Αρχική ΨΗΦΙΑΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 8 ΔάνειαΣχόλιο του χρήστη ECOENER HELLAS | 22 Αυγούστου 2024, 22:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'ECOENER HELLAS' | 22 Αυγούστου 2024, 22:27

    Χαιρετίζουμε την αναμόρφωση του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου, η οποία κινείται στη σωστή κατεύθυνση σε σχέση με την προσπάθεια απάλειψης απαρχαιωμένων στρεβλώσεων. Συμφωνούμε με τα προβλήματα του υφιστάμενου πλαισίου που αναγνωρίζει το Υπουργείο στην παρουσίαση του σχεδίου νόμου (απαρχαιωμένος κώδικας, κατακερματισμένη νομοθεσία, γραφειοκρατία λόγω τυπικότητας και ζητήματα εδαφικότητας και συχνά σύγχυση ως προς το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων). Μας προβληματίζει όμως ιδιαίτερα η επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια που συνάπτονται με τον Ν. 4548/20218 εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, αφού πριν εξαιρούνταν του χαρτοσήμου 2.4% βάσει του άρθρου 14 του Ν.3156/2003, ενώ με το σχέδιο νόμου υπόκεινται πλέον στο νέο τέλος ψηφιακής συναλλαγής. Επομένως πλήττεται εξαιρετικά η περαιτέρω χρηματοδότηση υφιστάμενων επενδύσεων και η ενίσχυση νέων σε ενδοομιλικό επίπεδο, καθότι για πρώτη φορά το ομολογιακό δάνειο, προσφιλές μέσο χρηματοδότησης, επιβαρύνεται φορολογικά. Εισηγούμαστε το σχέδιο νόμου να μην προβλέψει επιβάρυνση των ομολογιακών δανείων με το τέλος ψηφιακής συναλλαγής. Η μόνη εύλογη φορολογική επιβάρυνση θα μπορούσε να είναι η επιβολή φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου. Εναλλακτικά θα αναμενόταν τουλάχιστον να μπορεί ένας επενδυτής να χρηματοδοτήσει τα έργα του έστω με όρους αγοράς, και ως αγοραίος δείκτης για αυτό θα μπορούσε να ληφθεί το ποσοστό της έκτακτης εισφοράς που προβλέπεται από το ν. 128/1975 με ετήσιο συντελεστή 0,6% και απαλλάσσεται από το τέλος χαρτοσήμου. Η παραπάνω συνεισφορά αποδίδεται από τις ελληνικές τράπεζες στο ελληνικό κράτος. Ομοίως θα μπορούσε να ισχύσει και για το τέλος ψηφιακής συναλλαγής, με 0,6% ανώτατο ποσοστό επιβάρυνσης του κεφαλαίου των ομολογιακών δανείων εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, αν επρόκειτο τελικά να μην εξαιρεθούν του νέου τέλους. Οι νεοσυσταθείσες Α.Ε. θα πρέπει να εξαιρούνται του τέλους ψηφιακής συναλλαγής κατά την πρώτη πενταετία λειτουργίας τους. Κλείνοντας σημειώνεται ότι σε κάθε περίπτωση οι μεταβατικές διατάξεις δε θα πρέπει να αφήνουν υπόνοιες αναδρομικότητας επιβολής του τέλους και ως τέτοιο παράδειγμα παραθέτουμε το στοιχείο ε της παρ. 4 του άρθρου 32 του σχεδίου νόμου ( Τελικές και μεταβατικές διατάξεις: «σε συμβάσεις που συνήφθησαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2025 και η φορολογική υποχρέωση γεννάται από την έναρξη ισχύος του παρόντος»).