Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ' | 12 Αυγούστου 2024, 11:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μια βασική αρχή στην έμμεση φορολογία που δεν πρέπει να διαφεύγει από τον έλληνα νομοθέτη, πλην όμως δεν είμαι βέβαιος ότι δεν του διαφεύγει είναι η εξής: Ό, τι ανήκει, υπάγεται και εμπίπτει στο πεδίο ΦΠΑ δεν μπορεί να ανήκει, εμπέσει και υπαχθεί και σε άλλη έμμεση φορολογία (όπως το χαρτόσημο ή το ψηφιακό τέλος). Εξακολουθεί να ανήκει, υπάγεται εμπίπτει στο πεδίο ΦΠΑ. Αυτό ισχύει ακόμη και αν απαλλάσσεται τελικά από τον ΦΠΑ σύμφωνα με τις προβλέψεις της κοινοτικής και συνεπώς και ελληνικής νομοθεσίας. Ως εκ τούτου επαναλαμβάνω ό, τι απαλλάσσεται από ΦΠΑ δεν μπορεί νομικά και ουσιαστικά να μεταφερθεί σε άλλη μορφή έμμεσης φορολογίας όπως το χαρτόσημο ή ψηφιακό τέλος μόνο και μόνο επειδή δεν εισπράττονται έσοδα από ΦΠΑ λόγω της σχετικής απαλλαγής. Δεν ισχύει λοιπόν- ως μη νόμιμη- η εισπρακτική λογική: "άμα κάτι εξαιρείται από τον ΦΠΑ και δεν αποδίδει έσοδα, βάλε το τουλάχιστον στο χαρτόσημο ώστε να πάρουμε από εκεί έσοδα". Αν γινόταν κάτι τέτοιο τότε οι νόμιμα προβλεπόμενες απαλλαγές και εξαιρέσεις ΦΠΑ θα ακυρωνόντουσαν, αφού θα μπορούσαν θεωρητικά να μεταφερθούν κατά τρόπο μη νόμιμο στο χαρτόσημο, οπότε και δεν θα είχαν νόημα. Συνεπώς όλες οι περιγραφόμενες στην κοινοτική (π.χ. άρθρο 132 της σχετικής Οδηγίας 2006/112 δηλ. της πρώην 77/388) και ελληνική νομοθεσία (π.χ. άρθρο 22 του Κώδικα ΦΠΑ 2859/2000) απαλλαγές δεν είναι δεκτικές επιβολής χαρτοσήμου και μεταφοράς στην νομοθεσία χαρτοσήμου και συνεπώς και ψηφιακού τέλους.