Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 20 Ποινικές κυρώσειςΣχόλιο του χρήστη ΕΕΠ, ΕΕΠΦ, ΕΟΕ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ΟΕΑ, GREENPEACE, MEDASSET, WWF | 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:50
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Κοινά σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET, WWF Ελλάς Άρθρο 20 Όσον αφορά τις μεταβολές στον αιγιαλό ή την παραλία χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδόθηκε παράνομα, ανεξαρτήτως ζημίας ή βλάβης, κρίνεται θετική η πρόβλεψη της επιβαρυντικής περίστασης στην περίπτωση που «η μεταβολή προκαλεί σημαντική οικολογική, περιβαλλοντική ή γεωμορφολογική διατάραξη ή βλάβη» (φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή), ωστόσο, είναι εξαιρετικά δυσχερής η εφαρμογή της διάταξης αυτής στην πράξη ειδικά από τα ποινικά δικαστήρια. Προτείνεται η προσθήκη της εξής φράσης και στα δύο εδάφια του άρθ. 20 “εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται αυστηρότερα από άλλες διατάξεις”. Παραδείγματος χάριν, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθ. 23 του α.ν. 1539/1938 (ΦΕΚ Α’ 488/29.12.1938) «Περί προστασίας των δημοσίων κτημάτων» (όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 1 του αν.ν. 263/1968, ΦΕΚ Α’ 12): «1. Ο αυτογνωμόνως επιλαμβανόμενος οιουδήποτε δημοσίου κτήματος, ευρισκομένου αναμφισβητήτως υπό την κατοχήν του Δημοσίου, τιμωρείται, διωκόμενος αυτεπαγγέλτως, διά φυλακίσεως τουλάχιστον εξ (6) μηνών, ης δεν συγχωρείται η μετατροπή, και διά χρηματικής ποινής, τουλάχιστον, εκατόν χιλιάδων (100.000) δραχμών. 2. Με τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και ο αναγνωρίσας μεν την κυριότητα του Δημοσίου, μη παραδίδων όμως, προκαλούμενος υπό του Δημοσίου, το κτήμα ή μη παραλείπων την κατοχήν του…». Με τις παρ. 8, 10 και 15 του άρθρου 13 του β.δ. της 24.9-20.10/1958 (ΦΕΚ Α’ 17, όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο 50 παρ. 2 του ν. 4257/2014, ΦΕΚ Α’ 93) ορίζεται ότι: … δ) Όποιος χρησιμοποιεί κοινόχρηστο χώρο, τον οποίο αφορά η εφαρμογή του εν λόγω διατάγματος, χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αδείας της αρμόδιας αρχής, τιμωρείται με τις προβλεπόμενες ποινικές κυρώσεις. Επομένως αφού οι γενικές διατάξεις περί δημοσίων κτημάτων προβλέπουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών, αυτή μπορεί και να υπερβεί το έτος κατά περίπτωση. Θα πρέπει επομένως να ληφθούν σε κάθε περίπτωση υπόψη και οι ποινές των γενικών διατάξεων περί δημοσίων κτημάτων. Επίσης δεν αναφέρεται πουθενά τι ισχύει σε περίπτωση που η παράκτια έκταση είναι και δασικού χαρακτήρα (ενώ υπάρχει ειδική αναφορά στα περιπτώσεις που υπάρχουν στον αιγιαλό αρχαιότητες –βλ. άρθρο 8 παρ. 7- οπότε προκρίνεται η εφαρμογή της αρχαιολογικής νομοθεσίας) οπότε έχει εφαρμογή και το άρθρο 280 του Δασικού Κώδικα (ν.δ. 86/1969) (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 ν.δ. 996/1971, ΦΕΚ Α’ 192), το οποίο για καταπάτηση δημόσιας δασικής έκτασης ή τη δημιουργία ανύπαρκτων δικαιωμάτων σε αυτήν προβλέπει διοικητική αποβολή και ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή, εκτός αν η πράξη τιμωρείται αυστηρότερα από άλλες διατάξεις. Προτείνεται επομένως να συμπληρωθεί το άρθρο με τις προτεινόμενες φράσεις και να καθοριστεί και η χρηματική ποινή που προβλέπει σε ευρώ.