Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΆρθρο 13 Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας – Προσθήκη άρθρου 28Α στον Κώδικα Φορολογίας ΕισοδήματοςΣχόλιο του χρήστη Χαράλαμπος | 27 Νοεμβρίου 2023, 21:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χαράλαμπος' | 27 Νοεμβρίου 2023, 21:41

    Η χρήση των τεκμηρίων για τον προσδιορισμό των φορολογικών υποχρεώσεων αποσπά το φορολογικό σύστημα από τις πραγματικές οικονομικές συνθήκες των φορολογουμένων. Η φορολογία θα πρέπει να αντανακλά τις οικονομικές δυνατότητες του φορολογούμενου, όπως καθορίζεται από το εισόδημα και τα κέρδη του προκειμένου να είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα. Χρησιμοποιώντας τον μαθηματικό τύπο των τεκμηρίων, που δεν λαμβάνει υπόψη τα πραγματικά κέρδη, θα επιβληθούν αδικαιολόγητα βάρη σε εκείνους των οποίων το εισόδημα ενδέχεται να μην ευθυγραμμίζεται με τις παραδοχές των τεκμηρίων. Επιπλέον, αυτή η προσέγγιση υπονομεύει την αρχή της ισότητας στη φορολογία. Επιπλέον με βάση την νομολογία των Ελληνικών δικαστηρίων, τεκμήρια μπορούν να θεσμοθετηθούν μόνο όταν υφίστανται έξοδα, τα οποία δεν έχουν δηλωθεί ως έσοδα από τον φορολογούμενο. Ο αυθαίρετος προσδιορισμός του μεγέθους των κερδών με την υπόθεση ότι ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορεί να εισπράξει λιγότερα από τον υπάλληλό του δεν πληρεί την ανωτέρω προϋπόθεση, διότι στην πράξη οι επαγγελματίες πέρασαν τα προηγούμενα δύσκολα χρόνια με χειρότερες απολαβές από τους υπαλλήλους τους, δανείστηκαν και εμφάνισαν ζημιές. Συνεπώς ο αυθαίρετος προσδιορισμός του εισοδήματος βάση της ανωτέρω παραδοχής θα κριθεί αντισυνταγματικός. Επιπρόσθετα η πολυπλοκότητα των τεκμηρίων όπως επιβάλλονται που προσθέτουν απροσδιόριστους συντελεστές μη γνωστούς κατά τη διάρκεια φορολογικής χρήσης οδηγεί σε σύγχυση και δυσκολία συμμόρφωσης για τους φορολογούμενους. Η απλότητα και η σαφήνεια αποτελούν βασικά στοιχεία ενός αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος, καθώς διευκολύνουν τη συμμόρφωση και μειώνουν το διοικητικό κόστος. Ένα σύστημα που βασίζεται σε μια άκαμπτη φόρμουλα τεκμηρίων θα οδηγήσει σε έναν λαβύρινθος υπολογισμών, αποτρέποντας τους φορολογούμενους και δυνητικά οδηγώντας σε υψηλότερα ποσοστά μη συμμόρφωσης. Με βάση την εμπειρία των όσων περάσαμε τα χρόνια της κρίσης και την κοινή οικονομική λογική το προτεινόμενο σύστημα μπορεί να μην έχει την απαιτούμενη ευελιξία για να ανταποκριθεί στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες. Τα οικονομικά περιβάλλοντα είναι δυναμικά και ένα φορολογικό σύστημα θα πρέπει να μπορεί να προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές. Τα σταθερά τεκμήρια δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν οικονομικές περιόδους κρίσεων, τις τεχνολογικές εξελίξεις ή τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα εφόσον δεν επιτρέπουν την ύπαρξη ζημιών, οι οποίες είναι πολλές φορές αναπόφευκτες κάτω από δυσμενείς συνθήκες. Τέλος όσον αφορά τα κριτήρια με τα οποία προσδιορίζονται τα τεκμήρια, δεν φαίνεται να έχει ληφθεί υπόψη, ότι είναι κοινές οι περιπτώσεις ένας ελεύθερος επαγγελματίας να διατηρεί ατομική επιχείρηση και να συμμετέχει ως ομόρρυθμος ή ετερόρρυθμος εταίρος σε άλλες εταιρείες, επιμερίζοντας τον χρόνο απασχόλησής του σε όλες αυτές. Δεν έχει ληφθεί υπόψη και είναι εξαιρετικά δυσχερές να προσδιοριστεί ο χρόνος απασχόλησης σε κάθε δραστηριότητα και προφανώς το εισόδημά του έρχεται από πολλές πηγές και δεν έχει προσδιοριστεί αν και κατά πόσο θα προσμετράται ως εισόδημα που θα καλύπτει το τεκμήριο. Συμπερασματικά, ενώ η καινοτομία στη φορολογική πολιτική είναι απαραίτητη, η προσέγγιση του προτεινόμενου νομοσχεδίου για χρήση ενός μαθηματικού τύπου τεκμηρίων αποκομμένου από το πραγματικό εισόδημα είναι θεμελιωδώς εσφαλμένη. Διακινδυνεύει τη δικαιοσύνη, την απλότητα και την οικονομική ανταπόκριση των φορολογουμένων.