Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείοΣχόλιο του χρήστη ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ - ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ | 10 Φεβρουαρίου 2024, 19:06
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
αρ. 11 παρ. 1 α) Να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα για λόγους ισονομίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα, όπου υπερπολυτελή μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα (πχ. ενοικιαζόμενα δωμάτια) έχουν ομορότητα, πλην όμως δεν δικαιούνται απευθείας μίσθωση, λόγω αυτού του αδικαιολόγητου αναχρονιστικού διαχωρισμού. αρ. 11 παρ. 3 SOS!!! Αδιανόητη φωτογραφική διάταξη που καταστρατηγεί το πνεύμα και την ουσία της νέας διάταξης. Η συγκεκριμένη εξαίρεση είναι ο ορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού και της άνισης μεταχείρισης ομοειδών καταστάσεων. Η πρότασή μας είναι ότι είτε ο περιορισμός των 500τμ, κατ’ ανώτατο όριο θα ισχύει καθολικά για όλες τις επιχειρήσεις, είτε θα μπορούν όλοι να λάβουν μεγαλύτερη επιφάνεια. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόβλημα δημιουργείται όταν τοποθετούνται οι ομπρελοξαπλώστρες κατά μήκος στην ακτογραμμή και όχι σε όλο πλάτος/βάθος του αιγιαλού, προτείνουμε το εξης: όταν έμπροσθεν της επιχείρησης υπάρχει τμήμα αιγιαλού μεγαλύτερο των 500τμ να μπορεί η όμορη επιχείρηση να λάβει όλο το τμήμα του έμπροσθεν της αιγιαλού, με την προϋπόθεση πάντα ότι καταλείπεται ελεύθερο το 50% του συνόλου εμβαδού του αιγιαλού της παραλίας. όταν παραπλεύρως (δεξιά/αριστερά) του τμήματος έμπροσθεν της επιχείρησης υπάρχει τμήμα αιγιαλού αδιάθετο, τότε να μπορεί η γειτονική όμορη επιχείρηση να μισθώσει χώρο μέχρι 1.000 τμ. με την προϋπόθεση πάντα ότι καταλείπεται ελεύθερο το 50% του συνόλου εμβαδού του αιγιαλού / παραλίας. Στην βασική αρχή του νομοσχεδίου που είναι ότι πρέπει να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, προτείνουμε ότι, εφόσον υπάρχει παλαιός αιγιαλός που τίθεται σε ελεύθερη χρήση, να προσμετράται ο παλαιός αιγιαλός στο ελεύθερο τμήμα του 50%. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί σε πολλές περιοχές της χώρας υπάρχει ελεύθερος παλαιός αιγιαλός στον οποίο ήδη οι λουόμενοι κάνουν ελεύθερα και απρόσκοπτα χρήση. Σε διαφορετική περίπτωση, θα οδηγηθούμε στο αντίθετο αποτέλεσμα, ότι δηλαδή σε διάφορες παραλίες τα ελεύθερα τμήματα θα είναι πολύ μεγάλα σε έκταση και τα τμήματα με ομπρελοξαπλώστρες σε μικρά τμήματα, με αποτέλεσμα να μην καλύπτεται η ζήτηση των λουόμενων/πελατών για εξυπηρέτησή τους σε οργανωμένα σημεία και να υπάρχει και αύξηση στις τιμές χρέωσης του σετ των ομπρελοξαπλωστρών λόγω της αυξημένης ζήτησης. Σε όλες τις παραπάνω προτάσεις μας πρέπει να τονιστεί ότι η επιχείρηση θα πληρώνει μίσθωμα για το 100% των τμ του αιγιαλού που μισθώνει (πχ. 500τμ), όμως θα μπορεί να αξιοποιεί μόνο το 60% (ήτοι 300τμ) ή το 30% (ήτοι 150τμ) στις προστατευόμενες περιοχές. αρ. 11 παρ. 4 Ίδια παρατήρηση με την προηγούμενη. Η πρόταση μας είναι ότι είτε ο περιορισμός των 500τμ μέγιστο θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις, είτε θα μπορούν όλοι να λάβουν μεγαλύτερη επιφάνεια. αρ. 11 παρ. 5 Μεταξύ συνεχόμενων όμορων διαφορετικών επιχειρήσεων, να αφήνεται ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων 4 μέτρων (2 μέτρα από κάθε πλευρά). Εάν το πλάτος του παραχωρούμενου χώρου είναι μικρότερο των 10 μέτρων, τότε η ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων να ορίζεται στα 2 μέτρα. Οι όμοροι μισθωτές υποχρεούνται να τοποθετήσουν ξύλινο διάδρομο στην ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων. αρ. 11 παρ. 6 Να μην είναι προσαυξημένο το τίμημα στις όμορες, καθώς έτσι δημιουργείται ανισότητα στην ίδια παροχή υπηρεσίας (εκμίσθωση ομπρελοξαπλωστρών) από επιχειρήσεις στην ίδια παραλία (μεταξύ όμορων και από δημοπρασία). αρ. 11 παρ. 8 Τι νοείται “άλλης συναφούς επιχείρησης”; Δεν υπάρχει άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα συναφούς με τα εκμίσθωση θαλασσίων μέσων αναψυχής. Άρα πρέπει να διευκρινιστεί ότι επιτρέπεται η υπεκμίσθωση μόνο για θαλάσσια μέσα αναψυχής και τίποτα άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση, η έννοια της “συναφούς επιχείρησης” μπορεί να υποτεθεί ότι είναι και η εκμίσθωση ομπρελοξαπλωστρών και επομένως ένα ξενοδοχείο να μπορεί να μισθώσει από την Κτηματική πχ 2.000τμ αιγιαλού (αφού δεν υπάρχει ο περιορισμός των 500τμ) και να υπεκμισθώσει ένα τμήμα του σε άλλη επιχείρηση/μισθωτή. Επίσης να τεθεί στο κείμενο του νομοσχεδίου ότι Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping) επιτρέπεται να μισθώσει μόνο το έμπροσθεν της επιχείρησής του τμήμα του αιγιαλού (όπως τα κέντρα αναψυχής) ώστε να μην χρειαστεί η έκδοση διευκρινιστικών εγκυκλίων επί του θέματος στις οποίες ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθούν ότι εκδόθηκαν καθ’ υπέρβαση. αρ. 11 παρ. 10 Όντας γνωστή σε όλους η υποστελέχωση των Κτηματικών Υπηρεσιών και εξαιτίας της καθυστέρησης αυτής έχουν καταστεί έκθετες πολλές φορές οι όμορες επιχειρήσεις, προτείνουμε να τεθούν αποκλειστικές προθεσμίες μέσα στις οποίες η Κτηματική Υπηρεσία, αλλά και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, θα πρέπει να απαντήσουν στην αιτούμενη όμορη επιχείρηση. Μετά την πάροδο των αποκλειστικών προθεσμιών, να τεκμαίρεται η συναίνεση των υπηρεσιών και να ολοκληρώνεται η διαδικασία παραχώρησης του αιγιαλού.