Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης' | 14 Νοεμβρίου 2024, 15:13

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 3 Κατάργηση τέλους επιτηδεύματος για φυσικά πρόσωπα – Εξουσιοδοτικές διατάξεις- Αντικατάσταση άρθρου 31 ν. 3986/2011 Το άρθρο 31 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152), περί επιβολής τέλους επιτηδεύματος, αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 31 Επιβολή τέλους επιτηδεύματος νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε οκτακόσια (800) ευρώ ετησίως  το μέτρο είναι σαν να επιβάλλεις ποινή στις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις περιοχές αυτές. Τουλάχιστον 50% μείωση στο κόστος. για κάθε υποκατάστημα που συστήνεται από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα των περ. α) και γ) σε εξακόσια (600) ευρώ ετησίως και για κάθε υποκατάστημα που συστήνεται από αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία των περ. β) και δ) σε τριακόσια (300) ευρώ ετησίως. Ως υποκατάστημα, για την εφαρμογή του παρόντος, νοείται κάθε επαγγελματική εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας στην ημεδαπή, εκτός της έδρας της επιχείρησης, στην οποία ενεργείται παραγωγική ή συναλλακτική δραστηριότητα. Δεν λογίζονται ως υποκαταστήματα, για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, οι προσωρινοί εκθεσιακοί χώροι και οι πρόσκαιρες επαγγελματικές εγκαταστάσεις, που λειτουργούν για χρονικό διάστημα μέχρι τριάντα (30) ημέρες, οι επαγγελματικές εγκαταστάσεις που στεγάζονται σε διαφορετικούς ορόφους, συνεχόμενους ή μη, του ίδιου κτιριακού συγκροτήματος, οι εγκαταστάσεις τουριστικών καταλυμάτων εντός παραδοσιακών κτισμάτων, σύμφωνα με το π.δ. 33/1979 (Α΄ 10), που λειτουργούν σε ξεχωριστά κτίρια, αλλά με ενιαία άδεια λειτουργίας, η οποία εντάσσεται ως ενιαία εγκατάσταση στην ίδια τουριστική μονάδα, καθώς και οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις της περ. δ) της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 3874/2010 (Α΄ 151).  το κόστος είναι τελείως αντιεπιχειρηματικό, γιατί καταδικάζουμε το επιχειρείν? Άρθρο 10 «7Ζ. Για το έτος 2024 ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. μειώνεται κατά δέκα τοις εκατό (10%) για κατοικίες φυσικών προσώπων που ασφαλίζονται σε ασφαλιστική επιχείρηση εγγεγραμμένη στο Μητρώο Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων, που τηρείται στη Διεύθυνση Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης της Τράπεζας της Ελλάδος, για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα, εφόσον η ασφάλιση καλύπτει το σύνολο της αξίας του ακινήτου. Ως αξία του ακινήτου, για τις ανάγκες εφαρμογής του πρώτου εδαφίου, λαμβάνεται η αξία ανακατασκευής του κτίσματος ή των κτισμάτων, μη υπολογιζόμενης της αξίας του οικοπέδου, η οποία δεν μπορεί να υπολείπεται των χιλίων (1.000) ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο.  για περιοχές και παλαιά σπίτια που είναι ασφαλισμένα αλλά όχι για σεισμό γιατί δεν τα ασφαλίζει η ασφαλιστική εταιρεία έπρεπε να υπάρχει έκπτωση. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Άρθρο 21 γ) σε ακίνητα που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης του άρθρου 111 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240) και του άρθρου 39Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Κ.Φ.Ε., ν. 4172/2013, Α΄ 167), οκτώ (8,00) ευρώ. Αν τα ακίνητα που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι μονοκατοικίες άνω των ογδόντα (80) τ.μ., επιβάλλεται τέλος ανθεκτικότητας δεκαπέντε (15,00) ευρώ,  το κόστος είναι παράλογο, η αύξηση είναι ακραία και αποθαρρύνει τον τουρίστα να επιλέξει την Ελλάδα ως προορισμό. Θα πρέπει να διαμορφωθεί σε 50% μείωση δ) σε αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα – τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις (βίλες) της υποπερ. αα) της περ. β) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014, δεκαπέντε (15,00) ευρώ  το κόστος είναι παράλογο, η αύξηση είναι ακραία και αποθαρρύνει τον τουρίστα να επιλέξει την Ελλάδα ως προορισμό. Θα πρέπει να διαμορφωθεί σε 50% μείωση