Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 19 Διοικητικές κυρώσειςΣχόλιο του χρήστη Μελίνα Καλινίκου | 5 Φεβρουαρίου 2024, 23:35
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 19, παρ 1.β. Πρόστιμο στο τετραπλάσιο του ανταλλάγματος είναι ένα μέτρο που δεν προάγει την ανάπτυξη αλλά την καταστροφή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Νησιά όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη ή η Πάρος είναι μοναδικής κατηγορίας και δεν συγκρίνονται σε μέγεθος πλούτου και τουριστικής περιόδου με τα νησιά της υπόλοιπης Ελλάδας. Ή πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ τους ή να διορθωθεί το πρόστιμο στην χειρότερη περίπτωση στο διπλάσιο. Είναι εξαιρετικά βάναυσο και καταχρηστικό η ποινή για λειτουργούσα όμορη επιχείρηση, αν υποπέσει σε παράβαση να είναι ο αποκλεισμός της από τη διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού για 10 χρόνια. Υπάρχουν όμορες επιχειρήσεις, που χωρίς την απλή χρήση αιγιαλού δεν μπορούν να υπάρξουν, διότι εξαρτώνται απόλυτα από αυτήν. Φαντάζεστε να λειτουργεί νόμιμη όμορη επιχείρηση και έμπροσθεν αυτής να δημοπρατηθεί (λόγω δεκαετούς αποκλεισμού της όμορης) ο κοινόχρηστος χώρος που της αντιστοιχεί σε άλλη επιχείρηση, τί επεισόδια και προβλήματα θα δημιουργηθούν; ΧΑΟΣ. Η διάταξη αυτή πρέπει να αποσυρθεί διότι δεν είναι σύννομη και προσκρούει και στις ΚΥΑ με τελευταία την ΚΥΑ 38609 ΕΞ 2023 άρθρο 4 Α : «Στους έχοντες το ως άνω δικαίωμα να αιτηθούν την παραχώρηση απευθείας, ως όμοροι η δυνατότητα αυτή παρέχεται κατά προτεραιότητα έναντι οποιουδήποτε άλλου, κατά τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία και στην παρούσα». Άρθρο 19, παρ 1.γ. Η διάταξη για τον παραχωρησιούχο με δημοπρασία (προφανώς) είναι ευνοϊκότερη αφού στη τρίτη παράβασή του αποκλείεται για δέκα έτη ενώ στον όμορο στη παρ. β στη δεύτερη παράβαση αποκλείεται για δέκα έτη! Και η παρ. β’ και η παρ. γ’ του άρθρου 19 είναι μη σύννομες και εξοντωτικές για κάθε κατηγορία παραχωρησιούχου και πρέπει να αποσυρθούν. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου η μη ύπαρξη συμβάσεων οφείλεται στη παράλειψη της διοικητικής διαδικασίας από τα αρμόδια όργανα. Στα όργανα αυτά θα προβλεφθεί παύση των καθηκόντων τους για δέκα έτη; Τον αποκλεισμό δεν τον θέλει ούτε ο δημοπρατών ούτε ο όμορος. Προτείνεται ένα έτος αποκλεισμού σε περίπτωση τρίτης παράβασης για κάθε κατηγορία. Ο ένας χρόνος αποκλεισμού παιδαγωγεί. Περισσότερα έτη καταστρέφουν. Άρθρο 19, παρ 6: Κάθε κύρωση πρέπει να συνοδεύεται με πόρισμα αυτοψίας μη πλήρη αιτιολογία και όχι υποθετικά.