Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΧΕΛΩΝ, Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας' | 14 Φεβρουαρίου 2024, 19:36

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 8 Στην παράγραφο 3, περίπτωση (γ) ορίζεται ότι ο παραχωρησιούχος «περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων.». Συμφωνούμε με τη διάταξη και τα προβλεπόμενα ποσοστά, τα οποία άλλωστε επαναλαμβάνουν αυτά που προβλέπονται ήδη από το ν. 2971/2001 (άρθρο 13, παράγραφος 6). Θεωρούμε όμως ότι ο νομοθέτης θα πρέπει να λάβει υπόψη του το εξής και να το εντάξει στις προβλέψεις του άρθρου 8: Στις παραλίες που ωοτοκεί η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta (Ζάκυνθος, Πελοπόννησος, Κρήτη) τα ενήλικα θηλυκά άτομα βγαίνουν κατά τις βραδινές ώρες για να εναποθέσουν τα αυγά τους. Είναι σύνηθες τα ζώα να κάνουν τις φωλιές τους σε σημεία που έχουν παραχωρηθεί για τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης (ξαπλώστρες, ομπρέλες) για την εξυπηρέτηση των λουόμενων. Αν η φωλιά βρίσκεται πολύ κοντά σε «σετ» ομπρέλας με ξαπλώστρες, το «σετ» πρέπει είτε να μην χρησιμοποιηθεί όσο διαρκεί η επώαση των αυγών (περίπου 60 ημέρες), είτε να μετακινηθεί σε άλλη θέση, διότι η σκιά της ομπρέλας και οι αυξημένες δονήσεις της άμμου από τους χρήστες της ομπρέλας μπορεί να καταστρέψουν τη φωλιά. Πολύ συχνά οι παραχωρησιούχοι αρνούνται να μεταφέρουν το «σετ» διότι τότε θα υπάρχει απόκλιση με τις συντεταγμένες που τους έχει χορηγήσει η Κτηματική Υπηρεσία (και οι οποίες αναφέρονται στη σύμβασή τους), δηλ. υπάρχει ο κίνδυνος (σε περίπτωση ελέγχου) να τους επιβληθεί πρόστιμο. Θεωρούμε λοιπόν ότι ο νομοθέτης θα πρέπει να προβλέψει ειδική εξαίρεση για την περίπτωση των παραλιών ωοτοκίας της Caretta caretta, με προτεινόμενη διατύπωση: «Σε περίπτωση που στην παραχωρούμενη έκταση εντοπιστεί φωλιά θαλάσσιας χελώνας, ο παραχωρησιούχος μπορεί κατ’ εξαίρεση να αποκλίνει των συντεταγμένων που συνοδεύουν τη σύμβαση παραχώρησης, υπό την προϋπόθεση ότι η ανάπτυξη του εξοπλισμού δεν υπερβαίνει τα προβλεπόμενα ποσοστά της περίπτωσης (γ), ήτοι 60% ή 30%, αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4». Στην παράγραφο 5 προβλέπεται ότι «Είναι δυνατή η σύναψη σύμβασης έργου από τον παραχωρησιούχο με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον….». Θεωρούμε ότι θα πρέπει να οριστεί ότι σε προστατευόμενους αιγιαλούς και παραλίες του άρθρου 4, παράγραφος 1 (προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία), και ειδικά στις παραλίες του άρθρου 4, παράγραφος 2 (αιγιαλός και παραλία υψηλής προστασίας), θα πρέπει να μην επιτραπεί η άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής, θαλάσσιων σπορ κλπ, διότι ο εξοπλισμός αυτών των δραστηριοτήτων είναι ιδιαίτερα ογκώδης και βαρύς, επομένως για τη μεταφορά και τοποθέτησή του χρειάζεται η χρήση οχημάτων που καταστρέφουν τη φυσική βλάστηση. Επίσης η πολύμηνη παρουσία του εξοπλισμού στον αιγιαλό προκαλεί συμπίεση της άμμου, ενώ κατά τη χρήση των θαλάσσιων μέσων αναψυχής προκαλείται έντονη ηχορύπανση. Στην παράγραφο 7 προβλέπονται πρόσθετοι όροι για την περίπτωση αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων. Συμφωνούμε με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου που κρίνονται απαραίτητες για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Θα πρέπει όμως να προβλεφθεί αντίστοιχη αναφορά στις πολύ συχνές περιπτώσεις που ο αιγιαλός ή η παραλία βρίσκονται εντός περιοχής δασικού χαρακτήρα, οπότε θα πρέπει αντίστοιχα να θεωρηθεί ότι εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων που βρίσκονται στον αιγιαλό ή την παραλία.