Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα4) Προτείνεται η κατάργηση φοροαπαλλαγών ή αυτοτελούς φορολόγησης εισοδημάτων όταν δεν επιβάλλονται από λόγους κοινωνικής ευαισθησίας ή αντικειμενικά οικονομικά αίτια.Σχόλιο του χρήστη ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΜΑΧΙΔΗΣ | 24 Δεκεμβρίου 2009, 22:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΜΑΧΙΔΗΣ' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 22:26

    Μόνο τα μεγάλα κέρδη από λαχεία και τυχερά παιχνίδια πρέπει να φορολογούνται αυτοτελώς και μάλιστα με 10% . Για κάθε προστατευόμενο παιδί να αφαιρείται από τον τελικό φόρο το ποσό των 250 € τουλάχιστον. Προστατευόμενα μέλη να θεωρούνται και τα ενήλικα άνεργα παιδιά που μένουν στην ίδια στέγη με τους γονείς τους και που συντηρούνται αποκλειστικά από αυτούς. Το υπάρχον σύστημα να διαφοροποιείται το αφορολόγητο όριο ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών να καταργηθεί. Με ποια λογική η μη εργαζόμενη (άνεργη) σύζυγος χρόνια τώρα δε θεωρείται προστατευόμενο μέλος; Με τη φορολόγηση του ατομικού εισοδήματος - καπιταλιστικό σύστημα που τεμαχίζει την οικογένεια - και το αφορολόγητο όριο για τον καθένα γίνεται η μεγαλύτερη αδικία σε βάρος των μονόμισθων οικογενειών. Κάποτε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου είπε στη Βουλή ότι το δικαιότερο είναι να φορολογείται το οικογενειακό εισόδημα. Δυστυχώς και πολύ σωστά αυτό υπολογίζεται μόνο όταν πρόκειται να δώσει κάτι η πολιτεία, όπως π.χ. στο στεγαστικό επίδομα. Δε φτάνει που η άνεργη σύζυγος δεν απολαμβάνει κανένα κοινωνικό "μισθό" Ανατρέφει τα παιδιά της χωρίς να επιβαρύνει το κράτος στα έξοδα για βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς δε θεωρείται προστατευόμενο μέλος και δεν αφαιρείται ούτε 1 € φόρος από τον σύζυγο. Κοιτάξτε το μέγεθος της αδικίας: Έστω ζευγάρι υπαλλήλων που έχουν εισόδημα 12.000 € έκαστος, δηλαδή οικογενειακό εισόδημα 24.000 € . Με ατομικό αφορολόγητο όριο 12.000 € δεν πληρώνουν κανένα φόρο. Αν ένας υπάλληλος ή συνταξιούχος έχει εισόδημα 24.000 € και η σύζυγός του είναι άνεργη ή δε θέλει να εργαστή ή δεν παίρνει καμιά σύνταξη πληρώνει φόρο 4.000 €. Αφού δεν είναι δυνατό ή δεν υπάρχει θέληση να καθιερωθεί η φολόγηση του οικογενειακού εισοδήματος, ας θεωρηθεί η μη εργαζόμενη σύζυγος προστατευόμενο μέλος και να αφαιρείται από τον τελικό φόρο του συζύγου ένα σημαντικό ποσό. Το δικαιότερο θα ήταν να έχει το διπλάσιο αφορολόγητο όριο. Αν μάλιστα δηλώσει η σύζυγος ότι δεν επιθυμεί να εργαστεί ακόμη καλύτερα, δεν θα προσμετράτε στη στρατιά των ανέργων. Οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι πολλές.