Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Tax Man' | 22 Αυγούστου 2024, 17:41

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  - Η παράγραφος 5 του άρθρου 16 του Ν.2523/1997 θα πρέπει να διατηρηθεί σε ισχύ και για το ψηφιακό τέλος συναλλαγής. Με την συγκεκριμένη διάταξη ο δανειστής έχει έννομο συμφέρον να απαιτήσει την προσήκουσα απόδοση του τέλους απο τον δανειζόμενο. - Το ανώτατο όριο των 150 χιλ, συνεπάγεται πως στην πράξη για δάνεια ανώτερα των 6,25 εκατομμυρίων το υπερβάλον ποσό δανείου δεν υπάγεται στο τέλος. Δηλαδή παρέχεται ένα αδικαιολόγητο φορολογικό πλεονέκτημα στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, οι οποίες και δανείζονται τα μεγαλύτερα ποσά, σε σχέση με τις μικρότερες επιχειρήσεις. Θα πρέπει να καταργηθεί η συγκεκριμένη πρόβλεψη. -Η απαλλαγή απο το τέλος για τα ομολογιακά δάνεια θα πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικά στις ομολογίες που είναι εισηγμένες σε οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά. Κάθε άλλη πρόβλεψη παρέχει στις τράπεζες αδικαιολόγητο φορολογικό πλεονέκτημα στις αγορές δανειακών κεφαλαίων, ενώ τους αφήνει χώρο και για άλλες καταχρηστικές πρακτικές φορολογικού σχεδιασμού. Επιπλέον, επειδή ομολογίες εκδίδουν αποκλειστικώς οι Ανώνυμες Εταιρείες, η προτεινόμενη διάταξη παρέχει σε αυτές διακριτική-ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση, σε σχέση με εταιρείες άλλων τύπων. -Με την προβλεπόμενη αποκλειστική ευθύνη του δανειζόμενου για την απόδοση του τέλους, συνεπάγεται ότι στην περίπτωση όπου Ελληνική επιχείρηση δανείζει αλλοδαπή επιχείρηση δεν υφίσταται και λόγος απόδοσης του τέλους καθώς πρακτικά η Φορολογική Αρχή δεν μπορεί να βεβαιώσει φόρο σε αλλοδαπή επιχείρηση. Με άλλα λόγια θα πρέπει να προβλέπεται και στους δύο αντισυμβαλλόμενους αλληλέγγυα ευθύνη, ειδικά σε περίπτωση ελέγχου για την ορθή εφαρμογή του νόμου. -Οι διατάξεις θα πρέπει να προσαρμοστούν στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι χώρα μέλος της ευρωζώνης όπου επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων μεταξύ των χωρών μελών. -Η διάταξη της περίπτωσης γ' της παραγράφου 2 θα πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω ως προς την σκοπιμότητα της. Για παράδειγμα τι ισχύει όταν θυγατρική στην Ελλάδα πολυεθνικού ομίλου συστήσει υποκατάστημα αλλοδαπής σε άλλη χώρα για τον αποκλειστικό λόγο να λαμβάνει εκεί δανειακά κεφάλαια. Έχει σημασία για την υπαγωγή ή μη στο τέλος εάν τα κεφάλαια αυτά μεταφέρονται τελικά στην Ελλαδα, εάν καταχωρούνται ως υποχρεώσεις στα βιβλία της Ελληνικής Επιχείρησης, ή εάν εξοφλούν υποχρέωσεις της Ελληνικής Επιχείρησης; Τέτοιες ασάφειες επιτρέπουν αθέμιτο φορολογικό πλεονέκτημα σε πολυεθνικούς ομίλους. -Τι προβλέπει η διάταξη για σχήματα cash-pooling που ειναι κοινότυπα σε πολυεθνικούς ομίλους;