Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσηςΣχόλιο του χρήστη Θεμης | 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:44
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Καλησπέρα Μια από τις προτάσεις που έκανε κάποιος για το νομοσχέδιο που είναι προς διαβούλευση και μάλλον πρέπει να είναι συνάδελφος γιατί τα λέει όπως ακριβώς είναι Διαβάστε το όλο αξίζει τον κόπο 6 Φεβρουαρίου 2024, 23:06 | Κάρολος Α. Μόνιμος Σύνδεσμος Αξιότιμοι, μια ανασκόπηση για το «κίνημα της πετσέτας», που αποτελεί κάτι λιγότερο από το 5% του ελληνικού πληθυσμού, που ως μειοψηφία και όχι ως πλειοψηφία κατάφερε να κινητοποιήσει όλο τον κρατικό μηχανισμό το 2023, μαρτυρά τα εξής: 1.Επιχειρηματίες (οικογενειάρχες τις περισσότερες φορές) συνελήφθησαν σαν κοινοί εγκληματίες στα μάτια των παιδιών τους και εκατοντάδων τουριστών, διασύροντας το μοναδικό τουριστικό προϊόν της χώρας μας στο εξωτερικό. 2. Τουρίστες του εξωτερικού, που ταξίδεψαν στην Ελλάδα, είδαν άλλοτε κοσμοπολίτικες παραλίες του νησιού, άδειες και κάτω από τον καυτό ήλιο να μην μπορούν να προμηθευτούν ένα μπουκαλάκι νερό να ξεδιψάσουν. 3. Οι μέχρι πρότινος (2022) καθαρές παραλίες, όμορων επιχειρήσεων και μη, μετατράπηκαν σε ένα απέραντο αποχωρητήριο και σκουπιδότοπο. 4. Οι ομπρέλες και ξαπλώστρες που έφυγαν άρον – άρον με το «κίνημα της πετσέτας», αντικαταστάθηκαν άμεσα , από κάθε λογής ομπρέλα του μπακάλικου, που προμηθευόταν ο καθένας και μάλιστα με αξεσουάρ αλυσίδα και λουκέτο, που έχοντας το ακαταδίωκτο, την κλείδωνε ασφαλίζοντας «τη σφραγίδα του» με κάθε λογής ακαθαρσίες, για να μην του πάρει τη θέση ο επόμενος περιπλανώμενος τουρίστας, που θα επισκεπτόταν το χώρο την ίδια ή την επόμενη μέρα. 5. Μικρές επιχειρήσεις που είναι απόλυτα εξαρτώμενες από την απλή χρήση αιγιαλού είτε ως όμορες είτε ως εποχιακές έκλεισαν, χωρίς το «αγαπημένο» σφράγισμα των αρχών. Το προάγει και το παρόν νομοσχέδιο! 6. Το οξύμωρο είναι ότι δύσκαμπτες υπηρεσίες όπως η Αρχαιολογία, που καθυστερούν μήνες προκειμένου να βγάλουν μία σύμφωνη γνώμη σε προστατευόμενους χώρους, ήταν πρωταγωνίστριες στα ταξίδια για αυτοψίες με το «κίνημα της πετσέτας» προκειμένου να σφραγίσουν επιχειρήσεις και να οδηγήσουν ανθρώπους του μεροκάματου (δε μιλάμε για Μύκονο) στο αυτόφωρο, επειδή τους έλειπαν τα απαραίτητα έγγραφα, για τα οποία ήταν και είναι απολύτως υπεύθυνες οι ίδιες οι υπηρεσίες, που ποτέ δεν τα έχουν εγκαίρως οι επιχειρήσεις. Και έτσι βαπτίζονται παράνομες. Και μετά τις συλλήψεις είδαμε να οργιάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πληθώρα φωτογραφιών και αρνητικών σχολίων που δυσφημούν τη χώρα μας. Αυτή την Ελλάδα της ντροπής θέλετε να προβάλετε; 7. Το παρόν νομοσχέδιο αυστηροποιεί στο μέγιστο τις κυρώσεις για τους παραβάτες. Και τα ΜΜΕ κάνουν σημαία το πέπλο της απειλής με τα εξουθενωτικά πρόστιμα και τους πολυετείς (ισόβιους) αποκλεισμούς, ή αλλιώς την πλήρη καταστροφή που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια των επιχειρηματιών, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων. Διατάξεις όπως [α΄] για το μίσθωμα στο καταχρηστικό «μεγαλύτερο αντάλλαγμα» της τιμής (αντί του ελάχιστου) μετά το 2017 για συμβάσεις μέχρι το 2025 (αρ.23 παρ.4) , λες και το κράτος είναι κερδοσκοπική εταιρεία, ή [β΄] το αδικαιολόγητο χαράτσι του 20% στις όμορες επιχειρήσεις (αρθρ. 11 παρ.6), ή [γ΄] ο συντελεστής βαρύτητας, λες και πρόκειται για διοικητικό πρόστιμο η μίσθωση αιγιαλού, συν το από πουθενά 3% στη νέα μαθηματική εξίσωση μίσθωσης (αρθ. 10 παρ. 5), [δ΄] ο 5ετής ή 10ετής αποκλεισμός του επιχειρηματία σε περίπτωση παράβασης, δηλαδή ουσιαστικά ο θάνατος της μικρομεσαίας επιχείρησης (αρθ. 19 παρ. 1β), [ε΄] η εξόντωση του μικρομεσαίου επιχειρηματία με πρόστιμα στο ανήκουστο και ασύλληπτο «τετραπλάσιο» του τιμήματος (άρθρ. 19 παρ. 1β, τονίζεται πως δεν είναι όλα τα νησιά Μύκονος), [στ΄] η συρρίκνωση της παραχώρησης στο 60% της έκτασης σε αντιδιαστολή με την υπερβολική αύξηση της μίσθωσης με απαίτηση το 100% του τιμήματος (αρθ. 8 παρ. 3γ), [ζ΄] η αυθαίρετη στέρηση του δικαιώματος παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας αιγιαλού σε κέντρα αναψυχής ( αρθρ. 11, παρ. 3) και η μη αναφορά ενοικιαζόμενων δωματίων ως εν γένει τουριστικά/ ξενοδοχειακά καταλύματα, [η΄] το εμφανές μη σύννομο ευνοϊκό κλίμα που προάγει το νέο νομοσχέδιο στις δημοπρασίες έναντι των όμορων για να χτυπιούνται στα ύψη οι τιμές και ως εκ τούτου ο έμμεσος αποκλεισμός των νέων επιχειρηματιών χαμηλού εισοδήματος (αρθ. 19 παρ. 1β-γ), [θ΄] η μη αναφορά επιβολής κυρώσεων στην αρχαιολογία στην αποδεδειγμένη κωλυσιεργία της αλλά και στις άλλες εμπλεκόμενες υπηρεσίες σε περίπτωση παραβίασης των προθεσμιών διεκπεραίωσης των αιτημάτων των πολιτών(αρθ. 8 παρ. 7), [ι΄] το αντισυνταγματικά «ακαταδίωκτο» των υπαλλήλων που προάγει το νέο νομοσχέδιο στο άρθρο 17 παρ. 17, καθιστώντας τους επιχειρηματίες έρμαια των ορέξεων του κάθε ελεγκτικού οργάνου ενισχύοντας φαινόμενα διαφθοράς, [κ΄] η συρρίκνωση των προθεσμιών αίτησης ακύρωσης του διωκόμενου( αρ. 18 παρ.3), [λ΄] η μετατροπή του λουόμενου σε ελεγκτικό ρομπότ με στόχο την εξολόθρευση του επιχειρηματία, (άρθ. 16, ζώντας σε μια κοινωνία που και όταν αναπνέεις ο διπλανός σου ενοχλείται) και άλλες πανομοιότυπες διατάξεις δεν προάγουν στους πολίτες το αίσθημα κράτους δικαίου, της διαφάνειας, της χρηστής διοίκησης, της ίσης μεταχείρισης ενώ καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και δηλητηριάζουν την κοινωνία. Παρακαλώ ως Έλληνας πολίτης με σεβασμό και εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, όπως λάβει σοβαρά υπόψη και τροποποιήσει τα παραπάνω αναφερθέντα στο νέο νόμο.