Αρχική ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης Μυγιάκης | 7 Δεκεμβρίου 2023, 21:12
Σχέδιο νόμου – διαβούλευση επί της παρ. 2 του άρθρου 45 - προτεινόμενη διατύπωση: Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων η οποία παρατάθηκε για λόγους ανωτέρας βίας επεκτείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024. Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων για τα οποία έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης εκ μέρους του φορέα της επένδυσης για το οποίο έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή και δεν έχει εκδοθεί σχετική απόφαση ή το οποίο δεν έχει εξετασθεί για λόγους ανωτέρας βίας, παρατείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024. Για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος δεν ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου. Σχέδιο νόμου – διαβούλευση επί της παρ. 3 του άρθρου 45 - προτεινόμενη διατύπωση: Αποφάσεις της παρ. 1 για την ολοκλήρωση και πιστοποίηση έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας επενδυτικών σχεδίων του ν. 3299/2004 εκδίδονται και στις περιπτώσεις που δεν διαπιστώνεται η υλοποίηση του πενήντα τοις εκατό (50%) του εγκεκριμένου κόστους τους στις 31 Ιουλίου 2017, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 76 του ν. 4399/2016 (Α’ 117). Στις περιπτώσεις αυτές, το ενισχυόμενο κόστος του επενδυτικού σχεδίου ορίζεται στο διπλάσιο του κόστους που υλοποιήθηκε έως την 31η Ιουλίου 2017 και παρακρατείται το είκοσι τοις εκατό (20%) του ποσού της ενίσχυσης που αποκλίνει από το δηλωθέν. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου δεν έχουν εφαρμογή στις περιπτώσεις της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. Τεκμηρίωση Η προτεινόμενη ως άνω τροποποίηση του σχεδίου νόμου με την επέκταση – διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της παρ. 2 του άρθρου 45 καταλαμβάνει τις περιπτώσεις για τις οποίες είτε δεν έχει εκδοθεί απόφαση παράτασης της προθεσμίας υλοποίησης επενδυτικών σχεδίων παρά την ύπαρξη σχετικής γνωμοδότησης είτε δεν έχει εξεταστεί το σχετικό υποβληθέν αίτημα παράτασης εκ μέρους του φορέα υλοποίησης για λόγους ανωτέρας βίας, οι οποίοι δεν δύναται να καταλογιστούν σε υπαίτια ενέργεια ή παράλειψη του φορέα του αντίστοιχου επενδυτικού σχεδίου. Η προτεινόμενη τροποποίηση αποσκοπεί στο να αποφευχθεί ενδεχόμενη παραβίαση συνταγματικών διατάξεων. Πιο συγκεκριμένα, ενδεχόμενη διαφορετική αντιμετώπιση αξιολογικά ταυτόσημων περιπτώσεων, όπως οι περιγραφόμενες στην παρ. 2 με την προτεινόμενη μορφή, συνθήκη η οποία εφόσον συντρέξει θα συνεπάγεται δυσμενή διακριτική μεταχείριση εις βάρος των επενδυτικών σχεδίων για τα οποία έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση ή για τα οποία έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης το οποίο δεν έχει εξετασθεί για λόγους ανωτέρας βίας, θα στοιχειοθετεί ευθεία παραβίαση της υπέρτερης τυπικής ισχύος της αρχής της ισότητας, η οποία διαλαμβάνει συνταγματική επιταγή μέσω του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος. Σε κάθε περίπτωση κατά την περίοδο κατά την οποία συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας (επί παραδείγματι δικαστικές αποφάσεις αναστολής εργασιών), οι οποίοι αναιρούν την δυνατότητα υλοποίησης εργασιών επί του επενδυτικού σχεδίου, η νομοθετική απαίτηση της παρ. 3 για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου σε ποσοστό 50% εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, ήτοι μέχρι την 31-07-2017, και η συνακόλουθη επιβολή διοικητικής κύρωσης με την παρακράτηση ποσοστού 20% της επιχορήγησης, εμφαίνεται ως αντίθετη στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 20 Συντ), η οποία διέπει το σύνολο των περιοριστικών των δικαιωμάτων διατάξεων καθώς και της γενικής δικαιικής αρχής ότι «ουδείς υποχρεούται στα αδύνατα». Πιο συγκεκριμένα, η προαναφερόμενη διοικητική κύρωση, η οποία είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για το διοικούμενο φορέα της επένδυσης, στερείται του στοιχείου της προσφορότητας καθώς ουσιαστικά επιβάλει στον φορέα της επένδυσης την διεξαγωγή ενεργειών υλοποίησης της επένδυσης σε περιόδους συνδρομής λόγων ανωτέρας βίας.