Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείοΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΚΜΙΣΘΩΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ | 12 Φεβρουαρίου 2024, 13:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΚΜΙΣΘΩΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ' | 12 Φεβρουαρίου 2024, 13:39

    Άρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείο Στο παραπάνω άρθρο περιγράφονται οι όμορες επιχειρήσεις – σωματεία, στα οποία επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία. Ο σύνδεσμός μας με πρόσφατη επιστολή- υπόμνημα προς το υπουργείο σας είχε επιχειρηματολογήσει βάσιμα να συμπεριληφθούν και οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής στις όμορες προς τον αιγιαλό και παραλία επιχειρήσεις. Α. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας μας οι 1500 επιχειρήσεις μας αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών, και από μόνες τους προδίδουν μια προστιθέμενη αξία στον θαλάσσιο τουρισμό, διότι προφέρουν στον παράκτιο τουρισμό της χώρας (δηλαδή τουρισμού που συνδυάζει παραμονή επισκεπτών σε παράκτιες περιοχές με συνδυασμό αθλητικών ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που ξεκινούν από την ακτή και επεκτείνονται στην θάλασσα) που αποδεδειγμένα η ζήτηση του ολοένα και αυξάνεται. Παράκτιος τουρισμός χωρίς θαλάσσια μέσα αναψυχής δεν μπορεί να υπάρξει. Χάρη στον θαλάσσιο τουρισμό αναπτύσσονται παράλληλα και άλλοι συναφείς κλάδοι. Για παράδειγμα, ση ναυπήγηση σκαφών και την κατασκευή εξοπλισμού για θαλάσσια σπορ. Στη Στρατηγική της για τη Γαλάζια Ανάπτυξη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσδιόρισε τον παράκτιο και θαλάσσιο τουρισμό ως έναν από τους πέντε βασικούς θαλάσσιους τομείς με σημαντικό αναπτυξιακό δυναμικό. Αλλά, πίσω από αυτή την επιτυχία, τις αδιαμφισβήτητες δυνατότητες και την ομορφιά των παράκτιων περιοχών μας, κρύβονται διαρθρωτικά προβλήματα και προκλήσεις, που παρεμποδίζουν την ικανότητα του κλάδου να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να δώσει την απαραίτητη ώθηση για ανάπτυξη . Ο θαλάσσιος τουρισμός έχει μεγάλες διαφορές από τους άλλους τουριστικούς κλάδους. Πάνω από το 90% των επιχειρήσεών του είναι μικρομεσαίες ή μικροεπιχειρήσεις. Έχουν να αντιμετωπίσουν την έντονη εποχικότητα, μια διαρκώς μεταβαλλόμενη ζήτηση, την έλλειψη επαρκών δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, περιορισμένη εφαρμογή καινοτόμων λύσεων, καθώς και δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση. Η Ε.Ε. αναγνωρίζει τις δυνατότητες της θάλασσας και των παράκτιων περιοχών για την οικονομική ανάπτυξη. Αξίζει να επενδύσουμε, έτσι ώστε να γίνει ο κλάδος του θαλάσσιου τουρισμού πιο βιώσιμος και ανταγωνιστικός σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, αν μας ρωτήσει κανείς ποιες λέξεις σχετίζονται περισσότερο με τον παράκτιο τουρισμό στην Ευρώπη, δεν θα απαντούσαμε ήλιος και θάλασσα, αλλά μάλλον ανταγωνιστικότητα και απασχόληση. Β) Η έγκριση δραστηριότητας εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, συμπεριλαμβάνεται στην ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ Ε του Ν. 4152/2013 (τ.α΄107), που έχει θεσπίσει εξαιρέσεις στην ελεύθερη πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων σε ειδικούς τομείς ή σε επαγγέλματα γενικότερου δημόσιου συμφέροντος. Ο επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του πιο πάνω νόμου είναι η δημόσια τάξη και ασφάλεια που σχετίζονται με την προστασία της ζωής και της ακεραιότητας των λουομένων και των επιβαινόντων σε θαλάσσια μέσα αναψυχής, δεδομένου ότι μόνο με τον προηγούμενο έλεγχο της Διοίκησης εξασφαλίζεται η συνδρομή των προβλεπομένων στο νόμο προϋποθέσεων επαγγελματικής ακεραιότητας και ικανότητας που πρέπει που πρέπει να διαθέτουν τα εμπλεκόμενα με τις ως άνω δραστηριότητες πρόσωπα. Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής υπόκειται στο καθεστώς έγκρισης των άρθρων 138-147 του NOMOΥ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4442 ΦΕΚ 230/7.12.2016 «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις. Όπως προστέθηκε με το Άρθρο 6 ΝΟΜΟΣ 4796/2021 με ισχύ την 17/4/2021». Τουτέστιν,, με τις διατάξεις αυτές αναγνωρίζεται η διακριτική ευχέρεια και εξουσία της Επιτροπής του άρθρου 35 του Γενικού Κανονισμού Λιμένα 20, η οποία αφού λάβει υπόψη της τις πραγματικές συνθήκες της περιοχής, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια της ναυσιπλοοίας και η ασφάλεια των λουομένων, αποφασίζει για την έγκριση της άσκησης της επιχειρηματικής του δραστηριότητας από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων ( θέση επί του αιγιαλού ή παραλίας ή θαλάσσιο γεωγραφικό στίγμα) Συνεπώς, από τον συνδυασμό και την αδιάστικτη διατύπωση των παραπάνω διατάξεων, προκύπτει ότι ο προληπτικός έλεγχος του ενδιαφερομένου φυσικού ή νομικού προσώπου για την απόκτηση άδειας εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής και η έγκριση της άσκησης της επιχειρηματικής του δραστηριότητας από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων ( θέση επί του αιγιαλού ή παραλίας ή θαλάσσιο γεωγραφικό στίγμα) αποτελεί προϋπόθεση για την συμμετοχή του στην διαδικασία παραχώρησης του δικαιώματος απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας Συνακόλουθα δε και οι παραχωρήσεις κοινόχρηστου τμήματος του αιγιαλού πρέπει να συμπίπτουν (ταυτίζονται) με τις θέσεις αυτές, αφού δεν επιτρέπεται η μετατόπισή τους σε άλλο σημείο από αυτό που η Επιτροπή έχει ήδη καθορίσει. Ενώ, λοιπόν οι θέσεις δραστηριοποίησης των εκμισθωτών θαλασσίων μέσων αναψυχής είναι επακριβώς καθορισμένες (οριοθετημένες με συντεταγμένες) από την επιτροπή του άρθρου 35 του Γ.Κ.Λ. 20., επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής που είναι τοπικά χωροθετημένες και λειτουργούν νόμιμα στο ίδιο χώρο επί σειρά ετών χάνουν το δικαίωμα απλής χρήσης κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας, δεδομένου ότι ο τοπικά χωροθετημένος κοινόχρηστος αυτός χώρος αιγιαλού και παραλίας, στον οποίο δραστηριοποιούνται, έχει καταληφθεί από άλλες επιχειρήσεις με το προτιμησιακό δικαίωμα του όμορου. Η κατάσταση αυτή κάθε χρόνο βαθμιαία επιδεινώνεται, διότι ιδιαίτερα οι επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (beachbar) ξεφυτρώνουν σε όλα τα σημεία της παραλίας, με αποτέλεσμα επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής να χάνουν το δικαίωμα παραχώρησης κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Νομοθέτης παραχωρεί κατά προτεραιότητα στις όμορες επιχειρήσεις το προτιμησιακό δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, λαμβάνοντας υπόψη του ότι αποτελεί ζωτικό χώρο για την επίτευξη των θεμιτών σκοπών της επιχείρησης. Ωστόσο, το ίδιο ισχύει και για τις επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής. Παρουσιάζεται το νομικό αλλά και λογικό παράδοξο, η ανανέωση της άδειας που κατέχουμε να επιτρέπεται και ταυτόχρονα να εμποδίζεται ως εμποδίζουσα την άσκηση του δικαιώματος άλλου φορέα, που προβλέπει την διά δημοπρασίας παραχώρηση τμήματος επί του αιγιαλού. Κατά συνέπεια ο νομοθέτης ουσιαστικά αναιρεί ένα ήδη θεσπισμένο δικαίωμα. Ο περιορισμός αυτός είναι επαχθέστερος από το επιβαλλόμενο μέτρο και δυσανάλογος με το επιτεύξιμο αποτέλεσμα και φυσικά παραβιάζει τον πυρήνα του δικαιώματός μας, στην εργασία και την οικονομική ελευθερία και ανάπτυξη. Παράκτιος τουρισμός χωρίς θαλάσσια μέσα αναψυχής δεν μπορεί να υπάρξει. Με δεδομένη τη συμβολή του κλάδου μας στα στρατηγικά πλεονεκτήματα του τουριστικού προϊόντος της Ελλάδας, χρειαζόμαστε μια πολιτική που δεν θα αναιρεί τις θέσεις απασχόλησης που έχουν ήδη δημιουργηθεί στις επιχειρήσεις μας και τους συναφούς κλάδους, θα λαμβάνει υπόψη την επαγγελματική εμπειρία και κατάρτισή μας και θα παρέχει μια υποστήριξη στις επενδύσεις που έχουμε προβεί.Με την τεχνολογική πρόοδο, ορισμένα από σκάφη που διαθέτουμε, συνδυάζουν την τεχνολογία προηγμένων συστημάτων ελέγχου, μεγάλης ισχύος κινητήρων φιλικούς προς το περιβάλλον, και άνεσης για τον χειριστή, ασφάλεια για τον χρήστη, στοιχεία που τα καθιστούν ιδιαίτερα αποτελεσματικά και ασφαλή, αξίζουν μία περιουσία. Τα παραπάνω σημαίνουν ότι δεν πρέπει να επικρατεί η αβεβαιότητα και ο κίνδυνος στην επιχειρηματική προοπτική. Λέγοντας «αβεβαιότητα», ορίζουμε την κατάσταση στην όποια διαφορά ενδεχόμενα είναι πιθανόν να συμβούν, αλλά δεν υπάρχει τρόπος, ποιο ενδεχόμενο είναι πιθανότερο να συμβεί! Εξ άλλου οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής, εντάσσονται και στα επιδοτούμενα προγράμματα του Ε.Σ.Π.Α. Τα είδη της ενίσχυσης που προβλέπονται είναι επιχορήγηση, δηλαδή η δωρεάν παροχή χρηματοδοτικού ποσού, και θα ήταν αντιφατικό και ασυνεπείς, η Πολιτεία να θεσπίζει κίνητρα για επενδυτικά σχέδια και ακολούθως να αυτοαναιρείται Έπειτα από τα παραπάνω και προς αποκατάσταση της ισονομίας κρίνεται επιβεβλημένη η νομοθετική παρέμβαση, η οποία θα προβλέπει την χωρίς δημοπρασία παραχώρησης της απλής χρήσης του αιγιαλού και σε αυτούς που έχουν προϋφιστάμενες άδειες εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής από την οικεία Λιμενικής Αρχή. Πρέπει εδώ να τονιστεί, ότι η υπαγωγή των επιχειρήσεών μας, στις όμορες επιχειρήσεις είναι εκ των πραγμάτων προς όφελος του Δημοσίου, μιας και από ένα σταθερό και βιώσιμο επιχειρηματικό πλαίσιο θα εξασφαλίζεται η εξυπηρέτηση του μισθωτικού ανταλλάγματος προς το Δημόσιο, που θα υπολογίζεται με βάση την κρατούσα μισθωτική αξία της περιοχής. Σημειωτέον, εν τέλει, ότι ο ισχύον νόμος προβλέπει την απευθείας παραχώρηση απλής χρήσης (όμοροι), ορίζοντας ότι «Δικαιούμενοι την παραχώρηση απλής χρήσης χωρίς δημοπρασία, είτε αυτή διενεργείται μέσω του Δήμου είτε μέσω των Κτηματικών Υπηρεσιών, είναι: … Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα αναψυχής … καθώς και επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, εφόσον είναι όμοροι του αιγιαλού, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του άρθρου 13 του ν. 2971/2001…». Ωστόσο, προς μεγάλη μας έκπληξη αυτή η διάταξη καταργείται. Πρέπει να διατηρηθεί αυτή η διάταξη, δεδομένου ότι πολλές από τις επιχειρήσεις του κλάδου έχουν προβεί σε δαπάνες για να αποκτήσουν οικόπεδο όμορο του αιγιαλού, έχοντας εμπιστοσύνη ότι αυτή η διάταξη θα εξακολουθεί να ισχύει και ξαφνικά χάνουν αυτό το προνόμιο χωρίς την πρόβλεψη μεταβατικής διάταξης.