Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη AN | 13 Φεβρουαρίου 2024, 13:42
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Διαβάζοντας τα σχόλια επί του νομοσχεδίου εύκολα κανείς διαπιστώνει την κακώς νοούμενη ανάπτυξη στην χώρα μας που, δυστυχώς, δεν περιλάμβανε έως τώρα τους όρους της βιωσιμότητας και της αειφορίας. Ομπρέλα και ξαπλώστρα στις παραλίες αποτελεί μια Ελληνική πατέντα, άντε και μεσογειακή. Σε πολλές χώρες του πλανήτη μας οι ακτογραμμές δεν είναι πνιγμένες με ομπρέλες , τραπεζοκαθίσματα και θαλάσσια μέσα αναψυχής επί της αμμουδιάς. Αντιθέτως προστατεύεται το φυσικό κάλλος των παραλιών καθώς και οι πολύτιμες οικολογικές διεργασίες που επιτελούν, αφήνοντας τες παρθένες. Τι «πουλάει» η χώρα μας άραγε; Οι ακτές μας αποτελούν πόλο έλξης τουριστών οι οποίοι επιθυμούν να τις δουν αναλλοίωτες, με τη φυσική τους βλάστηση και καθαρές. Το μοντέλο του μαζικού τουρισμού είναι παρωχημένο και καταστροφικό για το περιβάλλον, όπως άλλωστε όλοι οι διεθνείς, τουριστικοί και μη, οργανισμοί πιστοποιούν μέσα από τα ερευνητικά τους δεδομένα. Η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να λειτουργεί με σύγχρονους όρους ανάπτυξης; Μέχρι σήμερα η χώρα μας έχει αποτύχει να προστατέψει αποτελεσματικά το παραλιακό μας μέτωπο επιτρέποντας στις «καλές», μικρομεσαίες, «κατατρεγμένες» από το κράτος επιχειρήσεις να λεηλατήσουν τις ακτές με παράνομες μόνιμες και ημιμόνιμες κατασκευές, με πλήρη ισοπέδωση των αμμοθινών, με αλλαγή στη μορφολογία τόσο της αμμουδιάς όσο και στα βραχώδη σημεία, με είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου που τα έχουν φτάσει στο χείλος της εξαφάνισης, με πολλές φορές κακογουστές επιλογές σε ομπρέλες και χρώματα που δεν εναρμονίζονται με το φυσικό περιβάλλον. Το επιχείρημα δε, ότι θα εξοντωθούν οι παράκτιες επιχειρήσεις οικονομικά λόγω του νομοσχεδίου, είναι σχεδόν αστείο. Ποια επιχείρηση κόβει αποδείξεις για ομπρέλες;;;; Ποια;;;;; Επίσης, οι εν λόγω επιχειρήσεις έχουν ήδη ένα μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων του κλάδου, έχουν φάτσα στη θάλασσα και θέα στη θάλασσα! Ακόμη και παραχωρήσεις επί του αιγιαλού να μην τους δινόταν και πάλι θα επιλέγονταν πρώτες από τους τουρίστες! Τόσα χρόνια αθέμιτος ανταγωνισμός επικρατούσε από επιχειρήσεις που φοροδιέφευγαν, καταπατούσαν τον αιγιαλό, καταστρατηγούσαν την έννοια του κοινόχρηστου χώρου, προκάλεσαν μην αναστρέψιμη βλάβη στο περιβάλλον και έχουν υποθηκεύσει, μαζί με το συνενοχή του κράτους και όλων μας, το τουριστικό μέλλον των παιδιών μας και της φυσικής μας κληρονομιάς. Η δε επιπρόσθετη πίεση της κλιματικής κρίσης , των ακραίων καιρικών φαινομένων, της αύξησης της ανόδου της θάλασσας δεν αφήνει κανένα περιθώριο να μην γίνεται πλέον ορθολογική διαχείριση των παράκτιων οικοσυστημάτων. Το νομοσχέδιο θα πρέπει να επικεντρωθεί και να εξειδικευτεί ακόμη περισσότερο στους εξής τομείς: 1. Προστασία των αμμοθινικών οικοσυστημάτων, τα οποία συμβάλουν σημαντικά στην μείωση των φαινομένων διάβρωσης των ακτών, και απαγόρευση σε οποιαδήποτε παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας (ακόμη και αν αυτή δεν έχει καταστεί κοινόχρηστη) και σε περιοχές εκτός δικτύου Natura 2000. Οι αμμοθινές αποτελούν οικότοπο προτεραιότητας για την Ε.Ε. 2. Προστασία της Poseidonia Oceanica, των τροπικών θαλάσσιων λιβαδιών τόσο μέσα στη θάλασσα από αγκυροβόλια όσο και απαγόρευση απομάκρυνσής τους από την στεριά καθώς συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση των φαινομένων διάβρωσης των ακτών. 3. Προστασία της φυσικής παραθαλάσσιας βλάστησης που συγκρατεί της αμμουδιά σε περιπτώσεις κακοκαιρίας και κυμάτων. 4. Κατεδάφιση από το κράτος όλων των παράνομων κατασκευών επί του αιγιαλού αλλά και επί της ζώνης παραλίας και όχι από τους Δήμους που λόγω των στενών προσωπικών σχέσεων με τους πολίτες στις μικρές τοπικές κοινωνίες σχεδόν ΠΟΤΕ δεν προβαίνουν στις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες. Η διαδικασία θα πρέπει να γίνεται απρόσωπα ώστε η παρέμβαση από τον κάθε πολίτη με «γνωριμίες» να μην είναι εύκολη. Μετά από την κατεδάφιση θα πρέπει να γίνεται αποκατάσταση με οικολογικούς όρους ώστε η ακτή να επαναφέρει τις φυσικές της λειτουργίες. 5. Θέσπιση καλών πρακτικών για τον καθαρισμό των ακτών τόσο από τους ιδιώτες όσο και από τους Δήμους, με μη μηχανοκίνητα μέσα αλλά χειρονακτικά, και αποφυγή του γνωστού «ξυσίματος» με τσουγκράνα το οποίο αλλάζει την μορφολογία του εδάφους και διαβρώνει περαιτέρω τις ακτές. 6. Να δίνεται η δυνατότητα σε περιοχές που το επιθυμούν να εξαιρούν και άλλες παραλίες από το σύνολο των παραχωρήσεων. Όσο δικαίωμα έχουν οι πολίτες και οι τουρίστες να κάνουν χρήση ομπρελών άλλο τόσο δικαίωμα έχουν οι πολίτες και οι τουρίστες που το επιθυμούν να απολαμβάνουν τις φυσικές ομορφιές της Ελλάδας αναλλοίωτες χωρίς ανθρωπογενείς παρεμβάσεις.