• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Κίτσος' | 25 Δεκεμβρίου 2009, 12:00

    Το μέτρο πρέπει να είναι γενικευμένο και να μην αφορά μόνο επαγγελματίες. Σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο με μετρητά συναλλάσονται μόνο οι αφερέγγυοι και οι εγκληματίες. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει: α) Να αποκτήσουν όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα έναν και μόνο ένα "βασικό" τραπεζικό λογαριασμό σε μία τράπεζα της επιλογής τους , μέσω του οποίου δια νόμου θα γίνονται όλες οι συναλλαγές από και προς τη τράπεζα αλλά και εντός αυτής. Εννοείται ότι θα μπορούν να υπάρχουν και άλλοι συνδεδεμένοι στο "βασικό", λογαριασμοί στην ίδια ή σε άλλη τράπεζα (προθεσμιακοί, ταμιευτηρίου, επενδυτικοί κλπ). Ο μόνος περιορισμός να είναι ότι όλες οι συναλλαγές θα "περνούν" από τον "βασικό" λογαριασμό (ακόμα και αν θέλει κάποιος να εμβάσει χρήματα στο εξωτερικό, ή να εισάγει χρήματα από το εξωτερικό αυτό θα γίνεται μέσω του "βασικού" λογαριασμού, ανάληψη από υπάρχοντα λογαριασμό του ιδίου στην ίδια η άλλη τράπεζα να απαιτεί πρώτα μεταφορά στον «βασικό» λογαριασμό και στη συνέχεια ανάληψη από αυτόν). Εννοείται ότι όποιος λογαριασμός δεν συνδεθεί με το βασικό ουσιαστικά θα είναι νεκρός αφού δεν θα μπορεί να εγγράφει κινήσεις. Τραπεζικά έξοδα που τυχόν θα απαιτηθούν να αναληφθούν από το κράτος (το όφελος θα είναι υπερπολλαπλάσιο) β) Να έχει απευθείας πρόσβαση το ΥΠΟΙΚ μόνο στο "βασικό" λογαριασμό κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου και μόνο για ανάγνωση των εισροών - εκροών. Στο σημείο αυτό θα ήταν σκόπιμο να δεσμευθεί δια νόμου το κράτος ότι δεν πρόκειται να φορολογηθεί το κεφάλαιο των καταθέσεων και να διασφαλίζεται το τραπεζικό απόρρητο με εξαίρεση τις κινήσεις του "βασικού" λογαριασμού γ) Να γίνεται δια νόμου μέσω του "βασικού" λογαριασμού η μισθοδοσία Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όπως και οι συντάξεις (ισχύει ήδη σε μεγάλο βαθμό). δ) Να καθοριστεί μηνιαίο ποσό μετρητών (σχετικά μικρό πχ 500 ευρώ) που θα μπορεί κάποιος να λαμβάνει από τον "βασικό" λογαριασμό του ανάλογα με την επαγγελματική κατηγορία στην οποία ανήκει, για μικροέξοδα που απαιτούν μετρητά (λαϊκή, περίπτερο, διάφορα εισιτήρια, ταξί κλπ) ε) Να απαγορευθεί δια νόμου στις τράπεζες να δέχονται μετρητά από οποιονδήποτε πέραν ενός μικρού ποσού (πχ 500 ευρώ/μήνα). Για επαγγελματίες που θα συναλλάσσονται με μετρητά (περιπτεράδες, ταξιτζίδες κλπ), να ισχύει διαφορετικός περιορισμός σε ατομική βάση μέσω βεβαίωσης της οικείας ΔΟΥ που θα προσκομίζεται από τον ενδιαφερόμενο στην τράπεζα όταν θα θέλει να καταθέσει μετρητά, διαφορετικά η παραλαβή μετρητών άνω του νομίμου ορίου να αντιμετωπίζεται ως βαριά τραπεζική αμέλεια και να επιβάλλεται βαρύ πρόστιμο. στ)Όλες οι λοιπές συναλλαγές να εκτελούνται μέσω πιστωτικής κάρτας ή δίγραμμης επιταγής πληρωτέας αυθημερόν για ιδιώτες ή όπως χρησιμοποιείται σήμερα για τους επαγγελματίες (με κάποιον περιορισμό στον αριθμό των οπισθογραφήσεων για να μπορεί η τράπεζα μεταξύ των άλλων να χρεώνει λογιστικά τους βασικούς λογαριασμούς όλων όσων έχουν οπισθογραφήσει την επιταγή). ζ) Να μην υποβάλλεται φορολογική δήλωση με τη σημερινή της μορφή, αλλά να αποστέλλεται από το ΥΠΟΙΚ στους φορολογούμενους αντίγραφο των κινήσεων του "βασικού" λογαριασμού και να ζητείται αιτιολόγηση ΟΛΩΝ των εισροών και ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ όλων των εκάστοτε εκπιπτουσών εκροών (ιατρικά έξοδα τόκοι στεγαστικών κλπ). η) Τα παραπάνω δεν θα απαλλάσσουν τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες από την έκδοση παραστατικών κατά βάση όμως για την καταβολή του ΦΠΑ αφού σχεδόν όλες οι δοσοληψίες θα είναι καταγεγραμμένες στο βασικό λογαριασμό. Με το παραπάνω σύστημα επιτυγχάνουμε: 1/ Απαλλαγή σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ανάγκη ελέγχου (προσωπικό) 2/ εξαφάνιση του «λαδώματος» (ποιος «λαδώνεται» με επιταγή και αν υποθέσουμε ότι τα «παίρνει» μετρητά , τι να τα κάνει 3/ εξαλείφεται το φαινόμενο της φοροδιαφυγής και συναφώς και της εισφοροδιαφυγής αν οι ασφαλιστικές εισφορές συνδεθούν με το τζίρο. 4/ εξαφανίζεται το μαύρο χρήμα γενικότερα από παράνομες δραστηριότητες Ανεξάρτητα από τα ανωτέρω είναι σκόπιμο το όποιο μέτρο ληφθεί (και αυτό θα πρέπει να ανακοινωθεί πριν ισχύσει ο νέος φορολογικός νόμος), όταν θα αρχίσει να αποδίδει, να οδηγήσει σε μείωση των φορολογικών συντελεστών. Πρέπει να γίνει κατανοητό προς όλους μέσα και έξω από τη χώρα, ότι είναι απόλυτα θεμιτό να επιθυμεί κάποιος να πλουτίσει αρκεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του απέναντι στην κοινωνία και φυσικά αυτές οι υποχρεώσεις δεν είναι δυνατό να ανέρχονται στο 50% του εισοδήματός του διότι αυτό εκτός του ότι ισοδυναμεί με τιμωρία αποτελεί και ουσιαστικό κίνητρο φοροδιαφυγής. ΤΡΟΠΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΘΕΛΗΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ?