Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείοΣχόλιο του χρήστη ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ | 12 Φεβρουαρίου 2024, 08:03
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το νομοσχέδιο στον σκοπό του αναφέρεται σε όλες τις παραλίες της χώρας. Τα περισσότερα άρθρα του όμως ταιριάζουν μόνο στις πολυσύχναστες παραλίες. Η αντίληψη για παράδειγμα ότι παντού τα παραχωρηθέντα τμήματα περιορίζουν τα ελεύθερα είναι λανθασμένη. Στις παραλίες με χαμηλή ζήτηση συμβαίνει το αντίθετο. Φαντασθείτε μια παραλία 500 μέτρα με 50 λουόμενους. Αντιστοιχεί ένας κάθε 10 μέτρα. Αν σε ένα τμήμα 50 μέτρων υπήρχαν 20 δωρεάν ομπρέλες οι 40 λουόμενοι θα μαζευόντουσαν εκεί αφήνοντας τα υπόλοιπα 450 μέτρα παραλίας σε 10 λουόμενους. (Ένας κάθε 45 μέτρα) Τις 20 δωρεάν ομπρέλες θα τις βάλει μια κοντινή επιχείρηση ενοικιαζομένων διαμερισμάτων. Αυτήν την στιγμή τρέχει επιδότηση για την ίδρυση τέτοιων επιχειρήσεων. Υπενθυμίζω ακόμη ότι η σκιά στην παραλία δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη, ειδικά για μικρά παιδιά που απαγορεύεται να εκτίθενται πολύ στον ήλιο. Φαντασθείτε λοιπόν το νομοσχέδιο να απαγορεύει στις επιχειρήσεις να προσφέρουν στους πελάτες τους δωρεάν ομπρέλες σε μια ερημική παραλία γιατί δεν περιλαμβάνεται σε αυτές που επιτρέπεται να παραχωρηθούν. Φαντασθείτε η επιχείρηση να μην θεωρείται όμορη με την παραλία γιατί μεσολαβεί γκρεμός ύψους 10-20 μέτρων που είναι χαρακτηρισμένος δασική έκταση. Φαντασθείτε το ποσό που καθορίζει η παράγραφος 5 του άρθρου 10 να είναι τόσο υψηλό που να υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά της και η επιχείρηση να προσφέρει τα μισά. Αν εφαρμοσθεί το νομοσχέδιο ως έχει, το δημόσιο δεν παίρνει ούτε αυτά τα μισά, ούτε τίποτα άλλα, γιατί κανείς άλλος δεν θα ενδιαφερθεί για μια ερημική παραλία. Η επιχείρηση και η σε προέκταση η χώρα δεν προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες που θα μπορούσε ούτε η παραλία καθαρίζεται. (υποβάθμιση τουριστικού προϊόντος και περιβάλλοντος) Το νομοσχέδιο δηλαδή όπως είναι επιτυγχάνει τα αντίθετα και στους τρεις τομείς που επιδιώκει. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ και να προτείνω είναι μετά το τέλος της διαδικασίας παραχωρήσεων που προβλέπεται, να υπάρχει νέος γύρος για επιχειρήσεις (γιατί όχι και για ιδιώτες και Airbnb) που θα τοποθετήσουν δωρεάν ομπρέλες, σε έκταση συνολικά μικρότερη από το μισό της παραλίας. Το τίμημα θα καθορίζεται από την ζήτηση και θα συμψηφίζεται με την δαπάνη του αρχικού καθαρισμού της παραλίας, αν μαζεύει βουνά από φύκια τον χειμώνα και δεν καθαρίζεται από τον δήμο. Μόνο με μια τέτοια προσθήκη το νομοσχέδιο επιτυγχάνει τους στόχους του σε όλες τις παραλίες τη χώρας. Δηλαδή αξιοποίησή τους κατά τρόπο επωφελή για την εθνική οικονομία, προστατευτικό για το περιβάλλον και σύμφωνο με το δημόσιο συμφέρον.