• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Καβελαράς' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 21:35

    Κάθε περίπτωση αυτοτελούς φορολόγησης έχει κάποια αιτία. Ενδεικτικά: Για τα εισοδήματα από τόκους καταθέσεως τη διατήρηση ρευστού στις Τράπεζες στην Ελλάδα. Για την αποζημίωση λόγω απολύσεως του ιδιωτικού υπαλλήλου το ότι δεν αποτελεί εισόδημα, είναι αποζημίωση. Οσες αναφέρονται σε μισθούς ευνοούν τον εργοδότη, είτε είναι επιχειρήσεις είτε το ίδιο το Δημόσιο. Ο εργαζόμενος αποβλέπει στον ΚΑΘΑΡΟ μισθό που θα εισπράξει και έτσι ο εργοδότης καταβάλλει τελικά μικρότερο μεικτό μισθό όταν ο φόρος εισοδήματος είναι μικρός. Επομένως αύξηση της φορολογίας του μισθωτού με ένταξη στην κλίμακα είτε θα αυξήσει τον μεικτό μισθό (εάν ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα αυτή) είτε θα δημιουργήσει κοινωνική ένταση από τους θιγόμενους. ΠΡΟΤΑΣΗ Εξέταση κάθε μίας περιπτώσεως χωριστά και ένταξη στην κλίμακα μόνον εκείνων των περιπτώσεων όπου η αυτοτελής φορολόγηση είναι πράγματι αδικαιολόγητα χαριστική για τον φορολογούμενο.