Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 4 Προστατευόμενοι αιγιαλοί και παραλίες και αιγιαλοί και παραλίες κοινής προστασίαςΣχόλιο του χρήστη ΕΕΠ, ΕΕΠΦ, ΕΟΕ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ΟΕΑ, GREENPEACE, MEDASSET, WWF | 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:36
Κοινά σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET, WWF Ελλάς Άρθρο 4 παρ. 2: Η διάταξη αυτή εισάγει μια ειδική κατηγορία αιγιαλών και παραλιών, τις «απάτητες παραλίες», οι οποίες είναι «ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας, στους οποίους απαγορεύεται η απλή παραχώρηση χρήσης, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές του λειτουργίες». Στις περιοχές αυτές προβλέπονται απαγορεύσεις και περιορισμοί δραστηριοτήτων με κανονιστική πράξη είτε του άρθρου 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986 είτε με την κυα του άρθρου 22 παρ. 1 του παρόντος. Με τη διάταξη αυτή δημιουργείται μια νέα ad hoc «κατηγορία» προστατευτικού καθεστώτος, οι «απάτητες παραλίες» οι οποίες αποτελούν τμήμα υφιστάμενων προστατευόμενων περιοχών. Στην ουσία το παρόν σχέδιο νόμου δεν προστατεύει τις παραλίες αυτές, αλλά προβλέπει τη δυνατότητα θέσπισης απαγορεύσεων και περιορισμών ως προς τις δραστηριότητες που επιτρέπονται επ’ αυτών με την έκδοση είτε της υ.α. του άρθ. 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986, είτε της κ.υ.α. του άρθ. 22 παρ. 1 του παρόντος. Είναι αναμφισβήτητο ότι οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 και οι πλέον ευαίσθητες περιοχές του αιγιαλού και της παραλίας θα πρέπει να θωρακιστούν και να προστατευθούν, όπως απαιτεί το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο. Ωστόσο, οι μεγάλες καθυστερήσεις που σημειώνονται σε σχέση με το έργο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και την έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων χαρακτηρισμού και καθορισμού χρήσεων γης και δραστηριοτήτων για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τη δημιουργία ad hoc αποσπασματικών ρυθμίσεων που κατακερματίζουν στην ουσία το προστατευτικό καθεστώς των περιοχών αυτών. Τα μέτρα στις εν λόγω περιοχές θα πρέπει να καθορίζονται βάσει των οικολογικών αναγκών και των στόχων διατήρησης των προστατευτέων αντικειμένων (άρθ. 6 παρ. 1 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ) στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης και επιστημονικά τεκμηριωμένης προσέγγισης, όπως προβλέπεται στο άρθ. 21 του ν. 1650/1986. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα πρέπει να προβεί άμεσα στις απαιτούμενες ενέργειες για την έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων και των σχεδίων διαχείρισης προκειμένου να προστατευθούν ουσιαστικά οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 και να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ και 2009/147/ΕΕ και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ C-849/18 (Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελλάδας). Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αναφερόμενες στην παρούσα διάταξη υπουργικές αποφάσεις είναι προσωρινής ισχύος έως την έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων της παραγράφου 2. Για να διασφαλιστεί ουσιαστική προστασία για τις «απάτητες παραλίες» θα πρέπει να προβλεφθεί ότι οι εν λόγω απαγορεύσεις και περιορισμοί δραστηριοτήτων θα προβλεφθούν με σαφήνεια στα προεδρικά διατάγματα που αποτελούν την κύρια κανονιστική πράξη για τις προστατευόμενες περιοχές, καθώς και στα σχέδια διαχείρισης που εγκρίνονται με υπουργική απόφαση (άρθ. 21 παρ. 3 και 4 του ν. 1650/1986). Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, όπως έχει κρίνει το ΣτΕ (σε απόφαση με την οποία ακύρωσε υπουργική απόφαση για τον χαρακτηρισμό προστατευόμενης περιοχής και τον καθορισμό όρων και περιορισμών εκδοθείσας βάσει της παραγράφου 11 του άρθ. 15 του ν. 2742/1999), η υπουργική απόφαση του άρθ. 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986 «εκδίδεται ακριβώς εν όψει επικειμένου χαρακτηρισμού με την έκδοση του π.δ. των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 21 και δεν υποκαθιστά, κατά το νόμο, το διάταγμα αυτό» (ΣτΕ 2036/2015, σκ. 5η). Τέλος, από τη διατύπωση της εν λόγω διάταξης δεν καθίσταται σαφές αν οι «απάτητες παραλίες» είναι υποκατηγορία των προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών όπως αυτά ορίζονται στο άρθ. 2 του παρόντος και αφορούν περιοχές εντεταγμένες στο δίκτυο Natura 2000, ή και άλλες περιοχές που χρήζουν προστασίας. Η υπουργική απόφαση του άρθ. 21 παρ. 6 αφορά τις περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και τα εθνικά πάρκα όπως προβλέπονται στο άρθ. 19 του ν. 1650/1986, ενώ το άρθ. 22 παρ. 1 του παρόντος σχεδίου νόμου αφορά μόνο τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 (βλ. και τα σχόλιά μας στο άρθ. 22). Όπως αναφέρθηκε και στα ανωτέρω σχόλια του άρθ. 3, ο περιορισμός των «προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών» σε περιοχές του δικτύου Natura 2000 αφήνει απροστάτευτες περιοχές οι οποίες χρήζουν προστασίας λόγω των οικολογικών τους χαρακτηριστικών (όπως παρουσία σημαντικών ενδημικών ειδών και οικοτόπων) και οι οποίες ενδέχεται να υπάγονται σε άλλα προστατευτικά καθεστώτα (π.χ. άλλες κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών του άρθ. 19 του ν. 1650/1986).