Αρχική ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ | 27 Νοεμβρίου 2023, 22:15
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κύριε Πρωθυπουργέ, Αξιότιμοι Κυρίες-Κύριοι, σχετικά με το προς ψήφιση νομοσχέδιο που έρχεται αιφνιδιαστικά εκ μέρους σας, με αναδρομική ισχύ μάλιστα. Δυσκολεύτηκα να βάλω σε τάξη όσα θέλω να υποβάλω ως σχόλιο. Γιατί αναπόφευκτα μέσα στις αντικειμενικές διαπιστώσεις και ενστάσεις ενός πολίτη που τον αφορά ως επαγγελματία το νομοσχέδιο, εμπλέκεται το συναίσθημα μιας γυναίκας παραγωγικής ηλικίας, συζύγου αλλά κυρίως μητέρας, κάποτε φοιτήτριας που οραματιζόταν να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς ασκώντας ένα αντικείμενο στο οποίο ξόδεψε χρόνο και κόπο (και οι γονείς μου χρήματα), νυν ανθρώπου που επιβιώνει από κρίση σε κρίση και από φορολογική/ασφαλιστική έμπνευση σε έμπνευση (με κάθε κυβέρνηση τελικά, ατέρμονα!). Είμαι πολιτικός μηχανικός, απόφοιτη ΕΜΠ με master υψηλής εξειδίκευσης στον τομέα των Σηράγγων, κάτοικος μικρής επαρχιακής πρωτεύουσας των 16.000 κατοίκων. Είμαι αυτοασφαλιζόμενη 19 ΕΤΗ ως μηχανικός. Έχω εργαστεί τόσο ως υπάλληλος με μπλοκάκι σε τεχνικό γραφείο, όσο και σε ΝΠΙΔ σχετικό με προγράμματα ανάπτυξης, καθώς και ως συμβασιούχος στο Δημόσιο, για μικρό διάστημα. Μετά το 2009 είμαι σταθερά ελεύθερος επαγγελματίας και σε παλιότερα έτη είχα ενασχόληση και με μικρές μελέτες του Δημοσίου Γιατί θεωρώ στρεβλό το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο: 1. Δεν αντιμετωπίζει καθόλου τη φοροδιαφυγή. Αντίθετα της κλείνει κανονικότατα το μάτι. Λέει σε οποιονδήποτε εισπράττει μαύρα χρήματα, συνέχισε, δε μπορώ να σε βρω, απλά δώσε μου κάτι παραπάνω και είμαστε εντάξει. Κάτι σαν την πάλαι ποτέ Φορολογική Περαίωση. Ένα είδος μαφιόζικης συναλλαγής. Ταυτόχρονα δεν δίνει κανένα κίνητρο σε αυτόν που καταβάλει την αμοιβή, να θελήσει να λάβει απόδειξη. Και γιατί το ΦΠΑ είναι στα ύψη και συμφέρει να μην το επιβαρυνθείς (όταν έρθει πχ ο τεχνίτης σπίτι σου ή κάνεις ανακαίνιση) και γιατί ακόμα κι αν το καταβάλεις δεν έχεις λαμβάνειν κάποια πραγματική έκπτωση εσύ. Η ύλη που δε φορολογείται παραμένει, παρά το επικοινωνιακό βάπτισμα του Νόμου ως δίκαιου που καταπολεμά τη φοροδιαφυγή. 2. Δεν διαχωρίζει τα επαγγέλματα ούτε ανάλογα με τις λειτουργικές τους απαιτήσεις ούτε βάσει των ιδιαιτεροτήτων τους. (α) Δεν είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες ένα πράγμα ενιαίο. Ο δικός μου κλάδος πχ έχει υποχρεωτικά κάποια έδρα, χρησιμοποιεί ψηφιακό εξοπλισμό και περιφερειακά μηχανήματα, πληρώνει συντήρηση αυτών ή προμήθεια νέων, έχει αναλώσιμα γραφείου ενώ πολλοί έχουν πάγιες δαπάνες για την ίδια την έδρα (ενοίκια ή ΕΝΦΙΑ, λογαριασμούς, κοινόχρηστα κλπ). Ακόμα και εντός του ίδιου κλάδου υπάρχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις. Για παράδειγμα δεν ασκούν όλοι οι μηχανικοί το ίδιο αντικείμενο, γεγονός που επηρεάζει τόσο το ύψος των εισοδημάτων τους όσο και την πιθανότητα «μαύρης» αμοιβής. Άλλοι ασχολούνται με νέες οικοδομές ή και ανακαινίσεις και άλλοι με μελέτες για άλλους συναδέλφους ή consulting σε έργα. Μια συντριπτική πλειοψηφία «μικρών ψαριών» διατηρούν γραφείο για συνήθεις υποθέσεις (ενστάσεις σε Δασαρχείο και Κτηματολόγιο, τοπογραφικές αποτυπώσεις περιουσιών προς μεταβίβαση και αποδοχή κληρονομιάς, τακτοποιήσεις αυθαιρέτων, ταυτότητα κτηρίου και ενεργειακά πιστοποιητικά, σύμβουλοι έργου στο Εξοικονομώ, έκδοση αδειών μικρής κλίμακας και άλλα συναφή). Για τη δεύτερη αυτή κατηγορία αντικειμένου (στην οποία ανήκω κι εγώ), απαιτείται η ψηφιακή υπογραφή μας και η ανάρτηση σε ποικίλες πλατφόρμες. Υπάρχει δηλαδή ψηφιακό ίχνος που μπορεί να επιβεβαιώσει πόσες υποθέσεις χειρίζεται κανείς και τι εισπράττει. (β) Δεν εργάζονται όλοι οι επαγγελματίες σε περιοχές ίσων ευκαιριών από πλευράς εσόδων. Η δική μου περιοχή πχ είναι επαρχιακή και μικρή και οι αμοιβές ανά είδος υπόθεσης, δεν μπορούν να ξεπεράσουν ένα ύψος που αν και δεν είναι επιβεβλημένο από κάπου ακολουθεί τη ρύθμιση της αγοράς τοπικά. Κι αυτό παρότι μιλάμε για πόλη. Απλά θα χάσεις τη δουλειά αναζητώντας περισσότερα. Ίσως σε τουριστικές θέσεις η κατάσταση να διαφοροποιείται αν ο τοπικός πληθυσμός-πελάτες έχουν άλλα έσοδα. Αντίθετα αν μιλάμε για χωριά και επαγγελματίες πχ της εστίασης ή του λιανεμπορίου τα έσοδα είναι κάπως συγκεκριμένα. Επομένως η σύνδεση των εσόδων με τον ΚΑΔ και τα χρόνια λειτουργίας της επιχείρησης/γραφείου είναι απλουστευτική και παραβιαστική καθώς ΔΕΝ υπάρχει το μέγεθος «έχει καθιερωθεί στην αγορά λόγω των ετών». 3. Δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις συνθήκες εργασίας των μητέρων ούτε υποστηρίζει τη μητρότητα και την ανατροφή των παιδιών (γονεϊκότητα εν γένει). Και μάλιστα σε εποχές έξαρσης της νεανικής βίας που θα έλεγε κανείς ότι έχουμε ανάγκη να υποστηριχθούν τα παιδιά σε ένα πλαίσιο ασφάλειας κι όχι παρκαρισμένα δώθε κείθε σε δραστηριότητες, παιδοφύλαξη και ολοήμερη απουσία από το σπίτι. Πάμπολλες γυναίκες επαγγελματίες ή μονογονείς ή και άντρες που έχουν αναλάβει την ανατροφή του παιδιού, αναγκαστικά θα περικόψουν το χρόνο ενασχόλησης τους με το επάγγελμα και μάλιστα όσο πιο μικρό είναι το παιδί αυτό αφορά πολλές ώρες καθημερινά, ενίοτε και τη μισή μέρα. Στις δε ασθένειες η κατάσταση ξεφεύγει. Το νομοσχέδιο θέλει να μας εξισώσει εισοδηματικά με μισθωτούς ώστε να αυξήσει όσα πληρώνουμε χωρίς να ομολογεί ότι δεν έχουμε καμία ισότητα για θέματα αδειών μητρότητας, επιδομάτων, αδειών ανατροφής και ότι η δική μας απουσία από την εργασία σημαίνει μηδέν έσοδα. Μιλώντας ως μητέρα, καλύπτω την ασφάλειά μου με όσες υποθέσεις αντέχω να αναλάβω (για τις οποίες αποδίδω ΦΠΑ ή προκαταβάλω φόρο) και δεν επιβαρύνω το κράτος με επίδομα ανεργίας. Κι αν το σύνολο των εσόδων μου μείον τις εισφορές είναι κατώτερο αυτού που φαντάζεται ο νομοθέτης γιατί αποκαλούμαι κλέφτρα και άχρηστη; Από πού καλούμαι να καλύψω τον υπερβάλλοντα, άδικο φόρο; Γιατί πρέπει να οδηγηθούμε σε μία νέα εποχή χρεών; (το αυτό ισχύει και για συναδέλφους κοντά στη σύνταξη που κρατούν ανοιχτό το γραφείο ώστε να συμπληρώσουν τα συντάξιμα χρόνια) 4. Αντιμετωπίζει τις ψηφιακές υποχρεώσεις που έχουμε ή θα προστεθούν, ως πεδίο ποινολογίου. Ατελείωτη λίστα προστίμων για κάθε τι, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει καν ενιαία, σαφής, προσβάσιμη πληροφορία για το τι καλείται καθένας μας να εκπληρώσει. Μπορεί αυτός ο όγκος στοιχείων να εξυπηρετηθεί από τον προσωπικό λογιστή; Και πώς θα πληρωθεί ως παροχή υπηρεσίας αν μιλάμε για επαγγελματίες που βγάζουν λίγα μόνο χρήματα; Η ψηφιακή προσαρμογή μας δεν αξιοποιείται ώστε να εντοπιστεί το πραγματικό εισόδημα αλλά ώστε να αυξηθούν οι εισπράξεις των ταμείων… 5. Δεν αναγνωρίζει τη ζημιά ως απότοκο ανατροπών σε προσωπική κλίμακα (πχ εγώ πάσχω από longcovid αλλά δεν μπορώ να αποδείξω την αδυναμία μου ούτε να επικαλεστώ αναπηρία) ή ως αποτέλεσμα ετών που έχουν πραγματοποιηθεί πολλές δαπάνες ανανέωσης εξοπλισμού και βελτίωσης της επιχείρησης. Δεν εξετάζει επίσης το πραγματικό σενάριο του επαγγελματία που έχει έδρα την κατοικία του, έχει χαμηλά έσοδα και ελάχιστα ή ανύπαρκτα λοιπά έξοδα που εκπίπτει (πλην του ΕΦΚΑ). Πώς άραγε στοιχειοθετείται ότι αυτός ο άνθρωπος φοροδιαφεύγει όταν όλο το προφίλ του φορολογικά είναι συνεπές με την οικονομική κατάσταση που δηλώνει; 6. Έρχεται αιφνιδιαστικά με εφαρμογή ήδη για το τρέχον έτος 2023 και μάλιστα λίγο πριν αυτό λήξει, χωρίς να υπάρχει χρόνος διαχείρισης και προγραμματισμού του κόστους που θα προκύψει εις βάρος των πραγματικά χαμηλού εισοδήματος ελεύθερων επαγγελματιών, επηρεάζοντας τον οικογενειακό προγραμματισμό τους. Για όλα τα παραπάνω θεωρώ ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο εισάγει προφανείς αδικίες και στρεβλώσεις, σε μια φάση μάλιστα όπου όλοι μας εξερχόμαστε από μία μακροχρόνια οικονομική κρίση που ακολουθήθηκε από μία απροσδόκητη υγειονομική. Την ώρα που η κοινωνία είναι ώριμη για αλλαγές στο φορολογικό πλαίσιο μεν, επί το δικαιότερο δε. Με αλλαγές ουσίας, που καλλιεργούν τη φορολογική συνείδηση και βασίζονται σε αδιάβλητες διαδικασίες επί των πραγματικών καθαρών εσόδων και ιδιαίτερων αναγκών καθενός. Σας καλώ και εγώ, αν πραγματικά θέλετε να μας δείτε ως πολίτες και όχι ως αριθμούς, να παγώσετε το σχεδιασμό σας μέχρι το νομοσχέδιο να επανασχεδιαστεί. Δείτε παρακαλώ: 1. Τη δυνατότητα να γίνει υποχρεωτική η δήλωση της προμήθειας υλικών για νέα και υπό ανακαίνιση ακίνητα μέσα από ψηφιακή πλατφόρμα. Τα δηλούμενα υλικά θα πρέπει να ταυτίζονται με προγραμματισμένες εργασίες και αυτές να δηλώνονται υπό ποιου τεχνίτη ή οικοδόμου το όνομα θα εκτελεστούν. «Αφανείς» εργασίες θα αποκαλυφθούν. Η υπόθεση θα κλείνει (όπως και στο Εξοικονομώ) μόνο όταν ανεβαίνουν και οι αποδείξεις των στεγασμένων και μη στεγασμένων επαγγελματιών που ανέλαβαν τις εργασίες. 2. Την αλλαγή του τρόπου φορολόγησης όλων (και των μισθωτών) με έναν χαμηλό ενιαίο φόρο της τάξης του 15% . Κάτι που εφαρμόσατε και στα μερίσματα και απέφερε αύξηση εσόδων (και αποτέλεσε προεκλογική ρεκλάμα σας). Με ύπαρξη αφορολόγητου ορίου για όλους και κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Όπου το φορολογητέο προκύπτει από τη διαφορά εσόδων-εξόδων. Αυτό θα δώσει μέγα κίνητρο για αποδείξεις πάσης φύσεως αφού το συμφέρον όλων θα είναι να έχουν φανερό το έξοδο που έκαναν. 3. Τη δυνατότητα μείωσης του ΦΠΑ στην παροχή υπηρεσιών ξανά στο προ-μνημονιακό 18%. 4. Την αναγνώριση του δικαιώματος των παιδιών να έχουν διαθέσιμη τη μητέρα τους όχι μόνο κατά τους πρώτους μήνες από τη γέννηση αλλά όσο είναι στην παιδική ηλικία. Χωρίς να θεωρείται αυτή ένοχη φοροδιαφυγής. 5. την αποδοχή της ζημιάς ως πραγματικής κατάστασης και όχι ομολογίας φοροκλοπής. 6. Οποιοδήποτε πρόσφορο κίνητρο ώστε να ζητά ο κόσμος αποδείξεις από τον πάροχο. 7. Την πλήρους απόσυρση του τεκμαρτού τρόπου ως άδικου και εν δυνάμει βοηθητικού για τα «μεγάλα ψάρια». Ευχαριστώ για το χρόνο σας. Προσδοκώ ότι θα δείτε ξανά την αδικία που καλούμαστε να αναλάβουμε χωρίς να επιτελείται παράλληλα ο σκόπος που ήταν η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.