερη δεξαμενη απο τους πρωτους, που ουτως η' αλλως, παραδοσιακα και Ιστορικα, με πιο ιδεολογικοπολιτικους ορους, οι πρωτοι ψηφιζουν συνηθως πιο κεντρωες προοδευτικες πολιτικες Παραταξεις, ενω πολλοι απο τους δεύτερους επιλεγουν πιο συντηρητικες Παραταξεις. (αρκει να εξασφαλιζεται ενας σταθερος μισθος και πολλοί δεν επιθυμουν να ρισκαρουν με την ευθύνη και τις δαπάνες οργανωσης, ούτε και να εμπλακουν με Διοικηση των Πορων στο εμπορικό, επιστημονικο και δημιουργικο επιχειρειν). Συνεπώς, έχει και ψηφοθηρικό χαρακτήρα και γι αυτό παντελώς αντιεπιστημονικό Ν/Σ/, χωρίς Εισηγητική Εκθεση και λοιπές Γνωμοδοτήσεις. Γι αυτο το Ν/Σ δεν προεκυψε με βαση επαληθευμενες κοινωνικοοικονομικες επιστημονικές θεωριες και νομικες Αρχες Δικαιου ισοτητας, αναλογικης ισοτητας, προστασιας του επιχειρειν, προστασιας του θεμελιώδους δικαιωματος της εργασίας με σκοπο και την αξιοπρεπη διαβιωση για ολους τους ανθρωπους κοκ (ιδετε παραπανω περι αντισυνταγματικοτητας), αλλα, επιλεκτικα, "τεχνοκρατικα" αμοραλιστικα και κυνικα, στο αλγεβρικο ζυγι, δηλαδη, που' συμφερει να δωσουμε και απο που' συμφερει να τα παρουμε, αφου ούτως η' αλλως, δεν υπαρχει ουσιαστικη Ανάπτυξη από νεα παραγωγή πλουτου στη χωρα, τετοια ως ικανοποιητικη για καθολικες παροχες και αυξησεις μισθων και προνοιας, οποτε το 2024 πρεπει να παρουσιασθούν ενα αναβαθμισμένο success story, καθώς και ενα μιγμα Κρατους-Προνοιας & Αναπτυξης. Γι αυτο δεν ληφθηκαν υπ' οψιν τα διαφορετικα ποιοτικα στοιχεία της εξαρτημενης εργασίας απο τη μη εξαρτημενη εργασία, αφενος μεταξυ των δυο ειδων εργασίας, αλλα και εντος της ιδιας της μη εξαρτημενης (κατ' αρχην, ιδίως, επιστημονες, εμπειροτεχνιτες, χειρωνακτες, εργοδοτες, αυτοαπασχολουμενοι-μη εργοδότες κοκ). Εδω η "αρχιτεκτονικη" του Ν/Σ ειναι η εσωτερικη ανακυκλωση με "αναδιανομη" των ανακυκλουμενων εσοδων παλι! απο διχασμό ανάμεσα στις κοινωνικες εργασιακες περιπτωσεις/ταξεις. Η οριζοντια μεταχειριση με την εισαγωγη τετοιων νόθων πλασματικών δήθεν τεκμηρίων, ---αφου προηγουμενως γινεται επικληση στην εξισωση (εξωμοιωση) εξαρτημενης και μη εξαρτημενης εργασιας σαν ιδιας απολυτως φυσης εργασιακης καταστασης---, ως αυτή η ‘’λογική’’ αυτή καθεαυτή είναι το δογματικο θεμελιο για την τεκμηριωση της αναγκης εισαγωγης ψευδοπλασματικων τεκμηριων κατα των ελευθερων επαγγελματιων, κρίνεται εν τελει η πιο ακραια μορφη αντισυνταγματικοτητας. Ηδη η νομολογία αυτο το εχει επισημανει ξεκαθαρα. Συνεπώς, θεωρείται απίθανο και αδιανόητο να μην υπάρξει πάλι ομοφωνη δικαστική απόφαση ακύρωσης (και με Παρεπιπτοντα ζητήματα στο Σκεπτικό) του άρθρου 13. Δηλαδή, η μη ανάληψη πολιτικού κόστους για το αληθινό ‘ύψος’ του success story μετατίθεται πάλι στη Δικαστικη Εξουσία. Επιπλέον, και εντος της μη εξαρτημενης εργασιας γινεται "τσουβαλιασμα", οτι ολοι οι ελευθεροι επαγγελματιες εξομοιώνονται. Γι αυτο και στο υπο Διαβουλευση Ν/Σ χρησιμοποιειται ο γενικος ορος "ελευθερος επαγγελματιας", ενω στα ηδη κατα καιρους ψηφισθεντα νομοθετικα κειμενα και στην Επιστήμη, υπαρχουν διαφορετικοι οροι, οπως, εισοδημα απο ελευθερια επαγγελματα, επιστημονες αυτοαπασχολουμενοι, εμπειροτεχνιτες αυτοαπασχολουμενοι, διοργανωτες εκδηλωσεων, με ατομικη επιχειρηση, εργοδοτης, αυτοαπασχολουμενος-μη εργοδότης κλπ. Τοτε γιατι να υπαρχουν και τοσο διαφορετικοι Κ.Α.Δ.?Και με υποκατηγοριοποιηση Κ.Α.Δ.?Εχει ο εργοδότης και ο αυτοαπασχολουμενος την ιδια ακριβως νομικοοικομομικη και κοινωνικη φυση? Δεν ειναι παράλογο και ανεδαφικο να εξωμοιονονται οσοι δεν απασχολουν εξαρτημενο εργαζομενο με τον αυτοαπασχολουμενο - - εργοδότη? Γιατί δεν εξαιρούνται οι αυτοαπασχολούμενοι-μη εργοδότες από αυτήν την ‘’τεκμαρτητοποίηση’’ ?Το μόνο ορθο, δικαιο "τεκμηριο" που θα μπορουσε να στοιχειοθετηθει, θα ηταν ότι ένας εργοδότης δεν θα μπορούσε να δηλώνει έσοδα κατώτερα από τους πλήρως καταβαλλόμενους επί αποδείξει μισθούς/ωρομίσθια κλπ που καταβάλει ετησίως. Ετσι, το άρθρο 13 εδω εισαγει μια επαυξημενη πραγματικοτητα (VR), με χρηση ενιαιου τεκμηριου κατα βαση, και συγχρονως, χρηση αντιστροφης της πραγματικοτητας και με αντιστροφή του βάρους Αποδείξεως, ότι όλοι «κλέβουν, ας αποδείξουν οι αθώοι ότι δεν κλέβουν!», χωρίς να συνυπολογίζονται τα κόστη απόδειξης για την αθωότητα στο Ν/Σ/, παραβλέπονται. (συλλογή εγγράφων, νομικές/λογιστικές συμβουλές, χαμένες εργατοώρες, στρες κλπ), Δηλαδή, εμφανίζονται πάντα οι ελευθεροι επαγγελματίες σαν αδικαιολογήτως πλουτίσαντες εις βάρος των υπόλοιπων τάξεων! 3.Πω'ς ειναι δυνατον το 71% να δηλωνει εσοδα μικροτερα απο τον κατωτατο μισθο του εξαρτημενου εργαζομενου (μισθωτου), τον οποιο και μολις νομοθετηθηκε, κατά ‘διαολική’ σύμπτωση!. Τι καταλαβαινουμε ολοι? Ότι δήθεν όλοι είναι το ίδιο απο τους ελευθερους επαγγελματιες, χωρις τη διευκρινηση, εαν ειναι Φυσικά Προσωπα ή ομόρυθμα μέλη, ή με ατομικη επιχειρηση η' σε εταιρικη συμμετοχη, εαν κερδοσκοπικη η' μη, αρα, δεν σκοπευουν στην κερδοφορια και στην επενδυση κεφαλαιου, οπως οι Δικηγοροι, όπως μικρα εκπαιδευτικα κέντρα ξενων γλωσσων, οι μηχανικοι που δεν αναλαμβανουν εργολαβιες, κλπ, εαν απασχολουν εργαζομενο και ποσους, κλπ. Ετσι, ο Προυπολογισμός του Νοεμβρίου θα εμφανιστεί ισοσκελισμένος ισοδυναμα απλά, χωρίς τους όρους δίκαιο και άδικο, επιστημονικά ορθό και αληθινό ή μη. 4.Εχουμε καταχρηστική εργαλειοποιηση των νομικών ορισμών στις εργασιακες εννομες σχεσεις, που εναρμονισμενα και κωδικοποιημένα αληθώς στη βασικη τους ratio ειναι 3 ειδων : α1) ο ανεξαρτητος εργαζομενος ιδιωτικου Δικαιου με ρυθμισμενη η' απορρυθμισμενη η' προσδιορισμενη την ευθυνη του, όπως κάθε φορά ψηφίζεται από τον Νομοθέτη, δικαίως ή αδίκως, αληθινά ή μη , α2) ως φυσικο και ως νομικο προσωπο, πχ Ο.Ε., ΙΚΕ ΕΠΕ, β) ο εξαρτημενος εργαζομενος ιδιωτικου Δικαιου ως φυσικο προσωπο, που του ασκειται το Διευθυντικο δικαιωμα του εργοδοτη, γ) ο εργαζομενος Δημοσιου Δικαιου (δημοσιος υπαλληλος), που του ασκειται ιεραρχικος η' εποπτικος ελεγχος, ως φυσικο προσωπο. Οι δυο τελευταιες περιπτωσεις αμειβονται απο τον πλούτο (έσοδα) που παραγει η πρωτη (διπλή) περίπτωση, κατα κανονα, απο τον εκαστοτε τροπο/ετησιο συστημα φορολογησης. Στην α1,2) περίπτωση , όμως, και εντός αυτής της περίπτωσης υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές από τον τρόπο και το ύψος οργανωσης των μέσων παραγωγής, από τον τρόπο και το ύψος πρόσβασης στα κανάλια διανομής , μάρκετινγκ (διαφήμιση, προβολή ), όπως είναι ήδη νομοθετημένα. Παράδειγμα, μέχρι πρότεινος , ήταν απαγορευμένη κάθε προβολή και διαφήμιση στον Δικηγόρο και ακόμη υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί, υπάρχει νομοθετικά συρρίκνωση στα ελεύθερα Ακροατήρια, ποσοστόσεις στις (μη) απαρτίες των Γενικών Συνελεύσεων Δικηγορικών Συλλόγων, Αρα, αντικειμενικά, αυτοί υστερούν στην εξεύρεση (θεμιτής) ‘άγρας’ πελατών, ιίδως, όταν δεν είναι Δικηγόροι-εργοδότες, αλλά ατομικά αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες, χωρίς πάγιες αντιμισθίες. 5. Άλλες περιπτώσεις εμπορίας ή αυτοαπασχόλησης Επιστημόνων, που μπορεί ουδέποτε να μην ενυπάρχει και η κερδοσκοπία για επένδυση κεφαλαίου στην επιλογή πρόθεσης του Επιτηδευματία, αλλά μόνο η αυτοαπασχόληση του για αξιοπρεπή διαβίωση, επειδή δεν επιθυμεί να υπόκειται στο (καλό ή καταχρηστικό ή αυταρχικό) Διευθυντικό Δικαίωμα κάποιου άλλου ανθρώπου χαμηλότερων δεξιοτήτων ή ‘ηθικής’, γι αυτό αυτός δεν θα γίνει ποτέ μισθωτός εξαρτημένης εργασίας, ακόμη και εάν κερδίζει μηδέν ή λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό εργαζόμενο εξαρτημένης εργασίας. Ηδη στο φετινό forum του 27οου Συνεδριου του Economist τέθηκε ζωντανά το διακύβευμα της συμμετοχής των ‘εξαρτώμενων’ εργαζομένων στη Διοίκηση μίας Εκμετάλλευσης (Εταιρίας) (από την εδώ Αξιωματική Αντιπολίτευση). Ή και ατομικής Επιχείρησης-εργοδότη. Αυτό δεν λήφθηκε υπ’ όψιν ούτε στην περιβόητη ‘Εκθεση Πισσαρίδη’ ως στοιχείο ύπαρξης μικρών και μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων στην Ελλάδα , ούτε στους θεσμικούς Φορείς ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων διεθνώς, διότι, όταν λέγεται ‘ότι η Οικονομία είναι ψυχολογία’, περί αυτού πρόκειται. Με άλλα λόγια , ‘’Διοίκηση’’ και Διαχείριση Ανθρωπίνων Πόρων, είτε στην επιλογή της αυτοαπασχόλησης ακόμη και εάν το μαγαζί ή το γραφείο έχει ζημιές ή έσοδα κάτω από τον κατώτατο μισθό , είτε με εργοδοτικό σχήμα 1-3 εργαζομένων μόνο, για να καλύπτονται οι άδειες και τα ρεπό κατ’ ελάχιστον (για τα προς το ζην) . Διότι η κακής και καταχρηστικής ποιότητας άσκησης Διευθυντικού Δικαιώματος του εκάστοτε Εργοδότη (προς τον εξαρτημένης εργασίας ή με σύμβαση Εργου (κάποιες φορές)) εργαζόμενο , όπως διαχρονικά έχει νομοθετηθεί άμεσα ή έμμεσα, ακόμη αυτή καθεαυετή ύπαρξη του διευθυντικού δικαιώματος (πχ απόλυση μόνο με ανάρτηση ενός εξωδίκου στο Εργάνη μονομερώς!) εδράζεται στην ανάπτυξη πολλών μικρομεσαίων γραφείων και καταστημάτων/μαγαζιών. Γι αυτό κάποιοι επιλέγουν την αυτοαπασχόληση, γιατί διοικούν μόνοι τους τον ανθρώπινο πόρο τους, ακόμη και εάν αποκλείονται από κάθε επιδότηση ή χρηματοδότηση . ( πχ Σχεση Προμηθειας, Αντιπροσωπευσης, Εντολης (Δικηγοροι), Πρακτορευσης, Μεσιτιας, Πωλησης, Εργολαβιας, αμμισθης Λειτουργιας, Μαθητειας, Επιχειρηματικη, Εμποριας, Κερδοσκοπική - μη Κερδοσκοπική κοκ. Η Νομολογία (ακόμη και του Ευρωπαικού Δικαστηρίου), δυστυχώς, παραμένει σε αυτό το σημείο ακόμη αναχρονιστική, εσφαλμένη κάποιες φορές, δεν παρακολουθεί διεπιστημονικά τα νέα δεδομένα (Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων), αφού κατ’ αρχήν έχει αποδεχτεί τη «λογική του τεκμαρτού εισοδήματος, αρκεί να μην είναι αμάχητα». Αλλωστε, οι εφαρμοστές του Δικαίου να μην λησμονούμε ότι δεν είναι και βιωματικά αυτοπασχολούμενοι, αλλά είναι εξαρτημένης εργασίας Δημοσιου Δικαίου. 6. Ενώ έχει ψηφισθεί και η δυνατότητα Πτώχευσης φυσικών Προσώπων (απαράδεκτα και αντισυνταγματικά), όμως με αντίστροφη τότε ‘’λογική’’, θα πρέπει να ισχύει ότι και ο ατομικά αυτοπασχολούμενος ή εργοδότης των 1-2 εργαζομένων λόγω συνεχούς πυράς 3 βαρδιων Επιχειρησης/γραφείου, είναι διττής φύσης, δηλαδή, και φυσικό πρόσωπο με ζωτικές ανάγκες αξιοπρεπούς διαβίωσης, άνθρωπος όπως και ο εξαρτημένης εργασίας, αλλά και ως διττά εργαζόμενος που Διοικεί , Οργανώνει, Προωθεί και Διανέμει το Προιόν/Υπηρεσία από την Εκμετάλλευσή του, συνεπώς, πρέπει να του αναγνωρίζεται αφορολόγητο όριο μηνιαίως και ετησίως και ανά πενταετία προοδευτικά (γιατί όχι) τουλάχιστον όσο των εξαρτημένης εργασίας, πλέον αφορολόγητο για την αξιοπρεπή διαβίωση της επαγγελματικής του δραστηριότητας (προσοχή, να γίνει κατανοητό), πλέον αφορολόγητο Λογαριασμού αποταμίευσης και επαγγελματικού Λογαριασμού, πλέον δαπανών αναβάθμισης, κατάρτισης, αναψυχής κλπ, δηλαδή, ένα δίκαιο περιγραφικό σύστημα Δήλωσης εσόδων εξόδων αλήθειας και όχι τεκμαρτού, όπου , εάν υπάρξει περιθώριο θα εφαρμοστεί φορολογηση. 7. Στον παρακάτω σύνδεσμο υπάρχει συγκεντρωμένη πληροφόρηση για τα παραπάνω διακυβεύματα https://www.naftemporiki.gr/finance/economy/1531810/ypoik-16-erotiseis-apantiseis-gia-to-nomoschedio-kata-tis-forodiafygis/ 8. Για εισαγωγή ψηφιακών-ηλεκτρονικών μέτρων δήλωσης εισοδήματος (στοιχείων υγείας και γενικά ευαίσθητων προσωπικων/ δημοσίου δικαίου δεδομένων) και ηλεκτρονικών εν γένει συναλλαγών και αποτύπωσης τους , θα ήταν θεσμικά σκόπιμο και λυσιτελές, αυτονοήτως, να δημιουργούνταν ψηφιακές πλατφόρμες με αμιγώς ιδιόκτητο κρατικό (δημόσιο) λογισμικό Διοίκησης και Διαχείρισης σε ιδιόκτητα 100% hardware και software , ώστε την κυριότητα να έχει αμιγώς ΝΠΔΔ, το ελληνικό Δημόσιο, που δεν υπέχει και πτωχευτική ικανότητα, αποφυγής ούτε εμμέσως ψαρέματος, σπαμ, διαφημίσεων, εξόρυξης δεδομένων από τρίτους κοκ, διότι η επιβάρυνση για χρήση ιδιωτικών ηλεκτρονικών εξυπηρετητών στο όνομα της διαφάνειας, της πάταξης της φοροδιαφυγής, της ταχύτητας κοκ, διότι εν τέλει θα μετακυληθεί αυξητικά στους τελικούς χρήστες πάσης φύσεως από την συγκέντρωση των μέσων παραγωγής και οργάνωσης και διοίκησης σε 3-4 παγκόσμια Ολιγοπώλια ιδιωτικού Δικαίου με κερδοσκοπικό χαρακτήρα πολύ υψηλής έντασης Κεφαλαίου (που διαθέτουν και πτωχευτική ικανότητα άλλωστε) , για να μην υπάρξουν ανάλογες περιπτώσεις πάλι Μνημονιακής Πολιτικής για τα περί ψηφιακής ανάπτυξης και ολοκλήρωσης (όπως με την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος). Τα διακυβεύματα θα είναι πρωτογνώρα. Συνεπώς, οι διαφορες προμήθειες σε pos, pall, πλατφόρμες, αγορά data , αγορά hardware κοκ παραμένουν ακόμη παντελώς νομοθετικά αρρύθμιστες, παρά καλείται κάθε φορά ο πολίτης να εγγράφεται σε διάφορες ψηφιακές πλατφόρμες, χωρίς να γνωρίζει ούτε τη δομή και τη φιλοσοφία των αλγορίθμων που τις διέπουν, ούτε τον ιδιοκτήτη και τις συμβάσεις των εννόμων σχέσεων που τις διέπουν για να ‘συμβάλλεται’ με ένα κλικ. Αυτό ως γενική παρατήρηση για τα κόστη μετακύλησης στους τελικούς χρήστες-πολίτες Ζωή Μιζέλη Δικηγόρος - Ειδικός Τουριστικού Πρακτορείου- Διοίκηση & Μάρκετινγκ Τουριστικών Προορισμών