Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΘΕΟΧΆΡΗΣ ΘΕΟΧΆΡΗΣ | 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:36
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το Νομοσχέδιο αυτό δεν θα είναι επιτυχημένο αν δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα που δημιουργούν στις παραλίες οι παράνομες καταλήψεις των Θαλάσσιων Μέσων Αναψυχής και των αντίστοιχων κτισμάτων-παραπηγμάτων από επιχειρηματίες που λειτουργούν με άδειες Θαλάσσιου Χώρου (θαλάσσιου στίγματος). Είναι σαν να προσπαθούμε να θεραπεύσουμε μια πληγή, και υπάρχει ένα δόρυ που συνεχώς την κεντρίζει και την ανοίγει. Και εξηγώ: Α) Οι κανονικές άδειες λειτουργίας Θαλάσσιων Μέσων Αναψυχής (Θ.Μ.Α.) με πόστο επί της παραλίας εκδίδονται με την εξής διαδικασία. (α) Η Πολεοδομική Επιτροπή του εκάστοτε Δήμου καθορίζει ένα αριθμό θέσεων στις παραλίες της επικράτειάς του, με κριτήριο, όσον αφορά τον αριθμό, το να υπάρχει υπερεπάρκεια, και όσον αφορά τις θέσεις, κυρίως την ασφάλεια των λουόμενων (εγχώριων και τουριστών), τον χαρακτήρα της περιοχής (π.χ. αστικός με κατοικίες ή τουριστικός, κ.λπ.), την προσβασιμότητα κ.λπ. (β) Η Οικονομική Επιτροπή του εκάστοτε αντίστοιχου Δήμου καθορίζει ελάχιστα τιμήματα σε κάθε μία εξ αυτών και δημοπρατεί τις θέσεις αυτές ανά έτος ή ανά τριετία. Λόγω δε της υπερεπάρκειας των θέσεων αυτών, για κάποιες λίγες θέσεις η Δημοπράτηση αποβαίνει άγονη. Έτσι ο εκάστοτε επιχειρηματίας έχει ένα μισθωμένο χώρο 50 ή περισσότερων τ.μ. επί της παραλίας στην συγκεκριμένη θέση όπου έχει συγκεντρωμένα τα Θαλάσσια Μέσα τόσο κατά τις ώρες λειτουργίας, όσο και κατά τις ώρες της διανυκτέρευσης. Με βάση την κατοχύρωση της θέσης από την Δημοπρασία και της μίσθωσης του χώρου από την Κτηματική Υπηρεσία, εκδίδεται από την Λιμενική αρχή η Άδεια λειτουργίας Θ.Μ.Α. σε “πόστο” επί της παραλίας βάσει του Γενικού Κανονισμού Λιμένων αρ. 20 (Γ.Κ.Λ. 20). Με αυτό τον τρόπο υπάρχει μία τάξη και μία ασφάλεια επί των παραλιών. Β) Υπάρχουν όμως στον Γ.Κ.Λ. 20 και οι λεγόμενες άδειες λειτουργίας Θ.Μ.Α. σε Θαλάσσιο Χώρο (ή άδειες στίγματος), οι οποίες με την παλαιότερη ελλιπή νομοθεσία εξυπηρετούσαν κάποιο σκοπό, αλλά με την σημερινή πλήρη νομοθεσία δεν χρειάζονται πλέον και μόνο προβλήματα δημιουργούν. Και εξηγώ: Οι άδειες αυτές: - Δίνονται για λειτουργία της επιχείρησης Θ.Μ.Α. από ένα σημείο Θαλάσσιου χώρου και απαγορεύεται να χρησιμοποιούν οποιοδήποτε σημείο της παραλίας-αιγιαλού για χρήση ή αποθήκευση των θαλάσσιων μέσων. - Με εισήγηση της τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 35 του Γ.Κ.Λ. 20 αποφασίζεται η καταλληλόλητα της θέσης για την λειτουργία της επιχείρησης των Θ.Μ.Α. Η εν λόγω επιτροπή αποτελείται από τον Λιμενάρχη ή έναν Λιμενικό Υπάλληλο, ένα υπάλληλο της Περιφέρειας και ένα εκπρόσωπο του φορέα διαχείρισης των παραλιών (ΟΤΑ, ή ΕΟΤ, ή Κτηματική Υπηρ.). - Εκδίδεται η άδεια λειτουργίας από το Λιμεναρχείο με την προϋπόθεση να μην χρησιμοποιείται κανένας χώρος της παραλίας-αιγιαλού ούτε κατά την λειτουργία της επιχείρησης αλλά ούτε για νυκτερινή αποθήκευση των θαλάσσιων μέσων. - Ο επιχειρηματίας έχει δικαίωμα να μετατρέψει την εν λόγω άδεια θαλάσσιου χώρου σε άδεια “πόστου”, αφού αιτηθεί την παραχώρηση χώρου επί της συγκεκριμένης παραλίας, έναντι μισθώματος που θα προκύψει από δημοπρασία στην οποία θα συμμετέχει μόνο ο ίδιος (καθότι μόνο αυτός θα κατέχει άδεια θαλάσσιου χώρου στο συγκεκριμένο σημείο).!! Τα Προβλήματα που δημιουργούν οι άδειες λειτουργίας Θ.Μ.Α. σε θαλάσσιο χώρο είναι: - Εκδίδονται σε περιοχές όπου η λειτουργία των Θ.Μ.Α., εκθέτει τους εκεί λουόμενους σε πολλούς και μεγάλους κινδύνους. Παρά ταύτα οι περιοχές αυτές είναι πολύ επικερδής για τους “επιτήδειους“ επιχειρηματίες, που κατάφεραν να πείσουν τον Λιμενάρχη και ένα από τα άλλα δύο μέλη της επιτροπής του άρθρου 35 να εκδοθεί μια τέτοια άδεια λειτουργίας Θ.Μ.Α. στον Θαλάσσιο Χώρο της περιοχής αυτής, η οποία δεν είναι μία από τις εγκεκριμένες από την αρμόδια Πολεοδομική Επιτροπή για τέτοιες δραστηριότητες. - Λειτουργούν την επιχείρηση με όλα τα θαλάσσια μέσα να εκκινούν και να καταλήγουν στην παραλία (και όχι σε εξέδρα στον θαλάσσιο χώρο) και τελικά να αποθηκεύονται και να διανυκτερεύουν εκεί. - Οι εν λόγω επιχειρηματίες παρανομούν κάνοντας κατάληψη των παραλιών με τα θαλάσσια μέσα (jet ski, θαλ. ποδήλατα, κανό, φουσκωτά, κ.λπ.), αλλά και με παράνομα κτίσματα εφοδιασμένα με ψυγεία για παράνομη πώληση αναψυκτικών κ.α. - Οι επιχειρηματίες που μετατρέπουν την άδεια θαλάσσιου χώρου σε άδεια “πόστου”, κάνουν αθέμητο ανταγωνισμό προς την πλειονότητα των συναδέλφων τους που λειτουργούν από τις ασφαλείς σε λειτουργία και κανονικά δημοπρατημένες θέσεις “πόστου” (της ως άνω παραγράφου Α), έχοντας πληρώσει ανταγωνιστικό τίμημα μέσω δημοπρασίας, σε μία όχι τόσο “εμπορική” θέση, όπως αυτήν του “επιτήδειου” επιχειρηματία. - Οι επιτροπή του άρθρου 35 (του Γ.Κ.Λ. 20), λόγω της σύστασής της (που προαναφέραμε) δεν έχει τις κατάλληλες Πολεοδομικές, Χωροταξικές και λοιπές γνώσεις όπως έχει η Πολεοδομική Επιτροπή του εκάστοτε Δήμου που καθορίζει τα “πόστα” προς δημοπράτηση (με την διαδικασία της παραγράφου Α). Επίσης είναι ολιγομελής (3 ατόμων), και αρκεί η πλειοψηφία του Λιμενάρχη με ένα από τα άλλα δύο μέλη για να αποφασίσουν για ένα θέμα για το οποίο δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και στοιχεία. Εκ των πραγμάτων, καμία επιχείρηση εφοδιασμένη με τέτοια άδεια δεν μπορεί να λειτουργεί νόμιμα καθότι: είναι ανέφικτο κάθε επιχειρηματίας που διαθέτει τέτοια άδεια να μεταφέρει δύο φορές την ημέρα όλο τον εξοπλισμό του (jet ski, και τρέιλερ αυτών, θαλ. ποδήλατα, κανό, φουσκωτά τύπου μπανάνα και καναπέ, wind serf και τις βάσεις αυτών, κ.λπ.), από το θαλάσσιο σημείο λειτουργίας των (π.χ. ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα πιστοποιημένη από Διεθνή οίκο πιστοποίησης..), προς κατάλληλο χερσαίο χώρο (και αντιστρόφως), όπως ορίζει ο Γ.Κ.Λ. 20. Παραθέτουμε εδώ τις δύο σχετικές παραγράφους της Υπουργ. απόφ. 2131.4/90224/2022 ΦΕΚ 6543 της 21-12-2022 που αποτελεί την τελευταία τροποποίηση-ενημέρωση του Γ.Κ.Λ. 20 όπως αυτός ισχύει σήμερα. Στην παραγρ. 1ιε του άρθρου 24 αναφέρει “μη χρησιμοποιεί κοινόχρηστο χώρο επί του αιγιαλού-παραλίας, εφόσον κατέχει έγκριση εκμίσθωσης για δραστηριοποίηση σε σημείο θαλάσσιου χώρου” και στην παράγρ. ια του ιδίου άρθρου αναφέρει “συγκεντρώνει τα θαλάσσια μέσα αναψυχής, μετά το τέλος εργασίας και το αργότερο μέχρι τη δύση του ηλίου, σε κατάλληλο χερσαίο χώρο”. Ως επίλογο, επαναλαμβάνουμε τα αναφερθέντα στον πρόλογό μας λέγοντας ότι, αν δεν καταργηθούν οι μη χρήσιμες πλέον άδειες λειτουργίας Θ.Μ.Α. σε Θαλάσσιο Χώρο (άδειες στίγματος), θα εξακολουθούν να γίνονται (όπως αποδείξαμε) παράνομες καταλήψεις παραλιών από τα θαλάσσια μέσα των επιχειρηματιών καθώς και τα αυθαίρετα παραπήγματα-κτίρια που εκεί ανεγείρουν. Θα είναι σαν να προσπαθούμε με το παρόν Νομοσχέδιο να θεραπεύσουμε μια πληγή, και αφήνουμε ελεύθερο ένα δόρυ, συνεχώς να την κεντρίζει και να την ανοίγει.